Dit voorjaar zagen we in ‘De Droomfabriek’ een Meulebeekse meid een oproep lanceren, in de hoop de ambulancier terug te vinden die haar als kleutertje een pluchen knuffel gaf. Nina (20) schrok zich een bult toen bleek dat die reddende engel, Tieltenaar Peter Vandenameele (61), achter haar in het publiek zat. We brachten de twee nog eens samen. Of hoe een klein gebaar een leven lang effect kan hebben.
Even terugspoelen naar 2009. De toen vierjarige Nina Dewulf uit Meulebeke gaat samen met haar klasgenootjes zwemmen, tot enkele kindjes lijken ziek te worden in het zwembad. Er wordt gevreesd voor een chloorintoxicatie en er wordt geen enkel risico genomen. Het provinciaal rampenplan wordt afgekondigd en zowat alle hulpdiensten uit de ruime regio reppen zich naar het zwembad van Meulebeke – ook ambulancier Peter Vandenameele.
“Bij zo’n oproep laat je alles vallen”, herinnert hij zich. “Al bleek het achteraf gezien allemaal best mee te vallen. Ik denk dat wij als vierde zijn toegekomen, van in totaal zeven of acht ziekenwagens. De MUG-arts was al ter plaatse en onderzocht de kindjes. Twintig kleutertjes, die allemaal heel erg rustig en stil op een rijtje zaten.”
“Diep onder de indruk”
Nina zat er ook tussen. “Ik was diep onder indruk”, weet Nina nog. “Toen de poorten opengingen, stonden er overal ziekenwagens. De hulpverleners droegen mondmaskers. Voor een kleuter is dat allemaal best eng. Ik had een klein beetje gehoest en mocht meteen in de ambulance, waar ik een vriendelijke man heb ontmoet zonder mondmasker. Hij bood me een pluchen knuffelbeertje aan. Op dat moment smolt mijn angst als het ware weg. Misschien een klein gebaar, maar ik heb dat moment altijd gekoesterd. De knuffel die ik toen kreeg – een geel konijn met grijze oortjes – heb ik altijd gehouden. Later kwam het in de knuffelmand terecht en af en toe hield mijn moeder eens een opruimbeurt, maar dat konijn mocht nooit weg. Omwille van de fijne herinnering die eraan vasthangt.”
Knuffels in de ambulance
Om die ‘vriendelijke meneer’ van toen persoonlijk te bedanken, contacteerde Nina het tv-programma De Droomfabriek. Ze veronderstelde dat ze tijdens de uitzending louter de oproep zou lanceren, maar het team achter het programma was er al in geslaagd Peter te vinden. “Ik kan je verzekeren dat ik oprecht schrok toen bleek dat hij achter me zat”, vertelt Nina. “Vlak voor de opnames heeft Bart Peeters even met me gepraat. Hij vroeg me of ik wel zeker was dat het een ambulancier was en geen brandweerman. Maar hij was dus staalhard aan het liegen.” (lacht)
“Met rustig blijven, neerhurken en met een zachte stem praten kom je al een heel eind bij kinderen”
Peter, die sinds kort met pensioen is, had altijd knuffelberen in z’n ambulance liggen. “Vanuit het perspectief van een vierjarige kan zo’n interventie natuurlijk eng zijn. Als hulpverlener is het heel belangrijk dat je het vertrouwen van kinderen probeert te winnen. Met rustig blijven, neerhurken en met een zachte stem praten kom je al een heel eind.”
“Voor mijn part zouden ze die knuffelberen in ambulances verplicht mogen maken”, pikt Nina in. Peter is het daarmee eens. “Aan een negatieve ervaring heb ik dankzij die knuffel een positief gevoel overgehouden.”
Werken in de zorg
“Hoe het mijn leven beïnvloed heeft? Dat is moeilijk te zeggen”, zegt Nina. “Ik studeer orthopedagogie en wil later aan de slag gaan in de zorg. Geen idee of ik zonder die ervaring dezelfde keuze gemaakt zou hebben. Anderzijds zit zorg ook wel wat in onze familie, want mijn mama werkt bij Tele-Onthaal.”
Nina is Peter dankbaar, maar het omgekeerde geldt ook. “Ik vond het fijn om op deze manier nog eens in de kijker te staan op het einde van mijn carrière, voor alle hulpverleners. Het is niet al rozengeur en maneschijn. Sommige interventies zijn niet zonder gevaar. In het begin van mijn carrière ben ik eens bedreigd met een mes. En in de coronaperiode ben ik bespuwd geweest. Maar in toen had je ook elke avond om 20 uur het applaus voor de zorg. Het toeval wil dat we op dat uur net door een winkelstraat reden met de ziekenwagen. Eén persoon begon te klappen, en al snel was er vijftig man aan het meedoen. Dat moment ga ik nooit vergeten.”
The post Knuffel van hulpverlener laat blijvende indruk na: Meulebeekse Nina (20) vindt haar ‘reddende engel’ terug is provided by KW.be.
