Na 27 jaar in het kleuteronderwijs nam Dominiek Verkinderen (52) in september café Come Back in Langemark over. Dat ze haar mooiste jeugdherinneringen overhoudt aan de gelijknamige tennisclub die er haar lokaal had, maakt de cirkel rond. Als kers op de taart mag ze zo mee zorgen voor leven in de brouwerij in haar geboortedorp, en dat is nodig blijkbaar.
Hoe zou je jouw band met Langemark-Poelkapelle omschrijven?
“Ik ben hier geboren en getogen, opgegroeid in de Zonnebekestraat. Altijd te voet naar school gegaan, massa’s verhaaltjes verteld, mooie vriendschappen aan overgehouden. Vanaf mijn twaalf jaar zat ik in de tennisclub. Vandaar dat ik mijn hart en ziel verloren heb in de Come Back. Met de twee zonen kwam ik dan ook in het voetbal terecht. Zelf heb ik recreatief nog volleybal gespeeld en ik ging ook vaak naar het basketbal kijken, want mijn broers Frederik en Roderik speelden bij Rapid. Nu ik er bij stilsta, is de band vooral sportief.”
Wat is je mooiste jeugdherinnering aan Langemark-Poelkapelle?
“Zeker de tennisclub. Ik zat vier jaar op internaat en elke vrijdag ging ik met mijn fietsje naar de Come Back om te luisteren wat er gebeurd was. Indertijd dronk ik altijd Gini en ik spaarde alle kroonkurken van de flesjes. Op mijn kamer op internaat had ik met al die Gini-kroonkurkjes het woord ‘Come Back’ gemaakt op de muur. Ik heb daar zelfs een foto van.”
En je favoriete plek?
“Ik maak graag een wandeling die start thuis in de Zonnebekestraat, doorheen de Eeckhoutmolenwijk, langs de Wilgenlaan richting Den Tap en nadien nog rond de vijver om dan via de Donkerweg en de sportsite terug te keren. Dat is een wandeling die ik tijdens de coronatijd heb ontdekt. Ik doe ze nog soms als ik even een frisse neus wil halen.”
Welke lokale horecazaak raad je iedereen aan?
“In de Come Back is het heel gezellig en tof. (knipoogt) Maar ik ga ook graag iets drinken bij Serge in Bistro Alfa. Ook bij Geert in Soortkaffee Eleven en bij Maarten in De Frontduif spring ik graag eens binnen en dan probeer ik sowieso ook eens de andere horecazaken te bezoeken.”
En om te shoppen?
“Mijn mama ging bij iedereen in het dorp haar aankopen doen. Ze probeert iedereen te plezieren en ik denk dat ik dat ook in me heb. Ik probeer links en rechts iedereen wat te gunnen.”
Wat is er het meest veranderd in Langemark-Poelkapelle sinds je jeugd?
“Toen we 18 waren, waren we vrij en uitgelaten. We kenden weinig grenzen. Tenzij onze vader aan de deur stond om te zeggen dat het 6 uur ’s ochtends was en het tijd was om naar huis te gaan. Met de telefoon die iedereen bij de hand heeft, is het helemaal anders. Er wordt veel meer op voorhand afgesproken.”
“Ik ben nog steeds heel trots op de musical die we konden realiseren”
Wat zou je graag anders zien?
“Het enige waar ik van droom, is een leuke kermis. Oké, er is een kermiscomité dat zijn best doet, maar als je ziet hoe de mensen van Madonna aan elkaar hangen en zo veel volk op de been kunnen brengen voor hun stoet. Poelkapelle heeft een toffe locatie en werkt samen met de plaatselijke jeugdbeweging. Ik vind dan dat we in Langemark een beetje achter huppelen. Er is hier minder samenhorigheid. Destijds hebben we het met het Bakelandtcomité eens op ons genomen, maar het was trekken en sleuren. Het is niet gemakkelijk om mensen uit hun kot te krijgen.”
Als je één ding mocht realiseren voor Langemark-Poelkapelle, wat zou dat zijn?
“Ik ben nog steeds heel trots op de musical die we vorige zomer met het Bakelandtcomité konden realiseren. We zijn al volop aan het brainstormen om over twee of drie jaar nog eens met iets uit te pakken. Veel kan ik er niet over zeggen, maar we willen nog eens iets doen waar iedereen naartoe kan komen.”
Welke persoon of vereniging verdient volgens jou meer erkenning?
“We hebben twee cafévoetbalploegen in de gemeente: De Koolmijn en Scorpio, het vroegere Transvaal. Die mannen doen dat heel goed. Ik denk dat er meer aandacht naar hen mag gaan. Ze komen wekelijks bij elkaar, gaan wekelijks op café… Ze zorgen voor leven in de brouwerij.”
Zou je hier willen oud worden?
“Absoluut. Ooit heb ik misschien overwogen om in Kortrijk te gaan wonen, maar aangezien mijn man Gust me gevolgd is naar Langemark en hij hier al heel goed ingeburgerd is… Waarom zouden we nog verhuizen? Misschien dat we later eens zullen overwinteren in warmere oorden, maar helemaal verhuizen? Nooit!”
The post Caféuitbater Dominiek Verkinderen (52) is thuis in Langemark-Poelkapelle: “Mensen mogen meer uit hun kot komen” is provided by KW.be.
