Met de jaarwisseling wordt het voor fietsenhandelaar en -hersteller Jan Verfaillie uit de Pladijsstraat in Sint-Lodewijk de laatste werkdag. “Ik heb mijn werk steeds graag gedaan, maar ik zal nu meer tijd hebben om te wandelen en ook zelf te fietsen.”
Jan Verfaillie (69) runt al decennialang de enige fietsenwinkel in Sint-Lodewijk. “Ik kwam in 1984 hier wonen en werken, en ik blijf er ook na het sluiten van de winkel. Mijn roots liggen in Emelgem, een deelgemeente van Izegem. Mijn vader was meubelmaker en moeder werkte in, hoe kan het ook anders, een schoenenfabriek. Ik volgde elektromechanica in het Izegemse VTI.”
Beroepsrenner
Vanaf zijn 15de was Jan bezeten door het wielrennen. “Ik doorliep de jeugdreeksen en werd op mijn 20ste beroepsrenner, met renners als Pollentier, Demeyere, Godefroidt, Moser, Criquelion, Zoetemelk en Sercu in het peloton. Het werden door diverse redenen niet mijn gelukkigste jaren en als 24-jarige was het voor mij genoeg. Ik ging werken en werd in 1984 zelfstandige. De liefde dreef mij naar Sint-Lodewijk. Ik kende dit dorp alleen maar doordat ik er tweemaal kwam koersen.”
“De liefde dreef mij naar Sint-Lodewijk: ik kende dit dorp alleen maar doordat ik er tweemaal kwam koersen”
Met fietsen verkopen en herstellen waren de dagen van Jan goed gevuld. “Het weer en de vakanties zorgden wel voor onregelmatigheden qua werk. Ik heb nog de periode gekend dat Sinterklaas veel fietsjes bracht voor de kinderen, en moest dan na 22 uur nog vaak leveren. Ook op de leeftijd van twaalf jaar kregen veel jongens en meisjes vroeger een fiets. Nu is die aankoop eerder gespreid.”
Vakmanschap
Jan is de man met de gouden handen. “Ik heb nooit moeten zeggen dat een fiets niet meer te herstellen was, maar soms wel dat de kosten het wellicht niet waard waren.” Hij heeft veel herinneringen aan vroeger, toen bijna alle mensen naar hun werk fietsten. “Ik probeerde ervoor te zorgen dat de herstelling zo snel mogelijk gebeurde om niemand te voet te moeten laten gaan. De meest voorkomende euvels waren, naast de banden, de ketting en het rubbertje op de dynamo. Ik heb veel trouwe klanten gehad: soms tot drie generaties uit dezelfde familie.”
Het pure vakmanschap is intussen deels vervangen door batterij en computer, maar het werk is er niet makkelijker op geworden. Toch blijft het voor Jan het belangrijkste dat een fiets onderhouden wordt: goed opgeblazen banden, de ketting voldoende smeren en de fiets regelmatig reinigen. (MVD)
The post Jan (69) stopt als fietsenhandelaar: “Nooit moeten zeggen dat een fiets niet te herstellen was” is provided by KW.be.
