Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Ahmed Al Ahmed, die een terrorist ontwapende tijdens de aanslag in Sydney. De held van Bondi Beach mag altijd antwoorden: [email protected].
Beste Ahmed,
Plotsklaps ben je wereldberoemd. Aanbeden van New York City over Parijs tot in Sydney. Door een heldendaad die mensenlevens heeft gered en op zijn beurt generaties zal overleven. Bondi Beach in Sydney staat sinds zondag in het geheugen als de plek waar vijftien mensen om het leven kwamen na een zoveelste zinloze daad van terreur. Vijftien vrienden, vaders, moeders, kinderen, kleinkinderen weggerukt door een of meerdere kogels.
Hoeveel het er zonder jou waren geweest gaan we nooit weten, Ahmed? Een keer of acht heb ik naar het filmpje gekeken waarop jij een van de twee schutters ontwapende. Het is fascinerend om te zien met hoeveel lef je je op de aanvaller gooit. Je verschuilt je achter een auto en probeert de chaos in te schatten. Als de schutter de trekker nog twee keer overhaalt en het halfautomatisch geweer een klein beetje laat zakken, vlieg je op hem als een Australian footballplayer die weet dat hij maar één kans heeft om een gevaarlijke aanval onschadelijk te maken. Je gooit je armen rond de nek van de lafaard en wrikt met de linkerhand het geweer los waardoor het gevaar geweken lijkt.
Maar dat is het niet. Ondertussen word je onder vuur genomen door de vader van de man die je neutraliseert. Op de beelden is het nauwelijks te zien, maar je wordt geraakt in je schouder en aan je hand. De terrorist wijkt, jij zijgt neer. Bondi Beach als decor van een horrorverhaal. Een vader en een zoon, aanhangers van IS, die het gemunt hebben op de Joodse gemeenschap op de plek waar divers Sydney elke dag bruggen slaat naar mekaar en naar de oceaan. Meestal in zwembroek en op een surfplank.
Ik ben er een keer of vijf geweest. Bondi Beach is Australië in al zijn ongedwongenheid. Een bonte verzameling blokes en sheilas, zoals ze mannen en vrouwen daar nog plegen te noemen, die ervan de zon komt genieten met een blik bier of een cocktail in de hand. En we kennen allemaal de beelden van Bondi Beach op oudejaarsavond. Het is zowat de eerste plek op aarde waar mensen mekaar een gelukkig nieuwjaar wensen. In zwembroek met een kerstmuts op.
Net op die plek, waar mensen samenkomen zonder vragen te stellen, waar de zee doorgaans alles verzacht en waar niemand verwacht dat angst zich tussen handdoeken en kinderemmers nestelt, wordt Australië recht in het hart geraakt. Terreurgeweld houdt wel degelijk rekening met symboliek. Angst zaaien en levens bruusk afbreken op plaatsen waar zorgeloosheid regeert, is niet zelden het recept om terreurdaden meer reliëf te geven. Jammer genoeg.
“Het is fascinerend om te zien met hoeveel lef je je op de aanvaller gooit”
In dat alles kwam jij plots terecht, Ahmed. Je ging een koffie halen en kon het bijna niet meer navertellen omdat je – moedig als je bent – het risico durfde nemen om één van de terroristen uit te schakelen met een verrassingsaanval. Omdat gewetensnood soms zwaarder weegt dan zelfbehoud. Omdat je oordeelde dat blijven kijken gelijkstond aan verraad. Een plan B was er niet toen je je aanval inzette. Het was pakken of gepakt worden. Je slaagde in je opzet, je nam het geweer af en beroofde het geweld zo van zijn instrument.
Maar je schoot niet, Ahmed. Zelfs onder adrenaline en onder vuur bleef je helder denken. Het draaide immers niet om vergelding of overwinning, maar om het stoppen van wat nooit had mogen plaatsvinden. Je ligt nu in een ziekenhuisbed, met een eerste operatie achter de rug en nog meerdere voor de boeg. Australië leeft mee met zijn de slachtoffers en zijn gewonde held. Een crowdfunding voor je ziekenhuisfactuur leverde al meer dan twee miljoen Australische dollar op, maar geen enkel bedrag kan vergoeden wat jij riskeerde toen je weigerde weg te kijken.
Je bent de vader van twee jonge dochters, een Australisch staatsburger met Syrische roots, iemand die normaal gezien appels en perziken verkoopt en geen wapens vastneemt. Net daarin schuilt de kracht van jouw verhaal. Omdat heldendom zelden ontstaat uit ambitie, maar vaak uit eenvoud, zorg en verantwoordelijkheid. Mensen zullen blijven vertellen dat er op een dag van haat, angst en waanzin één man was die koos voor moed. Niet omdat hij zeker was van succes, maar omdat hij niet anders wou. De definitie van heldendom. Dankjewel om in een wereld vol geweld een lichtpunt te zijn, Ahmed. Rust en herstel goed.
Warme groet,
Karl Vannieuwkerke
The post “Dankjewel om in een wereld vol geweld een lichtpunt te zijn”: Karl Vannieuwkerke schrijft een brief naar Ahmed Al Ahmed, de held van Bondi Beach is provided by KW.be.
