Leen Snauwaert voelt zich goed in Damme, maar is toch vooral verknocht aan deelgemeente Moerkerke. Deze dochter van een kruidenierswinkeltje in het dorp is er de drijvende kracht achter Toontjeshuis en een sociale duivel-doet-al. “Het belang van een sociaal dorpsleven is niet te onderschatten. Dat hebben we goed gemerkt bij het overlijden van ons zoontje Dré”, zegt Leen.
Leen Snauwaert (49) aarzelde niet lang toen we haar vroegen om in deze krant te vertellen over haar band met Damme, haar verwachtingen en mogelijke verbeterpunten. Al moeten we Damme hier misschien beter vervangen door Moerkerke, want het is toch vooral de deelgemeente waar ze opgroeide en altijd is blijven wonen die haar na aan het hart ligt. Leen, die werkt als ergotherapeute, woont er samen met haar man Stijn Vergauwe (51) en kinderen Riet (26) en Gust (23). Dré, hun zoontje met een beperking, overleed vijf jaar geleden onverwacht. Het was voor hem dat Leen en Stijn bouwden aan het Toontjeshuis, een warme thuis voor mensen met een beperking.
Hoe zou je je band met je gemeente omschrijven?
“Die is heel sterk, en dan vooral met Moerkerke. Mijn moeder runde hier een buurtwinkeltje. Ook mijn man is overigens een echte Moerkerkenaar. We hebben hier onze jeugd beleefd en bouwden er heel ons leven uit. Onze kinderen waren ook actief in de jeugdbeweging en zijn nu nog betrokken.”
Wat is je mooiste jeugdherinnering?
“Dan denk ik toch weer aan het buurtwinkeltje van mijn moeder, dat tot 1996 heeft bestaan. Ik werkte er als jong meisje al in, en vond het zo leuk dat heel het dorp bij ons over de vloer kwam.”
“In ons buurtwinkeltje kwam heel het dorp over de vloer”
En je favoriete plekje?
“Het klinkt misschien vreemd, maar voor mij is dat De Waterhoek. Dat is de plaats waar onze zoon Dré begraven ligt. Ik wandel er vaak naartoe via de vaarten hier vlakbij en kom er wel wekelijks. Er staat ook een muziektol waar mensen mogen aan draaien. Dré is op die manier nog altijd een beetje bij ons.”
Welke lokale horecazaak kun je iedereen aanraden?
“Het Kasteel van Moerkerke. We hebben een heel goede band met de uitbaters en het Kasteel speelt een rol in veel belangrijke momenten in ons leven. Ons huwelijksfeest had er plaats, en er was een wake voor Dré.”
En om te shoppen?
“Wij steunen graag de lokale handelszaken, dus we halen ons brood en de ontbijtkoeken bij bakkerij Roets in het dorp. Voor ons vlees gaan we naar slagerij Brecht. Die mensen staan ook altijd klaar om het verenigingsleven te steunen.”
Wat is er meest veranderd in Damme sinds je jeugd?
“Vroeger kende je bij de bakker en de slager in het dorp zo goed als iedereen. Dat is toch wel veranderd. En ook niet alle kinderen gaan nog naar de school in het dorp.”
Wat zou je graag anders zien?
“Ik zou willen dat mensen meer stilstaan bij de waarde van een dorp. Toen bleek dat onze Dré een kind met een beperking was, hebben wij dat heel goed gevuld. Dré hoorde er echt bij in het dorp. Ook toen Dré overleed hebben we gevoeld hoeveel mensen met ons meeleefden.”
Als je één ding mocht realiseren voor je gemeente, wat zou dat dan zijn?
“Het dossier voor het Toontjeshuis in Moerkerke, dat komt op de grond waar vroeger de winkel van mijn moedert stond, is al heel goed opgeschoten en binnenkort gaat de bouw effectief van start. Samen met de andere betrokkenen, waaronder dus ook ouders van kinderen met een beperking, kijk ik uit naar een mooi eindresultaat.”
“De bouw van het Toontjeshuis gaat binnenkort van start”
Welke persoon of vereniging verdient meer erkenning?
“Ik zou er drie willen noemen. Eerst en vooral de jeugdverenigingen, waar jongeren leren samenwerken, verantwoordelijkheid nemen en waar vriendschappen voor het leven worden gesmeed. Daarnaast denk ik aan de mantelzorgers, die vaak in alle stilte hun eigen grenzen opschuiven om voor iemand anders te zorgen. En ten slotte de mensen die iemand moeten missen. Verlies stopt niet na een paar maanden of jaren.”
Zou je hier oud willen worden?
“Heel zeker!”
The post Leen Snauwaert is thuis in Damme: “Meer stilstaan bij de waarde van een dorp” is provided by KW.be.
