De suikerfabriek van Veurne werd eind 2005 gesloten, vervolgens ontmanteld en gesloopt en sinds enkele jaren herdoopt tot het Suikerpark. Het eerste nieuwe bouwwerk op het fabrieksterrein kwam op de hoek met de Brikkerijstraat. Het is ietwat schuin gebouwd en kreeg als naam het Suikerklontje. Een toffe plaats om bijeen te komen; voor inwoners van het Suikerpark of voor gebruikers van de volkstuintjes van het Alloenshof. Langs de Zuidburgweg verrezen twee hoge woontorens: de Suikertorens Daarachter kwam een pleintje met een waterpartij, het Suikerplein. Hierachter liggen galerijwoningen, met winkelpanden. Na de hoogbouw kwam er huizenbouw op het Suikerpark. Langs de Suikerbietstraat, eerst links, later rechts, verrezen gezinswoningen, voor een honderdtal bewoners. Volgend jaar bouwt men nog meer woningen aan het Suikerhof.
Het natuurgebied achteraan de suikersite werd bedacht met de naam Suikerwater. Grote stilstaande waterpartijen, waar water- en rietvogels zich thuisvoelen. Aangenaam toeven voor natuurliefhebbers en wandelaars. We mogen dus schrijven dat de nieuwe woonwijk annex natuurgebied een zoete wijk is, met een suikerhistoriek. Uitnodigend om er te wonen, te wandelen of te fietsen. Toch vind ik het jammer dat er hier geen horecazaak gevestigd is. Het zou de zoete smaak zeker ten goede komen met de verkoop van drankjes, zoete gebakjes of hartige snacks. Het zou vooral het suikerwijkgevoel bevorderen en bezoekers van Stap West zouden daar wel eens blijven plakken. Behalve het kapsalon zijn de nu gevestigde handelszaken rondom het Suikerplein niet aantrekkelijk voor een breed publiek. Zo blijft het Suikerplein ’s avonds en in de weekends een doods plein. Dat smaakt niet zoet, maar zuur. Wie wil daar verandering in brengen? (JDV)
The post Een zoete wijk is provided by KW.be.
