De vele kilo’s groenten en fruit die na de oogst op het veld blijven liggen toch nog verzamelen, zodat die niet verloren gaan én de boer er nog iets aan verdient. Dat is het idee achter Gleenie, het initiatief van Emmanuel Ingelaere uit Poperinge. Met zijn platform brengt hij landbouwers en burgers met elkaar in contact. En wat overblijft, gaat naar de Voedselbank. Wij gingen een dag mee aardappelen rooien.
Gewapend met rieken, verzamelt een groepje vrijwilligers op een modderig veld in de Poperingse deelgemeente Reningelst. Aan de zijkant van het veld zit nog anderhalve rij aardappelen die niet door de boer kon geoogst worden, omdat de machine er niet bij kon. En net daarbij wil het project Gleenie helpen. “Jarenlang zag ik op de velden bij mijn huis dat er soms veel oogst achterblijft. De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties schat dat er jaarlijks tussen de 4 en 40 procent blijft liggen op het veld, echt zonde”, zegt IT’er Emmanuel Ingelaere, de initiatiefnemer achter Gleenie. “Ik vroeg me af of we daar niets konden aan doen.” Zo ontstond het concept van Gleenie, naar de Engelse term ‘gleaning’. Dat betekent letterlijk ‘het verzamelen van restjes’. (Lees verder onder de foto)
Allerlei acties
Via het online platform Gleenie kunnen boeren laten weten of er nog oogst op hun velden over is. De oproep wordt verspreid via sociale media en wie geregistreerd is op de website, krijgt een mail met meer info over de oogst waarop men kan intekenen. “Dat kan echt van alles zijn: van spinazie tot boontjes, pompoenen en nu aardappelen. De inzamelacties verschillen ook van elkaar, afhankelijk van de situatie. Nu zijn we met een kleine groep mensen en gaan we samen op een afgesproken uur naar het veld. Maar het kan ook dat het veld enkele weken wordt opengesteld en dat mensen dan vrij mogen langskomen om te oogsten. De vergoeding ligt volledig bij de landbouwer. Ofwel werken we met een kleine prijs per kilo, per inschrijving of vrije bijdrage. Tien procent van de opbrengst gaat naar Gleenie, de rest naar de landbouwer.” Emmanuel vraagt wel om altijd respect voor de natuur en omgeving te hebben. “Trappel niet zomaar alles plat op het veld en parkeer ook niet in het rond.”
“Bij de meeste oogsten proberen we wat aan de kant te houden voor de lokale voedselbanken”
Op twee uur tijd raapte de groep meer dan 200 kilo aan aardappelen bijeen. “Ik ben altijd verwonderd over hoeveel we kunnen inzamelen. We redden zo voedsel dat anders toch ligt te rotten en CO2 en methaangas uitstoot. En de boer heeft er zelf ook nog iets aan. Afhankelijk van wat de vrijwilligers meenemen, proberen we ook wat aan de kant te houden voor de lokale voedselbanken. In september hadden we twee plukdagen in een oude fruitboomgaard waar niets mee gedaan wordt. Daar konden we duizend kilo’s aan appelen plukken en doneren.”
Veel enthousiasme
Gleenie kan rekenen op enthousiasme bij de landbouwers. “We zijn geen grote boeren en met onze machine kunnen we door de nattigheid nu niet aan het einde van het veld. Het zou jammer zijn om dit te laten verloren gaan, dus dan delen we het veel liever”, zegt Moniek Desmet, eigenaar van het aardappelveld in Reningelst. “Met je handen in de aarde wroeten doet sowieso deugd, maar zo beseffen mensen ook weer waar hun voedsel vandaan komt. Dit zorgt ook voor een samenhorigheidsgevoel. Het is fantastisch om te zien hoe mensen die elkaar niet kennen toch aan de praat geraken en achteraf samen genieten van een taartje en een koffie.” De vrije bijdrage ging volledig naar het project ‘De Weij’ van landbouwers Moniek en Jos. (Lees verder onder de foto)
Dat beamen de vrijwilligers. “Vorig jaar konden we met de vriendinnen door Gleenie basilicum plukken. Toen hadden we bijna elk een kilo mee”, zegt Lindsey uit Poperinge. “Het is leuk om buiten bezig te zijn in de frisse lucht en mensen te leren kennen. Ik word automatisch teruggekatapulteerd naar vroeger toen ik mijn grootouders hielp bij de oogst. En het is ook ideaal en leerzaam om je kinderen er mee naartoe te nemen.”
Toekomstvisie
Het platform Gleenie bestaat iets meer dan een jaar en kreeg als microproject al subsidies van de Europese Unie. Maar Emmanuel zit nog vol ambitie. “Nu leren landbouwers ons vooral kennen via via. Met sociale media en een standje op verschillende beurzen willen we meer mensen aanspreken. We proberen het voor landbouwers zo laagdrempelig mogelijk te maken door pakweg te helpen met de administratie. Voor een donatie aan de voedselbank kunnen ze via ons platform automatisch een attest krijgen voor hun belastingen.” Van Gleenie een vzw maken, zou hen een stap verder helpen. “Met een stevige vrijwilligerswerking kunnen we onze regio’s uitbreiden. Per regio kan er een vrijwilliger medeverantwoordelijk zijn om de zaken wat te coördineren. Maar dat is nog toekomstmuziek.”
Inschrijven kan op www.gleenie.org.
The post Bijzonder project Gleenie redt tonnen achtergelaten voedsel van op akkers: “Zo helpen we boeren én burgers” is provided by KW.be.
