“Ik wou dat ik de klok kon terugdraaien. Het is uit de hand gelopen.” En dat is wel het minste wat je kan zeggen over het ‘gesprek’ dat Alishah A. (19) nog wilde voeren met zijn ex Laura (18) in Izegem. Hij bracht twee vrienden mee, waarop Laura en haar vriendin Emma (19) vastgebonden en mishandeld werden. Het trio kreeg van de rechter in Kortrijk celstraffen tot 4 jaar en dat stemde de boezemvriendinnen tevreden. “We zijn er samen sterker door geworden”, aldus Emma.
Hoewel ze net hun relatie beëindigd hadden, besloten slachtoffer Laura (18) en haar ex Alishah A. (19) om nog eens te praten. En dus stond hij in de nacht van 27 op 28 februari van dit jaar voor de deur van haar woning in Izegem. Maar al snel bleek dat hun ‘gesprek’ een heel andere wending zou nemen.
Mes tegen de buik
Plots vielen twee jongemannen met bivakmutsen de woonkamer binnen. Het ging om Milan V. (22) uit Menen en Umut K. (19) uit Izegem. Ze bonden Laura vast op een stoel, waarop ze haar uitscholden en mishandelden. Het trio duwde messen tegen haar buik en keel, en bedreigde haar. Een minderjarig meisje dat ook aanwezig was, filmde het hele gebeuren en die beelden werden later verspreid op sociale media.
Emma, die ook in het huis aanwezig was, had zich al die tijd schuilgehouden op de bovenverdieping. Maar wat later werd ook zij opgemerkt door een van de indringers. Daarop werd ook zij bedreigd met een mes en mishandeld. Emma kreeg een prop in de mond geduwd en een mes tegen haar buik. Maar toen de daders doorhadden dat zij boven de politie gebeld had, sloegen ze halsoverkop op de vlucht. Niet veel later brachten de hulpdiensten de meisjes naar het ziekenhuis.
Tijdens de behandeling van de zaak vorderde de openbare aanklager celstraffen van 36 maanden tot 4 jaar. “Het is Laura’s ex-vriend die me vroeg om naar daar te gaan”, verklaarde Milan V. Die ex-vriend gaf voor de eerste zitting nog forfait, maar daagde later wel op voor een volgende zitting. “Ik wist niet dat het proces al zou starten”, verklaarde Alishah A. zijn afwezigheid op die eerste zitting.
“Hij betwist de feiten niet en wil zijn verantwoordelijkheid nemen”, aldus zijn advocate Aline Claus. “Hij heeft pas later beseft hoe ernstig het was. Hij is nog heel jong, woont nu bij zijn ouders, wil werk zoeken en leeft zijn voorwaarden — waaronder een contactverbod — na.” Meester Claus vroeg de rechter om haar cliënt een werkstraf of een gevangenisstraf met begeleidende voorwaarden te geven. Ook probeerde ze de gevraagde schadevergoedingen te herleiden.
“Enkel duw- en trekwerk”
“Ik heb spijt, ik wil zo niet zijn”, sprak A. zelf. “Ik wou dat ik de klok kon terugdraaien. Het is uit de hand gelopen. Het was mijn idee om naar de woning te gaan. Ik wou dat er foto’s in Laura’s gsm verwijderd zouden worden, maar het was niet de bedoeling om geweld te gebruiken. Over wat er kon gebeuren mocht ze weigeren om de foto’s te verwijderen, daar heb ik niet over nagedacht. Zelf heb ik geen geweld gebruikt — er was enkel wat duw- en trekwerk van mijn kant. De twee anderen, die elk hun eigen redenen hadden om mee te gaan, sloegen wel. Ik heb hen gevraagd om te stoppen. Dat ik in een bericht stuurde dat ik haar zou vermoorden? Dat was niet ernstig bedoeld, dat kaderde gewoon in een ruzie.”
De rechter veroordeelde Alishah A. tot een celstraf van 4 jaar. De periode die hij al in voorhechtenis zat, is effectief, de rest onder voorwaarden. Daar hoort onder meer een contactverbod met Emma en Laura bij. Umut K. moet ook dergelijke voorwaarden volgen als hij wil dat de rest van de uitgesproken celstraf van 3 jaar niet uitgevoerd zou worden. Milan V. kon niet op voorwaarden rekenen: hij kreeg 30 maanden effectieve celstraf. Aan Laura moet een voorlopige schadevergoeding van 2.000 euro worden betaald, aan Emma 1.884 euro.
“Ik wens mijn ex het beste toe voor de toekomst, maar hoop dat hij op het rechte pad blijft”
“Ik ben opnieuw aan het werk, maar kamp nog af en toe met paniekaanvallen”, aldus Emma. “Ik voel me niet meer veilig in eigen huis. Ik sprong eens bijna door het raam op de eerste verdieping omdat ik dacht dat ze opnieuw achter mij kwamen. Het bleek gewoon mijn stiefzus die binnenkwam… De mentale impact en gevolgen mogen niet onderschat worden. Maar thuisblijven was ook geen optie. We zijn al bij al wel tevreden met de uitgesproken straffen. Vooral dat contactverbod is belangrijk voor ons. Ze dachten dat ze ons ten gronde zouden richten, maar we zijn er samen sterker uitgekomen.”
Hoofdstuk afsluiten
“Ik wens mijn ex het beste toe voor de toekomst, maar hoop dat hij op het rechte pad blijft”, reageert Laura. “Hij was de reden dat ik me veilig voelde, maar hij heeft mijn veiligheid afgenomen.” “Als je beste vriendin zegt dat je iemand niet mag vertrouwen, geloof haar dan maar”, geeft Emma nog wat goede raad mee. “Jaloezie mag niet omslaan in terreur.”
De boezemvriendinnen wilden ook nog een bloemetje in de richting van justitieassistente Fien, die zorgde voor slachtofferhulp, gooien. “We hadden er veel steun aan. Ze behandelde ons niet als dossier maar als mensen”, besluit Laura. “Hopelijk kunnen we dit hoofdstuk nu afsluiten.” (LSi)
The post “Ik kamp nog steeds met paniekaanvallen”: celstraffen voor ex-lief (19) en vrienden die Laura (18) en Emma (19) mishandelden is provided by KW.be.
