Aan boord van de Mercator klinkt opnieuw het geluid van sleutels en jonge stemmen. Leerlingen van het GO! Maritiem Instituut Mercator helpen mee aan de restauratie van de historische motoren van het iconische zeilschip in de haven van Oostende. Onder begeleiding van enkele ervaren vrijwilligers brengen ze onderdelen tot leven die al meer dan vijftig jaar stillagen. En ook de Amandine, het voormalige vissersschip op het droge, zal dankzij hun inzet een tweede adem krijgen.
Op dinsdagochtend klinkt er gelach tussen het geklop van hamers en het geratel van sleutels. In de machinekamer van de Mercator, het legendarische zeilschip dat vandaag als museum op het droge ligt, herstellen leerlingen van het GO! Maritiem Instituut Mercator samen met een paar oude rotten van vrijwilligers. “Dit is geen gewone les, maar geschiedenis waar we zelf aan mogen sleutelen”, zegt Yarne Driessens (15), student uit het vierde jaar Maritieme Technieken Motoren.
Samenwerking
Sinds eind vorig jaar ontstond een bijzondere samenwerking tussen de school en de vrijwilligersploeg die de Mercator onderhoudt. De studenten krijgen de kans om techniek te leren op een manier die geen enkel handboek kan bieden. Leerkracht motoren Mario Hoet straalt wanneer hij het vertelt. “Ik heb 21 jaar gevaren en wist meteen dat dit perfect in onze doelstellingen paste. Kleine klassen, een echt schip en leerlingen die met hun handen kunnen werken.”
De jongeren werken aan onderdelen die ouder zijn dan hun grootouders. “De motor van de Mercator dateert uit 1932, bijna honderd jaar oud”, zegt Mario. “Onze leerlingen demonteren kleppen, polieren koperen buizen, schilderen de motor opnieuw en veel meer. Ze brengen letterlijk een museumstuk tot leven.”
Droom
Voor Yarne, die speciaal uit Antwerpen les kwam volgen in Oostende, is dat een droom. “Dat voelt speciaal. We werken hier met vijf of zes tegelijk, heel de voormiddag. Het is niet gewoon een oefening in het schoolatelier. Dit is echt.” Zijn klasgenoot Tibo Vandenberghe (15) kan dit enkel bevestigen. “Heel chic! Ik voel me hier groot. Ik hou van werken met mijn handen, van vuile vingers krijgen. En het mooiste is dat we leren van mensen die al hun hele leven met schepen bezig zijn. Dat geeft een goed gevoel.”
De leerlingen leren niet alleen techniek, maar ook teamwork en respect voor vakmanschap. “Ze krijgen hier iets mee wat je in een klaslokaal niet kunt aanleren”, legt Mario uit. “De leerlingen zien hoe oud materiaal werkt, ze leren procedures voor koeling, brandstof en smering. En ze voelen letterlijk wat het is om met en tegen het water te werken.”
Erfgoed
Het project is ook een ode aan het maritiem erfgoed van Oostende. “Voor ons is het een hele eer om op zo’n manier te mogen bijdragen”, zegt Kim Cannoot van het Mercator Instituut. “De Mercator is een icoon. Ons doel is om de motor opnieuw draaiend te krijgen tegen Oostende voor Anker ‘26.”
En alsof dat nog niet genoeg is, steken de leerlingen ook de handen uit de mouwen op de Amandine, het vissersschip dat als museum op het droge ligt. “De machinekamer van de Amandine bladdert helemaal af”, vertelt Mario. “We hebben pompen in de school die we daar kunnen installeren. Zo blijven de leerlingen leren én dragen ze bij aan het behoud van een ander stukje Oostende.”
Het GO! Maritiem Instituut Mercator is intussen meer dan ooit een broedplaats voor jong technisch talent. “De sector schreeuwt om goed opgeleide mensen”, zegt Kim. “We hebben de voorbije jaren sterk ingezet op promotie, en nu zien we weer een mooie instroom.”
Voor de leerkrachten is die motivatie het mooiste resultaat. “Je ziet onze leerlingen groeien”, zegt Mario. “Ze leren niet enkel bouten vastdraaien, maar ook samenwerken, luisteren en verantwoordelijkheid nemen. Ze vertellen thuis trots dat ze aan de Mercator werken. En eerlijk? Dat mogen ze ook zijn.” (ZB)
The post Leerlingen en vrijwilligers herstellen motor van iconische Oostendse schepen is provided by KW.be.
