Een kwarteeuw na de eerste succesfilm zien we in ‘Team Spirit: Next Gen’ hoe de voormalige spelers van Eendracht Vooruit worstelen met ouder worden, een veranderde tijdsgeest én hun puberende kinderen. Eén daarvan is de pittige Bea, een glansrol voor Margaux Cauliez (24) uit Kortrijk. “Ik had toch wel wat stress voor de opnames.”
Het is op zijn zachtst gezegd een boeiend jaar voor Margaux Cauliez, die vorig jaar afstudeerde aan de Luca School of Arts. Als we haar spreken, staat ze op de set van Paradise, een actiefilm met onder meer Clara Cleymans, Ward Kerremans en Ben Segers.
Opvallend: niet als actrice, maar als productie-assisstente. “Tijdens mijn studies deed ik het al voor mijn mede-studenten, en ik vind het heel tof om dit pad ook te bewandelen. Ik deed eerder al decor en figuratie, en ben eigenlijk multi-inzetbaar”, aldus Margaux, die achter de schermen ook al meedraaide met Julian. Dat is het veelbelovend debuut van Cato Kusters, die de film schreef met West-Vlaming Angelo Tijssens.
In de nieuwe Team Spirit-film speelt Margaux ook een heel ander personage dan haar voorgaande in Hawa & Adam en Arcadia. Voor wie een opfrissing kan gebruiken: regisseur Jan Verheyen pakte in 2000 uit met de film Team Spirit, over een groep voetbalvrienden waarbij de vriendschap op proef gesteld wordt naar aanleiding van de 500ste wedstrijd van hun ploeg Eendracht Vooruit. Drie jaar later volgden nog een film en nog twee reeksen.
Generatiekloof
In Team Spirit: Next Gen zien we hoe de spelers van toen nog altijd een nauwe band hebben met de voetbalclub, dankzij hun kinderen die er shotten. Alleen klikt het niet altijd tussen de twee generaties, die ook nog eens elk hun eigen besognes en uitdagingen hebben. Toch vinden ze elkaar langzaam maar zeker als hun coach naar voren komt met hartverscheurend nieuws…
Leuk detail: Margaux deed initieel auditie voor een andere rol in de film, maar de makers zagen het anders. Zo speelt ze nu Bea, de dochter van Jean-Marc (Dimitri Leue) en Véronique (Ini Massez) die een kort lontje heeft en letterlijk op de barricades gaat staan. “Ik herken mij slechts een beetje in haar”, glimlacht Margaux. “Ik ben iemand die niet zo snel gaat roepen en tieren, wat Bea wel doet. Aan de andere kant doet of zegt ze soms dingen die ik stiekem ook zou willen doen, alleen is het niet altijd sociaal aanvaard en ben ik iemand die écht mijn stem niet eens kan verheffen. Ik vond het wel fijn om die emotie op te zoeken. Of ik gepuberd heb? Op school en bij vrienden was ik heel braaf en eerder bij stil, maar euh, thuis was dat een ander verhaal. Mijn moeder zal dat kunnen beamen.”
Margaux is geboren in de periode tussen de twee eerste Team Spirit-films, en was er niet zozeer mee vertrouwd. “Iemand als Axel Daeseleire kan zijn Antwerps niet wegsteken, maar het viel me meteen op hoe hard dat nog in het AN werd gespeeld. Dat was megageestig om te zien. Net als al die jonge gezichten.”
Stress
Ook opvallend is dat de outing van een hoofdpersonage in die tijdsgeest nog een ding was, terwijl in deze nieuwe film niemand nog opkijkt van een non-binair of lesbisch personage. “Ik zag in die film van vroeger wel dingen die vandaag niet meer zouden kunnen, maar je kan daar ook niet tegen vechten. Op de première kreeg ik de vraag of deze film nu de woke-versie is. Nee, dit is nog steeds niet woke of zo, er gebeuren nog altijd zaken door de oudere personages waar je vragen kan bij stellen, maar tegelijkertijd is het wel boeiend om dat generatieconflict te zien en hoe dat uitgespeeld wordt. Dit is ook hoe het leven nog altijd wat in elkaar zit, tenzij je vastzit in je eigen bubbel.”
Margaux was op de set omringd door even beloftevol talent en spelers met flink wat ervaring. “Het is niet zo dat ik kapot ging van de zenuwen, maar in het begin had ik er wel wat stress voor. Voor de opnames, tijdens de lezing en het passen van de kleren, zaten de jonge en oudere generatie eerst wat apart, maar al snel werd er toenadering gezocht. Vanaf toen was de sfeer heel open en chill. De oudere acteurs pakten ons direct mee, en waren superondersteunend. Ze behandelden ons als hun eigen kinderen. Dimitri Leue, die mijn vader speelt (en ook het scenario schreef, red.), woont ook in Antwerpen en is nog met mij naar huis gewandeld om nog even te babbelen. Tijdens die lange draaidagen was er daar niet altijd tijd voor. Het is dan ook altijd weer een fijn weerzien tijdens de cast-tour (waarbij de cast langs de bioscopen gaat, red.). Al was de première wel even overweldigend. Ik had een hele dag op de set gestaan en dan plots al dat volk die daar stond. Het is maar Vlaanderen, maar ik vond dat best intens.”
Herkend worden
Qua herkenbaarheid kan het nu hard gaan voor Margaux. “Tot nu toe viel dat eigenlijk vrij goed mee. Ik deed een paar projecten voor Ketnet en ook jeugdtheater, wat een superfijn en dankbaar publiek is. Ik werd al een paar keer aangesproken, maar ik vind het niet erg om op dat vlak ongemerkt te zijn. Ik voel ook dat ik straks, na dit, iets helemaal anders wil doen, misschien een iets rauwere rol.”
Margaux maakte naar eigen zeggen een hele groei mee sinds ze aan haar studies begon. “Ik voel dat ik iets zekerder ben geworden, en dat ik gaandeweg minder belang hecht aan alles wat er rond hangt, zoals die druk. Ik probeer in mijn hoofd altijd te zeggen: doe ik dit nog graag? En dat is zeker nog zo. Maar ik denk wel dat ik na Paradise een week ga slapen. En dan zien we wel weer, en duik ik wellicht weer het theater in.”
‘Team Spirit: Next Gen’ is nu te zien in de bioscoop.
“Ik ben iemand die niet zo snel zal roepen en tieren als mijn personage”
The post Margaux Cauliez heeft glansrol beet in nieuwe ‘Team Spirit’-film: “Nee, dit is geen woke-film geworden” is provided by KW.be.
