Zulte Waregem is aan een reeksje bezig. Met 4-1 werd AA Gent over de knie gelegd, 13 op 15 is de tussentijdse balans. Aanvoerder Anton Tanghe ziet dat het goed is. “Als we blijven spelen op deze manier, moeten we niet bang zijn van ploegen rondom ons”, aldus de 26-jarige aanvoerder.
De resultaten zijn uitstekend, maar misschien nog belangrijker is de evolutie in jullie spel?
“In de eerste wedstrijden was het verschil met onze tegenstander ook nooit echt groot. Verdedigend stonden we wel oké, maar we slikten te gemakkelijk goals. En vooraan waren we te nerveus aan de bal. Nu kunnen we het leer langer in de ploeg houden, voelen we ons comfortabeler in balbezit om een aanval op te bouwen. En er is natuurlijk Anosike Ementa, die wel een centrale verdediger kan bezighouden, zodat er ruimte komt op andere plekken.”
Je zei zelf: “Ik moest even aanpassen aan de Jupiler Pro League.”
“Het tempo is sowieso een verschil, alles gaat sneller. Ik denk dat het bij mij vooral in het kopje afspeelde. Ik had al wel ervaring in 1A en ik legde mezelf misschien te veel druk op, waardoor ik verkrampt speelde. Ik dacht te veel na. Als centrale verdediger moet je het spel niet maken, je moet net rust brengen in de ploeg. Mentaal heb ik het knopje omgedraaid.”
Dit is wel waarvoor je naar Zulte Waregem bent gekomen. Spelen in 1A én resultaten boeken.
“Toen ik toekwam (in januari 2024, red.) was het doel om meteen te promoveren. Dat lukte in het eerste jaar niet, daarna werden we verdiend kampioen na een sterk seizoen. Als ik kijk hoe we nu bezig zijn, denk ik dat we niet continu achter ons moeten kijken. Het objectief was een rustig seizoen draaien. Als ik rondom ons kijk, kunnen we zeker punten halen en moeten we niet bang zijn van andere teams. Het is ook leuk als je af en toe eens kan stunten. Denk aan matchen tegen Antwerp en Anderlecht. Thuis tegen Club Brugge zat er ook een punt in.”
De interlandbreak kwam misschien op een ambetant moment, want jullie zaten in de flow.
“We hadden toen 10 op 12 geboekt, veel beter kan je niet doen. Binnen de ploeg hadden we een soort van enquête gehouden waar we punten zouden pakken. Achteraf bekeken was La Louvière de wedstrijd waar we onszelf de meeste kansen toedichtten. En dat bleek de moeilijkste te zijn. Veel ploegen zullen daar niet gemakkelijk gaan winnen, een gelijkspelletje daar was oké gezien het verloop van de match.”
Nu sta je daar met 17 punten én topschutter Erenbjerg met zes goals. Had je dat verwacht?
“Jeppe heeft vorig seizoen al bewezen dat hij over een paar goede voeten beschikt. Het was afwachten of hij in 1A hetzelfde zou kunnen brengen. Er zijn hardere duels en het gaat sneller. Intussen is Erenbjerg het niveau gewend en zie je dat hij vanop zijn rechterflank zéér gevaarlijk kan zijn met z’n traptechniek. Op training weet je dat hij naar binnen komt en schiet met links. Toch vindt hij altijd een gaatje tussen of naast je benen. Dat kan je niet aanleren, dat is een aanvoelen.”
In de laatste vijf matchen hielden jullie drie keer de nul, defensief staat het op punt.
“De nul houden is sowieso altijd leuk, zeker voor defensie. Ik kijk ernaar als volgt: als je de nul houdt, heb je minstens een punt. Én dat geeft aanvallers vertrouwen. Als ze scoren weten ze dat het de winninggoal zou kunnen zijn. Als onze aanvallers ervan moeten uitgaan dat ze er altijd twee of drie moeten scoren om te winnen…”
De centrale as staat er, met Kiilerich naast je. Hebben jullie een goede klik?
“Jakob is een heel toffe gast, naast het veld komen we goed overeen. Heel de groep hangt goed aan elkaar. Ook met de andere centrale verdedigers: Laurent Lemoine en Lukas Willen is de onderlinge relatie prima. Dat zorgt ook alleen maar voor een betere band óp het veld.”
Hoe speciaal is het om met je vriend en doelman Brent Gabriël samen in 1A te spelen?
“We kennen elkaar al van in de jeugdopleiding bij Club Brugge. Het was onze droom om samen in de A-ploeg te spelen. Zo evident is dat niet (lacht). Het is grappig, want ook in Oostende kruisten onze paden. En vorig seizoen stuurde hij me een bericht dat het wel ‘in orde zou komen om te promoveren’ toen hij ons klopte met Lokeren-Temse. Ik was zo kwaad dat ik niet gereageerd heb (lacht). De dag nadat we kampioen waren geworden, stuurde ik hem: ‘Chance, we hebben het toch gedaan’. Om te lachen zei ik: ‘Nu kan jij naar hier komen. Het was ons doel sinds kleins af aan om samen in 1A te spelen’. Het is wel mooi als je dat kan waarmaken.”
“Leuk als je af en toe eens kan stunten”
Het moet ook leuk zijn dat analisten positief over jullie spel spreken.
“We zijn niet echt een ploeg die puur op resultaat speelt. Het is ook niet zo dat we ons beperken tot verdedigen en mikken op de counter. Aan de bal willen we ook iets tonen, opbouwend voetballen en van daaruit kansen creëren. Dat is het mooiste om naar te kijken, hé.”
Komend weekend volgt Cercle Brugge, daarna de bekeropdracht in Belisia Bilzen en dan de komst van kampioen Union. Het zijn drukke tijden.
“Cercle is een ploeg die moeilijk in te schatten is, zoals de voorbije jaren al het geval was. Je moet een beetje geluk hebben met wanneer je ze treft. Soms hebben ze een mindere dag, soms een superdag. Daarna staat er een verre verplaatsing in de Beker op het menu. Belisia Bilzen is een van de betere ploegen in 1ste amateurklasse en ze kunnen zeker voetballen. We hebben een brede kern en misschien krijgen enkele jongens wat kans om wedstrijdritme op te doen. Het is misschien een nadeel dat het zo ver is, maar we gaan geen cadeaus uitdelen. De Beker van België blijft de kortste weg naar Europa.”
The post Aanvoerder Anton Tanghe beleeft hoogdagen met Essevee: “Goed op weg voor rustig seizoen” is provided by KW.be.
