Eén jaar geleden trokken we naar de stembureaus voor de gemeenteraadsverkiezingen. In sommige gemeenten leidde dat tot een aardverschuiving, in andere veranderde er amper iets. We zoeken één jaar later twee hoofdrolspelers op het politieke toneel opnieuw op.
Judith Ooms (Vooruit Plus) “Inspraak blijft de komende jaren de rode draad”
Een jaar na de gemeenteraadsverkiezingen ziet het leven van Judith Ooms er helemaal anders uit: de kersverse politica toonde de voorbije maanden een ongekende energie om dossiers aan te pakken. Haar acties rond inspraak zijn nog maar een begin van een breed participatietraject.
Judith Ooms (39) nam in 2006 voor het eerst deel aan verkiezingen, als jongere bij Groen. Ze werkte bij Universiteit Gent rond energietransitie en gooide zich in 2024 als nieuwkomer bij Vooruit Plus in de kiesstrijd. Met haar 1.489 voorkeurstemmen werd ze schepen bevoegd voor onder meer Mobiliteit, Stadsontwikkeling, Energie en Participatie. Het was voor Ooms geen rustig opstartjaar in de nieuwe Vooruit/N-VA-ploeg : ze toonde zich op de gemeenteraad een dossierkenner die rad van tong is. Ze staat ook middenin het politieke debat over bouwen op de Oosteroever en neemt straks het voortouw in een nieuw parkeerplan en aanpassingen van het mobiliteitsplan.
Ze blikt terug op 13 oktober 2024 : “Het was voor ons geen verrassing dat Vooruit de grootste zou worden, gezien de peilingen. Maar dat het zo goed zou zijn, hadden we ook niet verwacht. (18 van 41 zetels. red.). Ik heb mee de onderhandelingen gevoerd en we zijn snel geland bij N-VA omdat Trots eigenlijk bestaat uit drie partijen. Met hen zou dat een coalitie geworden zijn met vier partijen. Dan is onze ploeg met twee toch comfortabeler.”
Over het bestuur zegt ze : “We zijn nog geen jaar in office, maar de voorbije periode was intens. Van de verkiezingen, coalitievorming tot het besturen van de stad. Voor mij zelf was dat ook heel zot want ik deed alles voor het eerst. Ik kreeg bevoegdheden zoals energie die dicht bij mijn expertise liggen. Mobiliteit, stadsontwikkeling en ruimtelijke ordening waren nieuw voor mij.”
Veerkracht
Judith Ooms neemt haar taak heel ernstig : “Veel mensen, diensten of organisaties willen je spreken, maar dat legt geen druk. Wie het meest van mij verwacht, ben ikzelf. Deze job is zo waardevol, want als je de kans krijgt een stad mee te besturen is het je verdomde plicht om te zorgen dat het zo goed mogelijk gebeurt. Deze job is intensiever dan wat ik ooit al heb gedaan in mijn leven.”
Over de coalitie: “We hebben een ploeg met ervaring, geleid door een burgemeester die ons onder zijn vleugels neemt en vooruit duwt. Maar we hadden ook hiccups, hé. We missen Vanessa heel hard. (schepen Vens is out wegens een oncologische behandeling, red.). Elke dag tel ik af tot het moment dat ze terugkeert. En ook het afscheid van Sandra als schepen bij onze coalitiepartner was niet gepland. Ik heb veel respect voor haar keuze. Maar deze coalitie is veerkrachtig.”
Zone 30/50
“Ik heb het voorbije jaar geleerd dat je als schepen, burgemeester of stadsadministratie kan denken dat je een dossier kent, maar dat klopt niet. De mensen die wonen in een straat of wijk zijn de eerste experts. Dat wil overigens niet zeggen dat ze altijd gelijk hebben in de oplossing die ze aanreiken. Maar het zijn wel de mensen die het probleem het best kunnen samenvatten. In ons mobiliteitsbeleid gaan we verder op die analyse. De grotere visie is belangrijk, maar ook wat leeft in de wijk. Daarom trekken we ook naar de wijken rond de aanpassing van de zone 30. We hebben inderdaad snel van de Zilverlaan weer een zone 50 gemaakt en weldra komen nog een drietal straten aan de beurt. Het stopt daar niet. We maakten ook een kader om na te gaan of nog meer straten in aanmerking komen. Daarmee gaan we naar de wijken en treden in gesprek met de buurtbewoners. ”
Participatie ligt Ooms nauw aan het hart. “Voor die bevoegdheid heb ik gestreden”, knipoogt ze. De inspraakmomenten zullen elkaar blijven opvolgen, zo blijkt. “De dialoog met de Oostendenaar zullen we verbeteren. Daar was nood aan, zo bleek uit de verkiezingen. We hadden een eerste golf wijkcafés in elke buurt en er komt een tweede aan. Verder hielden we 15 bewonersvergaderingen over uiteenlopende thema’s. Voor een punt op de gemeenteraad verlaagden we het aantal handtekeningen naar 100. Met het parkeerbeleidsplan trekken we naar alle wijken. Inspraak wordt de rode draad. Wat we doen, zullen we samen met de Oostendenaars doen.” Ze ziet het breder: “We doen een open oproep om naar de wijkcafés te komen maar gaan verder en willen ook de mening van de Oostendenaar kennen. Die bevraging zal voor Park Royal (nvdr : de invulling van de vroegere zwembadsite en omgeving) gebeuren met een panel dat via loting wordt samengesteld. Zo horen we ook een representatieve groep van de Oostendenaars. Hoe we dat concreet invullen, wordt nu uitgewerkt.”
Danick Minne (Trots op Oostende): “Het was duidelijk dat wij geen kans maakten”
Trots op Oostende (Open VLD, Groen en CD&V) tuimelde van 17 naar 8 zetels. Het kartel bleek geen succes en verschillende kopstukken zetten intussen een stap opzij. Voor sommigen is het zoeken, maar de ervaren Danick Minne ziet de zaken helder.
Danick Minne (68) is politiek actief sinds 1989 in de gemeente- en OCMW-raad en is daarmee het langst zetelende raadslid. Op het einde van de vorige legislatuur was hij enkele maanden schepen. De liberaal is sinds kort opnieuw gemeenteraadslid voor Trots op Oostende. “Toen het kartel in 2022 werd aangekondigd, had ik dit resultaat niet verwacht. Ik hoopte op 15 zetels. Tegen het einde van de campagne had ik een slecht voorgevoel”, geeft Minne toe. “De laatste twee jaar heeft Bart Tommelein een shockeffect veroorzaakt door te veel te willen realiseren op een korte periode, zoals zone 30, de ontharding, de belasting op leegstand en het ziekenhuis. De Oostendenaar panikeerde daarover. De oppositie maakte daar een heel verhaal rond met het bekende resultaat.”
Over de onderhandelingen, waarbij Trots op Oostende in de oppositie belandde, heeft Minne een scherpe analyse: “We maakten geen kans en dat heeft alles te maken met de keuzes die in 2018 werden gemaakt om het zonder de socialisten te doen. Men heeft hen kwaad gemaakt. Oostende is een paarse stad, hé. En ik ben ook paars. Als er in 2018 een paarse coalitie was gemaakt, dan zouden de liberalen nog altijd in de meerderheid zitten. Wijlen Jean Vyvey zei me ooit dat je als politieker vooral niet in de zakken van de mensen mag zitten. Toen ik werd aangesproken door mensen over verkeersboetes en leegstandstaks, heb ik vaak aan hem gedacht.”
Waarschuwing
“De realisaties van het voorbije jaar zetten wij nog in de steigers op het einde van de vorige legislatuur. Dat is zo in politiek. Wat er het voorbije jaar nu echt veranderde? Ja, de Zilverlaan is weer zone 50. En de Thermen worden aangepakt, met geld dat er al was. De strategie is wel anders en daarvoor zeker mijn felicitaties.”
Over Trots: “Inhoudelijk werkt het goed en iedereen volgt een schepen. De fractie werkt optimaal samen.” Hij waarschuwt: “De inkanteling van het OCMW in de stad was geen goede zaak. Oostende miste de kans voor de oprichting van een overkoepelend zorgbedrijf, zoals in Brugge.”
The post Eén jaar na de verkiezingen in Oostende: Judith Ooms (Vooruit Plus) en Danick Minne (Trots op Oostende) maken de balans op is provided by KW.be.
