Eén jaar geleden trokken we naar de stembureaus voor de gemeenteraadsverkiezingen. In sommige gemeenten leidde dat tot een aardverschuiving, in andere veranderde er amper iets. We zoeken één jaar later twee hoofdrolspelers op het politieke toneel opnieuw op.
Wieland De Meyer: “Wij willen gewoon vooruit met de gemeente”
Met 1.090 voorkeurstemmen en een absolute meerderheid van zijn lijst Gemeentebelangen kon Wieland De Meyer (39) zichzelf opvolgen als burgemeester. Toch bleek dit niet van een leien dakje te lopen. Een verkiezingsklacht zorgde voor drie maanden vertraging en nu wil minister Crevits hem niet benoemen op basis van een aantal negatieve adviezen in het kader van de doorlichting van de gemeente door audit Vlaanderen. Het is nu wachten op de uitspraak van de Raad van State.
Hoe kijkt u zelf terug op het voorbije jaar?
“Je kan niet om alle heisa die er geweest is heen, maar op zich zijn we heel sterk bezig met ons bestuur. Doordat het eigenlijk dezelfde ploeg was die na de verkiezingen het schepencollege vormde, konden we ondanks het uitstel vlot verder werken. Die ploeg was tijdens de vorige bestuursperiode trouwens al grondig verjongd. En daarbij komt nog dat we met het aantreden van de nieuwe algemeen directeur een heel andere schwung hebben gekregen in onze samenwerking met de gemeentelijke administratie. Dat merken we nu ook in de opmaak van het meerjarenplan. In de voorbije twaalf jaar hebben we de gemeentelijke financiën in orde gezet. Alle parameters staan nu op groen: stijgend aantal inwoners, meer ondernemingen, meer toeristen… Daardoor hoeven we nu geen paniekvoetbal meer te spelen, en kunnen we op een heel goeie en gestructureerde manier projecten uitwerken. Een rijke gemeente gaan we nooit worden, maar als je wat financiële marge hebt, dan is dat toch een heel andere manier van besturen.”
Er is in het voorbije jaar dus wel een en ander gerealiseerd?
“Ja, vooral afwerking van lopende projecten. Zoals de omvorming van de kerk van Kemmel tot ontmoetingscentrum. Dat is nu een jaar in gebruik en telkens als we daar komen, kunnen we daar nog trots op zijn. De verenigingen zijn daar alvast heel tevreden over. Heel tevreden ben ik ook over ons project De Meersen in Westouter. Dat is nu zo goed als af. Het moet nu nog ingezaaid worden en we hopen het volgend voorjaar te kunnen openen. Voor mij is bij dat project vooral ook de verbinding tussen de twee wijken, de Blauwpoortakker en de Meersstraat, erg belangrijk.”
Krijgt u veel reacties van de bevolking? En wordt u ook aangesproken over de politieke heisa van het voorbije jaar?
“Eigenlijk niet. Het leven gaat gewoon verder. De mensen zijn meer bezig met hoe hun straat ligt en met welke projecten er lopen, en minder met al dat ander gedoe. Wij zijn gewoon ook altijd verder blijven werken. Ondertussen hebben we naast de opmaak van het meerjarenplan ook heel wat nieuwe zaken opgestart. Ik denk bijvoorbeeld aan de buizenfabriek in Wijtschate, waar we mooie natuurplannen hebben met de site. En de uitwerking van het lokaal dienstencentrum in Wijtschate krijgt steeds meer vorm, dat wordt echt een doorbraak voor het sociaal beleid in de gemeente de komende jaren.”
De verkiezingen van vorig jaar waren voor u en uw ploeg toch spannende momenten. Zou uw partij de absolute meerderheid kunnen behouden…?
“Ja, want er kwamen maar liefst zes partijen op en in de campagne was het echt vijf tegen één. Maar het is ons toch gelukt. Toch wel een beloning voor ons werk.”
De meerderheid was wel erg krap geworden. Nooit gedacht aan verruiming? CD&V bijvoorbeeld stak de hand uit.
“Als je een meerderheid hebt, dan is het toch moeilijk om eigen mensen aan de kant te schuiven. Ik zag ook in geen enkel dossier positiviteit of een concreet voorstel. De uitgestoken hand heb ik het jongste jaar toch niet bepaald gemerkt in realiteit, ik voelde vaker een vuist. En je kan toch beter en sneller schakelen als je niet in een coalitie zit, dat heeft zijn voordelen.”
Blijft de huidige ploeg nu zes jaar in het zadel of worden er in de loop van de bestuursperiode weer wissels voltrokken?
“Daar is nog niet over gesproken. Het is op zich niet de bedoeling, maar op vijf of zes jaar kan er veel gebeuren.”
Enkele weken na de verkiezingen kwam er een klacht, die ertoe leidde dat de verkiezingen ongeldig waren verklaard en zouden moeten worden overgedaan. U ging in beroep bij de Raad van State en kreeg gelijk. Allicht waren dat toch erg moeilijke maanden voor u?
“Je moet dit een beetje in zijn kader plaatsen. Deze verkiezingsklacht, de doorlichting van Audit Vlaanderen, de disputen die er geweest zijn voor de verkiezingen, die hebben allemaal te maken met de problemen die er zijn geweest met de vorige algemeen directeur en zijn uiteindelijk ontslag. Toen hebben wij als bestuur gezegd: we gaan het opnemen voor het personeel, dat kan zo niet verder. En dat is de essentie van alles. Terwijl iedereen, zijnde de hogere overheid, zijnde de oppositie, tijdens die problemen de andere kant heeft uitgekeken. En dat was op dat moment heel pijnlijk. Er zijn daarna heel wat wraakoefeningen gebeurd en het weegt toch wel dat die leugens zo ver kunnen gaan. Dat de Raad voor Verkiezingsbetwistingen de feiten niet heeft onderzocht en toch wou veroordelen, dat is schrijnend. Er zijn daar heel wat veronderstellingen gedaan die pas nadien bij de Raad van State onderzocht werden. Het gemeentepersoneel en de vrijwilligers werden beschuldigd van allerlei zaken waarvan dat achteraf bleek dat er niks van aan was. En ik ben er zeker van dat dit ook zo zal blijven in alle andere procedures die nog lopende zijn.”
Maar toch bleef u in het oog van de storm?
“Zij die de destijds andere kant uitkeken blijven ons nu persoonlijk aanvallen, dat merken we nu opnieuw. Ook de media, meerbepaald de VRT, hebben me aan het kruis genageld: de frame van ‘het is fout’ wordt in het lang en het breed uitgesmeerd, maar als het achteraf toch juist blijkt, dan wordt daar nauwelijks aandacht aan besteed. Ik heb nog altijd het gevoel dat sommige personen er gewoon op uit zijn ons kapot te maken. En dat doet veel met een mens. Mocht het zo zijn dat ik maar ergens één euro in eigen zak heb gestoken, dan zou je kunnen zeggen: je hebt het zelf gezocht. Maar dat is bij ons dus absoluut niet zo, dat weet iedereen. Alles wat ons in de audit ten laste wordt gelegd, is met de beste wil gebeurd, en altijd in het voordeel van de gemeente. Het is pijnlijk dat je afgerekend wordt op je engagementen voor de gemeente. Door de hele situatie met de vorige algemeen directeur hebben we heel veel werk zelf moeten doen, en dan maak je al eens foutjes tegen de procedure… We staan recht in onze schoenen, daar ben ik heel zeker van.”
Hoe staat het ondertussen met het opvolgingstraject na de audit?
“We hebben een aantal procedurele aanbevelingen gekregen, en die zijn ondertussen voor zowat drie vierden uitgevoerd. De rest staat op de planning en zullen we tegen het einde van het jaar in orde hebben.”
En dan is er nog het gerechtelijke luik.
“Ja, en hier blijft wel erg lang wachten, dat is nu ondertussen meer dan een jaar geleden daar neergelegd na de audit. Het onderzoek is nog altijd niet opgestart. Ik heb alle respect voor het parket en vertrouwen in hun werk, maar ik zou wel graag hebben dat ze het doen.”
Nooit gezegd: ik gooi de handdoek in de ring?
“Nee, zo zit ik niet in mekaar. En het zou ook niet rechtvaardig zijn tegen alle mensen die onze ploeg en de gemeentelijke medewerkers altijd gesteund hebben.”
En ondertussen opnieuw geduldig wachten op de uitspraak van de Raad van State. Enig idee wanneer die kan vallen?
“Eind dit jaar misschien? Maar het kan ook eind volgend jaar zijn, we weten het gewoon niet. Maar ik heb voor mezelf vooropgesteld: Het zal zijn wat het zal zijn. Ik kan recht in de spiegel kijken.”
En hoe gaat het ondertussen met de Gemeentebelangen?
“Uitstekend! De vele zaken die gebeurden lieten hun sporen na, maar bij ons in positieve zin. We vormen een heel goede en hechte groep, die door alle heisa alleen maar hechter is geworden. Doordat we niet aan een nationale partij gebonden zijn is er bij ons ook ruimte voor diversiteit van ideeën, wat zorgt voor veel nieuwe insteken in het gemeentelijk beleid. Een onafhankelijke groep gedreven mensen, zo hoort lokale politiek te werken. En dat merken we meer en meer: heel wat mensen zijn de heisa beu, en over de partijgrenzen voelen we toenadering van de mensen die wel vooruit willen met de gemeente.”
Nathan Duhayon:“Wij gaan resoluut verder op de ingeslagen weg”
Met drie zetels winst was CD&V de grote winnaar van de voorbije verkiezingen, maar de partij bleef in de oppositie. “Toch kunnen we nu zwaarder wegen op het beleid”, zegt kopman Nathan Duhayon (29), die met 1.008 stemmen ook een ijzersterk persoonlijk resultaat neerzette. “Met CD&V gaan we verder op de ingeslagen weg, die door de kiezer wordt gewaardeerd. In de richting van een nog sterker resultaat in 2030.”
Ondanks het sterke resultaat bleef CD&V in de oppositie, maar toch was u heel tevreden, zei u toen. Is dat gevoel van tevredenheid er nu nog altijd?
“Ja, ik blijf daar wel bij. We zijn als enige partij sterk vooruit gegaan. Drie zetels winst, dat was toch wel een onverhoopt resultaat. En die trots blijft. Wat ik wel jammer vind, is dat we in de periode na de verkiezingen totaal niet betrokken zijn geweest. Ik ging er echt wel van uit dat we met zo’n resultaat toch minstens eens uitgenodigd zouden worden. En dat hoefde niet noodzakelijk om het vormen van een coalitie te gaan, je kan toch ook gewoon eens spreken over inhoudelijke thema’s of samenwerkingen. Want uiteindelijk heeft Gemeentebelangen een heel krappe meerderheid van tien zetels. Stel nu eens dat er een heel belangrijk dossier is, waarbij twee van hun mensen ziek zijn of er iemand bij is die niet kan meestemmen omwille van een belangenconflict, dan kunnen ze ons misschien toch nog nodig hebben.”
U blijft dus in hetzelfde schuitje zitten waarin u een jaar geleden zat?
“Toch is er wel iets veranderd. Met negen mandatarissen kan je sowieso beter wegen op het beleid dan met zes. En we hebben nu ook uit elk dorp iemand, waardoor je nog dichter bij de bevolking staat en bij de lokale dossiers zit. En nog een verschil is dat ik echt wel merk dat de mensen ons nu serieuzer nemen als oppositiepartij en ons ook veel gemakkelijker weten te vinden. Ik krijg nu veel berichtjes en telefoontjes, de mensen voelen dat wij daar iets kunnen en willen mee doen. Het bestuur heeft nagelaten van ons serieuzer te nemen, maar de mensen doen het wel.”
Maar u moet er zich dus bij neerleggen dat het weer zes jaar oppositie wordt?
“Ja, dat is zo. En het is zeker geen objectief van ons om nu nog die meerderheid te proberen te breken tijdens deze bestuursperiode. Er is al genoeg tijd verloren gegaan en de bevolking zit hier nu echt wel niet op te wachten. Ons doel is om ons nog sterker te maken tegen de volgende verkiezingen en ondertussen zoveel mogelijk punten uit ons verkiezingsprogramma te realiseren. Ik hoop dat we dat vanuit de oppositie kunnen doen en daarbij ook een stuk ernstig genomen worden door de meerderheid. Ik wil graag focussen op inhoud, in plaats weer politiek oude stempel te gaan bedrijven. Wat er wel kan gebeuren natuurlijk, is dat er op bepaalde dossiers een wisselmeerderheid met ons kan ontstaan. Op zo’n moment zal ik me daar niet verantwoordelijk voor voelen, want dat is het risico waar Gemeentebelangen zelf voor gekozen heeft door met een krappe meerderheid te besturen.”
Denkt u aan een alliantie met de andere oppositiepartij N-VA om sterker naar de volgende verkiezingen te gaan?
“Op dit moment niet. We hebben de jongste vijf jaar iets opgebouwd: nieuwe mensen, nieuw programma, veel outreach gedaan naar belangengroepen, bezoeken gedaan… En we zijn daarvoor duidelijk beloond. We moeten gewoon op die weg verder gaan en hopelijk worden we daar dan opnieuw voor beloond. Intussen werken we goed samen met N-VA in de oppositie. Persoonlijk klik ik goed met mijn mede-fractieleider Ivo, die net als ik vaak onder vuur wordt genomen door de burgemeester.”
Het rapport van de doorlichting van het gemeentebestuur door Audit Vlaanderen bleef in het voorbije jaar in de politieke actualiteit. Is dat voor jullie nog altijd een thema?
“Ja. Het blijft de actualiteit beheersen en uiteindelijk vind ik dit niet meer dan normaal. Als Audit Vlaanderen termen gebruikt als belangenvermenging en schending van her beroepsgeheim, en als ze dat doorsturen naar het parket en naar het Centrum voor Corruptiebestrijding, dan mag daar toch niet licht over gegaan worden. Dus is het toch normaal dat de inwoners van onze gemeente een correcte en volledige opvolging wensen van die audit.”
Merkt u ondertussen al iets van het verbetertraject dat is ingezet na het rapport van deze audit?
“We worden daar nu wel bij betrokken in de Commissie Organisatiebeheersing en er wordt nu wel gewerkt aan een aantal interne procedures in de gemeente om te voorkomen dat de dingen die gebeurden zich nog kunnen herhalen. En hier moeten we zeker ook een pluim geven aan de nieuwe algemeen directeur, die daar echt wel het voortouw in neemt en daar op een heel correcte manier probeert mee aan de slag te gaan. Maar wat me nog altijd het meest zorgen baart, is dat er bij de burgemeester of bij de ploeg van Gemeentebelangen geen enkel besef is over de ernst van die audit. Zolang er gewoon wordt gewezen naar anderen en er geen enkel schuldinzicht komt, kun je niet garanderen dat het niet opnieuw zal gebeuren. Qua houding merk ik dus geen verbetertraject, totaal niet.”
Gebrekkige communicatie vanwege het bestuur naar de bevolking en de oppositie toe is een van de nagels waar u in het voorbije jaar vaak op klopte. Merkt u al enige verbetering?
“Ik hoop dat daar onder onze druk aan gewerkt wordt in het nieuwe meerjarenplan. Maar nu is de communicatie inderdaad ondermaats. Neem nu bijvoorbeeld de Toekomsttafels. Wat op zich een goeie aanzet was, maar het is veel te pover want het werd alleen maar in één dorp, Wijtschate met name, georganiseerd. Dan weet je dat veel mensen uit andere dorpen daar niet naartoe komen. Wij waren als gemeenteraadsleden niet eens formeel uitgenodigd. Ik vind dat heel jammer. We zijn met 19 raadsleden, die oprecht willen meedenken over het beleid en die ideeën hebben. En je hebt dan nog de zovele niet verkozen kandidaten van al die lijsten. Allemaal mensen die hun nek hebben uitgestoken om ergens iets in hun dorp te veranderen. Waarom betrek je hen niet veel meer? Als ik verkozen geweest zou zijn als burgemeester, had ik meteen het initiatief genomen om alle partijen uit te nodigen. Ik zou hen gevraagd hebben samen te kijken waar de gemeenschappelijke basis ligt en op welke punten we elkaar kunnen vinden om effectief samen te werken. Dat lijkt me niet meer dan normaal.”
“Het absolute toppunt vind ik wel dat we op een van de eerste zittingen van de nieuwe bestuursperiode meteen al de interpellatie afgeschaft zagen als mogelijkheid om eens een ruimer debat toe te voegen als oppositie, en dat meteen nadat er op de installatievergadering nog een hele speech was geweest van We moeten deze zaken hier kunnen bespreken en niet op Facebook. De interpellatie is nergens elders afgeschaft! Dat toont toch de cultuur waarmee er hier aan politiek wordt gedaan…”
Hoe kijkt u aan tegen de hele soap van de verkiezingsklacht, en daarna het gegeven dat de aangewezen burgemeester niet werd benoemd door minister Crevits en de rechtsgang van de burgemeester tegen die beslissing? Is er politiek gezien eigenlijk iets te verdienen met het welles-nietes-gehakketak dat het voorbije jaar kleurde? Lust de bevolking daar wel pap van?
“Als oppositie zitten wij daar vaak ongewild tussen. De burgemeester probeert er een welles-nietesspelletje van te maken tussen twee partijen. Meer en meer, zeker na de beslissing van Hilde Crevits. Maar wij hebben altijd gezegd: laat de bevoegde instanties hun werk doen. En we respecteren de uitspraken die er zijn. Ik weet dat dit saai klinkt en niet sexy, maar dat is wel de essentie. Ik vind het een totaal oneerlijke frame dat voortdurend wordt verteld dat wij de burgemeester of Gemeentebelangen kapot willen maken. Zo wordt er bijvoorbeeld gesuggereerd dat wij één pot nat zijn met de provinciegouverneur, die een CD&V-verleden heeft. Wel ik zeg u, met de hand op het hart: ik heb de gouverneur nog nooit gezien in mijn leven, laat staan dat ik er al ooit mee gesproken zou hebben. En Hilde Crevits, die kon toch gewoon niet anders dan die vier negatieve adviezen volgen. Precies alsof wij erop zitten te wachten dat de gemeente een jaar verlamd wordt en niet vooruit kan… Want waar ik de burgemeester wel 100 procent gelijk in geef, dat is dat die procedures veel te lang aanslepen. Ik snap echt niet waarom dat maanden aan een stuk moet duren. Dat is onmenselijk eigenlijk. Dat is niet goed voor de gemeente, dat is niet goed voor Wieland en niet goed voor het geloof in de politiek. Dus aan de bevoegde instanties vraag ik graag: onderzoek het, maak een conclusie en geef er de juiste gevolgen aan. Zodat we weer vooruit kunnen met Heuvelland.”
The post Eén jaar na de verkiezingen in Heuvelland: Wieland De Meyer (Gemeentebelangen) en Nathan Duhayon (CD&V) maken balans op is provided by KW.be.
