De Ieperse gevangenis kreeg meer dan honderd extra plaatsen tegen historische overbevolking, maar na de heropening slapen weer mensen op de grond. Met een ongeziene matrasactie waarschuwt de directie voor de veiligheid, binnen en buiten de muren.
“Ik leef al een paar maand met drie op cel”, vertelt Pieterjan Vanooteghem (41) vanop z’n matras op de grond. “Gisteren moest ik veranderen van cel, maar ook hier kan ik niet anders dan de kasten, tafel… alles te delen met twee anderen die slapen in een stapelbed. Plaats voor een extra bed is er niet, dus slaap ik momenteel op de grond. Of ik hier kan slapen? Moeilijk.. Het moet lukken, zeker? Wat kan ik eraan doen? Het is nu zo en ik ben de enige niet. Het leidt wel tot extra spanningen. Hoelang ik nog op de grond moet slapen, weet ik niet. Ik heb er niks over te zeggen.”
De weinige matrassen die de gevangenis nog op overschot heeft, werden donderdagnamiddag buiten gelegd aan de straat. “De allereerste actie van de directie ooit”, stelt Bea Schmidts, inrichtingshoofd van de Ieperse gevangenis. De vroegere overbevolking was de aanleiding voor forse werken. “Onze gevangenis is net heropend na een uitbreiding met meer dan honderd plaatsen, maar dat volstaat al niet meer. Zo erg was het nog nooit en de situatie is onhoudbaar. Onze actie is een noodkreet. Genoeg is genoeg. Vandaag slapen twaalf mensen op de grond. Onmenselijke omstandigheden, zeggen ze ook zelf. De overbevolking leidt tot spanningen en vechtpartijen.”
Van kwaad naar erger
“Het gaat van kwaad naar erger”, getuigt Leslie (64), die al zeventien jaar werkt in de gevangenis. “Ik ben penitentiair beambte en detentiebegeleider. Ik moet onder meer zorgen dat gedetineerden alles krijgen wat ze nodig hebben om proper te zijn. Maar we hebben zelfs geen voldoende kledij meer. In te kleine cellen kunnen ze niet meer aan tafel eten omdat er te veel mensen liggen. Ze raken gefrustreerd en dat uiten ze ook tegenover ons.”
“Ik ben een kleine twee jaar in dienst als detentiebegeleider”, vertelt Bart (55). “Tijd om even te praten met de gedetineerden is er niet. Wie niet in een gevangenis werkt, weet niet hoe druk het er kan zijn. Incidenten door overbevolking leiden tot uitstel van werk en andere problemen. Je kan even over de maximumcapaciteit gaan, maar het moet eens stoppen.”
“Ik werk hier sinds vorig jaar na de heropening van de gevangenis”, zegt detentiebegeleider Sigrid (51). “Elke dag lopen de spanningen op door overbevolking en de budgetten voor bijvoorbeeld de etensbedeling blijven gelijk. Het is moeilijk om menswaardige tegemoetkomingen te doen. Gedetineerden krijgen een korter lontje. We worden uitgescholden, voor eender wat op welk moment dan ook.”
Vechtpartijen
“Wie pas begint, voelt zich niet veilig”, stelt Leslie vast. “In de gevangenis zitten te veel gedetineerden die er niet horen. Het gaat om mensen met psychische problemen die beter opgenomen worden in een instelling. Voor hen zijn we niet opgeleid. Dat maakt het werk extra gevaarlijk, want je weet niet altijd hoe zij reageren. Ook kort gestraften zitten intussen in de cel terwijl er geen plaats is. Vanaf oktober moeten meer dan 5.000 dossiers binnen. Niemand weet waar we deze mensen zullen leggen. Ze liggen nu al met drie of meer in de nieuwe monocellen. Zo onmenselijk en gevaarlijk was het nog nooit. Vechtpartijen zijn er bijna dagelijks.”
Folterpraktijken
“De matrassen die we buiten legden, tonen hoe de gedetineerden moeten slapen op de grond”, aldus Schmidts. “De Europese commissie tegen folterpraktijken maande ons enkele jaren geleden aan dat elke gedetineerde recht heeft op een eigen bed, maar daar slagen we nog steeds niet in. Er komen alleen maar mensen bij, het moet stoppen. We vragen dringende oplossingen op korte en lange termijn. De capaciteit is toegenomen en er zijn nieuwe gevangenissen gebouwd, maar de gevangenispopulatie blijft sneller stijgen.”
Bij de matrassen plaatste de gevangenis een bord met de boodschap ‘Justitie wankelt. Overbevolking is onveilig. Vandaag voor ons, morgen voor u.’ “Gedetineerden kunnen niet werken aan hun re-integratie in de maatschappij. Als deze gedetineerden opnieuw naar buiten gaan zonder extra inspanningen voor een goede integratie dan wordt het ook onveiliger in de maatschappij”, waarschuwt Schmidts. (TP)
The post Pieterjan (41) moet op de grond slapen in een gevangenis die net fors uitbreidde: “Zo onmenselijk en gevaarlijk was het nog nooit” is provided by KW.be.
