In de eerste aflevering van de vierdelige documentaire ‘De Nonnen’ van VTM kwam Ster der Zee als ‘vakantiekolonie’ prominent in beeld, en werd een allesbehalve positief imago van het verleden opgerakeld. In de uitzending kwamen ook de fotopanelen aan de zijgevel meerdere keren in beeld, waarbij een van de slachtoffers opmerkte dat hij niet kon begrijpen dat de gemeente Koksijde dergelijke foto’s ophangt. Het gemeentebestuur heeft onmiddellijk gereageerd en liet de foto’s weghalen.
‘De nonnen’ hekelt het misbruik en andere wantoestanden die vrouwelijke geestelijken – ‘de nonnen’ pleegden binnen de Belgische Kerk. Daarin getuigden meerdere slachtoffers over wat ze vele decennia geleden meemaakten in Ster der Zee.
Burgemeester Sander Loones: “Vanzelfsprekend hebben we onmiddellijk de panelen met de oude foto’s die naar de vakantiekolonie verwijzen, laten verwijderen. Verscheidene slachtoffers en betrokken burgers hebben trouwens het gemeentebestuur gecontacteerd met de vraag om het verleden recht in de ogen te kijken en het lijden niet weg te vegen maar te erkennen en herkennen. Het gemeentebestuur deelt deze bezorgdheid en besliste daarom om extra duiding toe te voegen.”
Getuigenis
Daarom is in de Erfgoedapp, waar wordt verwezen naar de site Ster der Zee, een mondelinge getuigenis te horen (Christine uit Wevelgem, ° 1958): ‘Ik ging voor de eerste keer naar Ster der Zee toen ik drie jaar was, in 1961. Dat werd geregeld via het werk van mijn vader, hij was bediende bij de christelijke mutualiteit. Ik kende niemand. Mijn broers en zussen gingen wel mee, maar die zaten in een andere groep. We verbleven allemaal drie maanden lang in Ster der Zee, ik ging in totaal vijf keer. Later kreeg ik te horen dat na de geboorte van mijn jongste broer, mijn moeder bloedarmoede had en veel moest rusten. Ze had vijf kinderen gekregen in zes jaar tijd. De enige manier om te rusten voor mijn moeder was als wij weg waren. Ik vond de ochtend het verschrikkelijkste moment. Ik ben op kolonie beginnen bedplassen, wat ik thuis niet deed. Ontwaken in een grote zaal en dan ontdekken dat je bed voor de zoveelste keer nat is. En je werd daarmee geconfronteerd; de zuster riep ‘En wie heeft er deze morgen in zijn bed geplast?’ en dan moest ik zo mijn vinger opsteken… Dat was heel vernederend in zo’n grote groep kinderen. En dan werd het nog erger. Ik werd bij mijn achterhoofd gegrepen en met mijn neus letterlijk in het natte deel van mijn bed geduwd. En dan werd mij gezegd: ‘Weer geen toespijs bij de boterham.’ Dan kreeg je bij het ontbijt geen toespijs als straf. Mijn broers en zussen waren ook niet solidair. Als ik geen toespijs kreeg, dan deelden zij ook niet, dan had ik gewoon pech. Op een bepaald moment was er een begeleidster, ik denk dat ze juffrouw Maria heette. Ik denk dat zij me wel leuk vond. Als iedereen sliep, kwam zij altijd nog eens naar mij en wreef ze over mijn hoofdje of stopte ze mij nog een beetje in. Ergens heeft zij zich toch een beetje meer om mij bekommerd. Daar had ik ook echt nood aan. Zij was precies de enige die opmerkte dat er toch bepaalde kinderen waren die meer liefde nodig hadden en die die ook kon geven. Ik moet toegeven dat mijn verblijf op kolonie belangrijk geweest is in mijn leven. Het zal mij ergens wel gevormd hebben tot wie ik ben. Maar ik kijk er niet met plezier naar terug. Die negatieve herinneringen overwegen duidelijk in het beeld dat ik heb over de vakantiekolonies. Ik kan mij wel precies herinneren hoe de textuur en de geur van de lakens waren en ook de akoestiek van die grote ruimtes. Ik heb wel nog steeds een heel sterke band met de zee. Ik ga nog vaak richting Koksijde en Oostduinkerke. En als ik daar een groep kinderen zie met een sjaaltje of petje, denk ik direct “ocharme”. Terwijl dat die zich waarschijnlijk amuseren en dat dat niet meer te vergelijken is met vroeger. Maar toch is dat het eerste wat ik erbij denk en voel.”
Documentaire
Aanvullend besliste het gemeentebestuur om in deze erfgoed-app een koppeling toe te voegen naar de VTM-documentaire zodat iedereen deze toegankelijk kan consulteren. “Er zal ook nog een sober fysiek element toegevoegd worden aan de site van Ster der Zee, zodat er ook daar toegankelijk duiding komt”, aldus burgemeester Loones. “De precieze vormgeving hiervan wordt verder uitgewerkt, daarbij wordt vertrokken van de idee van een sober grafisch element waarbij duiding wordt gegeven en via een QR-code tegelijk ook de informatie en duiding in de Erfgoed-app bereikbaar wordt gemaakt, met de getuigenis van het slachtoffer en met de koppeling naar de documentaire ‘De Nonnen’.”
The post Gemeente Koksijde reageert op documentaire ‘De Nonnen’ en laat foto’s weghalen aan Ster der Zee: “Slachtoffers en betrokken burgers hebben ons gecontacteerd” is provided by KW.be.
