Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.
Gebeuk
Ik heb zelden zoveel ontgoocheling gezien bij spelers, trainers en supporters dan na die doelpuntenkermis in de inhaalmatch tegen Westerlo. Zo’n wedstrijd krijgt de neutrale kijker op het puntje van zijn stoel, maar samen met mij hadden de realisten in de tribunes absoluut gerekend op de volle buit om de eerder opgelopen averij in de competitie toch weer wat goed te maken. Het werd echter zo’n match waarin alles kon gebeuren en waarin ik sommige spelers heel diep zag gaan. Veel onbestraft gebeuk ook op jongens zoals Mechele. Brandon is een voorbeeld op een voetbalveld: hard maar fair, respectvol naar tegenstander en scheidsrechter en nooit een onvertogen woord. Geen idee dus waarom ref Visser het hakken en harken van die Nacho Ferri diep in de spits bij Westerlo tot over het randje zomaar toeliet, waardoor de onbreekbare Brandon naast de onmisbare Onyedika haast ons tweede oorlogsslachtoffer werd op deze bizarre avond. Het fysieke gedeelte In België is sowieso de eerste horde waar nieuwe, jonge spelers uit buitenlandse competities onzacht tegenaan botsen. Zo heeft Christos Tzolis vorig jaar een snelcursus genomen en heeft hij zodoende al wat marge om hiermee om te gaan. In zijn persoonlijke vete met kapitein Fossey van Standard, in zijn vrije tijd een man voor de tatami-mat, slaagde die erin om op een bruisend Sclessin een oorlogje in de oorlog over de streep te trekken. Als je dan nog Romeo Vermant een extra krijger kan inbrengen dan wordt mijn overtuiging dat je in België eerst de oorlog moet winnen vooraleer je aan voetballen toekomt alleen maar bevestigd.
Hekserij
Met de komst van Union naar Brugge zullen dit weekend zonder enige twijfel nog meer schilden worden opgeblonken en bijlen worden geslepen. U moet me excuseren voor de oorlogsretoriek, in deze tijden is het ongepast, maar spreekwoordelijk kan je de matchen tegen de Brusselaars moeilijk anders benaderen. Union wordt wel eens terecht een data cheat code genoemd. Voor mij lijkt het eerder op hekserij: spelers uit de Sloveense of Zwitserse lagere reeksen toveren tijdens hun eerste invalbeurten op onze velden, genegeerde middenvelders bij middenmoters worden kandidaat-Gouden Schoen, en uiteraard is er bij het Belgische publiek ook nog steeds die hoge gunfactor. Toch denk ik dat Club nog steeds de meest aan te prijzen weg volgt die voor het vaderlandse voetbal het meest zal lonen: via een eigen, doorgedreven jeugdbegeleiding spelers naar de top brengen. Bij Union is daarvan geen sprake en hun eigenaars hebben daarin ook weinig interesse. Elk zijn eigen pad, dus. Dat van Club is nog steeds zonneklaar maar vraagt soms ook geduld en dat is er niet altijd bij de fanbasis. Jonge gasten als Stankovic, Tresoldi, Sandra en Audoor krijgen nu een snelcursus en hopelijk staan die volgend seizoen alweer een stuk verder zoals Vermant, Seys en Ordoñez die op vandaag haast anciens lijken, ook al zijn die zelf nog piepjong.
“Union wordt wel eens terecht een data cheat code genoemd”
Van ’moeten’
Het wordt alweer een wedstrijd van ‘moeten’ voor blauw-zwart, dus. Gelukkig hebben beide teams allebei een zware wedstrijd in de benen in de Champions League zodat wat dat betreft het speelveld redelijk effen is. Hierna volgt een korte internationale break waarin hopelijk enkele jongens op adem kunnen komen en dan gaan we weer vrolijk verder met uitmatchen op Bayern, OHL én Antwerp, telkens met drie dagjes ertussenin. Mijn rooster begint stilaan te flippen en laat agendabeheer nu niet bepaald een specialiteit van het huis zijn. Maar ik vind wel een plaatsje. Weinig zal me ervan weerhouden om elke thuismatch opnieuw met de jongens mee te strijden voor punten en kwalificaties, stilaan met parka, muts en handschoenen in de aanslag. Jan Breydel is in de koudere maanden soms een barre plek. Voor vriend maar zeker ook tegenstander.
The post Tackle: “In België moet je eerst de oorlog winnen vooraleer je aan voetballen toekomt” is provided by KW.be.
