Zaterdag verschijnt Margot Vanpachtenbeke (26) in Rwanda voor het tweede jaar op rij aan de start van het wereldkampioenschap op de weg voor dames elite. Zonder kopvrouw Lotte Kopecky én met een gehavend lichaam na een zware crash in een eendagskoers in Stuttgart.
We mochten Vanpachtenbeke in 2024 al één van de revelaties in het vrouwenpeloton noemen. Ze werd door bondscoach Ludwig Willems prompt geselecteerd voor de Spelen in Parijs, het EK en het WK. Ook al kon ze door een valpartij nooit een rol van betekenis spelen, met een tweede wereldtitel op rij voor Lotte Kopecky mocht er na afloop stevig gefeest worden. “Als ik aan die heel mooie dag terugdenk, ook al waren de weersomstandigheden verschrikkelijk en hadden we het allemaal enorm koud, verschijnt er spontaan een glimlach op mijn gezicht”, vertelt Vanpachtenbeke. “Door mechanische pech zat mijn eigen wedstrijd er na 20 km eigenlijk al op, maar ik krijg nog altijd kippenvel als ik denk aan hoe Justine (Ghekiere, red.) en Lotte toen gereden hebben. Ik zat in een groepje in de achtergrond en kreeg weinig door van de wedstrijdsituatie. Tijdens een WK is er namelijk geen communicatie via oortjes toegelaten. Er reden volgwagens achter ons van landen waarvan de eerste renster bij ons zat. Ik liet me geregeld uitzakken hoe de situatie was. Zo hoorde ik hoe Lotte eerst gelost werd, maar daarna toch kon terugkomen en opnieuw wereldkampioene worden. Het is leuk om daar nog eens aan terug te denken.”
Opnieuw stap vooruit
Dit jaar zette Vanpachtenbeke opnieuw een stap vooruit. In het voorjaar reeg ze de (verre) ereplaatsen aaneen. “Ik kon fysiek een stap vooruit zetten. Ik koerste vlot mee en speelde in de finales mee, terwijl ik vroeger enkel kon volgen. Ik durfde dit seizoen te koersen én te verliezen.”
Deze zomer behaalde de renster van VolkerWessels in haar eerste Tour een zesde plaats in een bergetappe. “Ik verbaasde mezelf. Het ging om een lastige etappe die voortdurend bergop en bergaf ging. In de finale keek ik rond me en zag ik alle beste klimsters ter wereld rond me. Op zo’n moment vraag je jezelf af: wat doe ik hier? De laatste ritten van de Tour lagen er lange cols op het parcours en daar pas ik momenteel voor. Dat heeft deels met aanleg te maken. Ik denk dat ik eerder naar kortere hellingen neig. Maar daarnaast moet je het gewoon ook graag doen. Ik moet eerlijk zijn: klimmen is niet helemaal mijn ding.”
Door Vanpachtenbekes knappe prestaties was het dan ook de logica zelve dat de bondscoach haar selecteerde voor het WK in Rwanda. Een val in een eendagskoers in Stuttgart, anderhalve week geleden, gooide echter roet in het eten. “Op twee km van de meet was er een afdaling. Balsamo en Justine Ghekiere reden net voor mij. Ik weet niet wat er gebeurde, maar één van hen reed in een put. Ik kan het zien op mijn Wahoo: we reden 60 km per uur. Ik kon hen niet meer ontwijken en kwam best hard ten val, met schaafwonden, kneuzingen aan de ribben en een kapotte helm tot gevolg. Dat was serieus balen.”
Wat volgde, was een spoedrevalidatie. “Enkele belangrijke trainingen kon ik niet afwerken en daarnaast beslisten we om niet meer te vertoeven op hoogte, wat we de weken ervoor in Monte Marcella hadden gedaan. Dit was dus geen ideale voorbereiding. Het topgevoel ontbreekt, maar ik voelde me voldoende goed om af te reizen. Als ik dit niet doe, zal ik spijt hebben dat ik het niet geprobeerd heb. Het is meer dan alleen dat WK. Het gaat om een WK in Afrika en de hele beleving daarrond. En misschien compenseert de motivatie de rest.”
Supereerlijk parcours
In Rwanda ontbreekt kopvrouw Lotte Kopecky in de selectie. Door aanhoudende pech zette zij intussen een punt achter haar seizoen. Begin deze week kwam dan ook het nieuws dat Justine Ghekiere moest afzeggen, door die zware val in Duitsland. Marieke Meert, Julie Van De Velde en Vanpachtenbeke zullen in en rond Kigali een vrije rol krijgen, maar veel verwachtingen stelt die laatste zich niet voorop. “De situatie is nu eenmaal hoe ze is. Daar kunnen we helaas niets aan veranderen. We hebben het aan de tijdritten eerder deze week gezien: het is een superlastig en eerlijk parcours. We zullen de kansen moeten grijpen die zich aandienen. Dat geldt voor alle Belgische meisjes. Er zal weinig tactiek bij komen kijken.”
In Stuttgart raakte Vanpachtenbeke, die in 2026 en 2027 voor WorldTour-team Lidl-Trek zal uitkomen, onder de indruk van Kasia Niewiadoma. “Maar haar tijdrit vorig weekend was minder. In Rwanda zijn het heel specifieke omstandigheden. De ene kan beter met die hoogte om dan de andere. Ik verwacht een mooie strijd tussen Niewiadoma, Longo Borghini – zij heeft zich specifiek voorbereid – Ferrand-Prévot en het Nederlandse blok.”
The post Margot Vanpachtenbeke ondanks gehavend lichaam naar Rwanda: “Ik wil dit WK echt niet missen” is provided by KW.be.
