Deze trotter komt vaak in Beauvoorde om te wandelen of te fietsen. Zeventien jaar geleden was ik er zelfs drie dagen na elkaar.
In het derde weekend van september vonden er toen theaterwandelingen plaats rond de figuur van kasteelheer jonker Arthur Merghelynck. Claude van de Sint-Omaarsgilde voerde de regie. Als figurant vormde ik samen met Sabine (klankvrouw) en Karen (journaliste) een trio. Ik droeg de camera van Focus&WTV op de schouder. Om zo’n professionele camera te bemachtigen, trok ik naar Steenkerke, waar José woont. José gaat al jaren op pad met camera en fototoestel en levert beelden aan de VRT, de regionale televisie en aan het weekblad dat u nu leest. Gelukkig moest ik in Beauvoorde niet echt filmen, alleen doen alsof. We speelden toneel en maakten flink wat ruzie tijdens de nepopnames.
Voor het publiek leek het alsof we echt voor Focus&WTV werkten. Met dank aan de camera van José, want die was echt: inclusief het rode lampje tijdens de opnames, een grote zoomlens en – vooral – een echte Focus-sticker die indruk maakte op de toeschouwers. Zestien keer brachten we dat weekend het tafereeltje nabij het koetshuis. Had José mijn rol moeten spelen? Dat zou pas professioneel geweest zijn, maar het zou afbreuk hebben gedaan aan ons plezante rollenspel.
“Voor het publiek leek het alsof we echt voor Focus&WTV werkten”
José is nu vijftig jaar gehuwd met zijn Monique. Beiden zijn rasechte Steenkerkenaars. Monique was jarenlang José’s klankvrouw tijdens filmreportages. Samen maakten ze veel beelden van ongelukken en rampen in de Westhoek. Dat is vandaag nog steeds zo, al filmen ze nu vooral gelukkige gebeurtenissen, zoals feestelijke evenementen.
Proficiat aan het gouden paar en nog vele gelukkige jaren samen!
The post De camera van José is provided by KW.be.
