Als er één West-Vlaming enthousiast staat te supporteren op de Muur van Kigali tijdens het wereldkampioenschap wielrennen in Rwanda, zal het wel Gunther Vanpraet (59) zijn. De voormalige journalist en ex-gedelegeerd bestuurder van het Economisch Huis Oostende is vandaag ereconsul van Rwanda. “Ik trok mee aan de kar om het WK naar Kigali te krijgen”, vertelt hij. “Ik hielp aantonen dat het perfect mogelijk is. Dit is een van de veiligste hoofdsteden ter wereld en de wegen liggen er beter bij dan in België.”
Gunther Vanpraet, afkomstig uit Roksem (bij Oudenburg, red., is vooral in Oostende bekend zijn: de voormalige journalist van Het Nieuwsblad was van 2007 tot 2018 de eerste gedelegeerd bestuurder van het Economisch Huis Oostende. Vandaag is hij ondernemer en woont hij met zijn vrouw in Brasschaat, maar ook Oostende laat Vanpraet niet los: hij is mede-eigenaar van basketbalclub Filou Oostende – waar zijn broer Jürgen manager is – en bestuurder van de nv EKO, die het Kursaalgebouw beheert. Zijn andere grote liefde is Oost-Afrika, en Rwanda in het bijzonder.
“Ik ben al sinds 2001 bestuurder bij de vzw Kindsoldaten van Els De Temmerman en Johan Van Hecke in Oeganda. Zij woonden destijds in Oostende en ik volgde hen als journalist. Het leverde mij veel contacten op in heel Oost-Afrika. Verschillende landen uit die regio trokken aan mijn mouw om consul te worden. Ik koos voor Rwanda, omdat het een oud-mandaatgebied van België is, wat nog altijd banden schept, en vanwege de lage corruptiegraad. Want bedrijfsleiders die met geld zwaaien om zaken geregeld te krijgen, daar wil ik niks mee te maken hebben.”
Diplomatieke banden
“In september 2018, nadat ik was gestopt bij het Economisch Huis Oostende, werd ik benoemd tot ereconsul van Rwanda. Mijn taak is sindsdien de handels- en diplomatieke banden met België te bevorderen”, legt Gunther uit. “Ik ben er dagelijks toch een uur mee bezig en reis jaarlijks drie keer voor een dag of tien naar Rwanda. Ik moet de feeling houden met het land, zowel met de leidende klasse als met de gewone mensen.”
“In 2021 vond in Leuven een UCI-congres plaats waar beslist werd over de locatie van het WK in 2025. Eerder was al beslist dat het een Afrikaans land zou worden, maar het ging toen tussen Egypte, Marokko en Rwanda en uiteindelijk tussen die laatste twee. Het initiatief om Rwanda voor te dragen, kwam van Belgen, maar het is uiteindelijk de Franse president Macron die met een paar telefoontjes de doorslag heeft gegeven. Zo’n WK is dikwijls een zaak van staatshoofden. Ikzelf heb ook mee gelobbyd, vooral om aan te tonen dat een WK in Kigali perfect mogelijk is.”
Stad grotendeels verkeersvrij
“De Rwandezen zijn erg gedisciplineerd”, benadrukt Gunther. “Als wielrenners hier trainen of koersen, blijft iedereen netjes aan de kant van de weg staan. De renners hebben hier dan ook heel goed kunnen trainen, ook omdat momenteel een groot deel van de stad in de WK-periode van 9.30 tot 18 uur verkeersvrij is. Mensen moeten er nu thuis werken en de scholen zijn dicht, waardoor er geen verkeer is. Het is nu echt een plezier om er te wandelen of te fietsen. Op het parcours zijn bovendien alle vluchtheuvels weggenomen. Die komen pas terug na het event. In weinig landen krijg je zoveel medewerking bij het organiseren van een WK als hier. Het is trouwens het Belgische Golazo dat het WK organiseert.”
“De Rwandezen zijn trots dat zo’n groot internationaal evenement naar hier komt”, verzekert Gunther. “Met de genocide van 31 jaar geleden werd het land totaal vernield. Dat ze vandaag weer zo ver staan, verbaast de mensen, maar ze zijn vooral trots en tevreden. Rwanda heeft trouwens een zekere wielercultuur. De Ronde van Rwanda is er een van eerste categorie bij de UCI. Het land telt 2.000 voltijdse wielrenners, mannen en vrouwen. De meesten verdienen niet zo veel, maar toch. Vergeet niet dat taxi’s hier vooral fietsen en brommers zijn, waarmee jonge mensen een centje proberen te verdienen. En al dat fietsen door de vele heuvels van het land levert al eens een wielertalent op.”
Autocratisch bewind
Toch is er internationaal veel kritiek over de komst van het wielercircus naar Kigali. Daar zijn het autocratische bewind van president Paul Kagame en de rapporten over mensenrechtenschendingen niet vreemd aan. Kagame financiert ook de rebellen in Oost-Congo. Maar Gunther Vanpraet relativeert. “Dit is natuurlijk geen democratie naar Europees model”, stelt hij. “Maar Rwanda is een stabiel land met heel weinig corruptie. Minder zelfs dan in veel Europese landen. Daar zijn ook rapporten over. Rwanda is ook geen éénpartijstaat, er zijn zeven of acht partijen. De president werd wel met meer dan 90 procent van de stemmen verkozen. Als ereconsul kan ik vrijuit mijn gedacht zeggen aan de minister van Buitenlandse Zaken en dat doe ik ook.”
“Het conflict in Oost-Congo? Dat is vooral een Congolees probleem met een Rwandees kantje”, vervolgt Gunther. “De daders van de Rwandese genocide zitten nog altijd in Oost-Congo en vormen de rebellenbeweging M23. Rwanda wil hen vooral weg houden van zijn grenzen. Maar zolang er geen sterke Congolese staat bestaat, zal dat conflict niet opgelost raken. Kinshasa is nu eenmaal ver van Kivu.”
“Rwanda is geen democratie naar Europees model, maar het is een stabiel land met weinig corruptie”
“Rwanda is een heel speciaal land, met een heel jonge bevolking. Zeventig procent van de inwoners is jonger dan 30. Het is een meritocratie: wie hard werkt, kan vooruit komen. Je afkomst telt hier niet meer, stammen zijn bij wet afgeschaft. Het land kent een grote economische groei, er is de laatste tien jaar werk gemaakt van een sociale zekerheid. Betalen gebeurt hier zoveel mogelijk digitaal, niet meer in cash. De best practices uit Europa worden overgenomen in Rwanda. Er zijn ook nog altijd heel wat Belgen actief.”
Muur van Kigali
Gunther Vanpraet geniet nu dus van het wereldkampioenschap in Kigali. “Het is eens iets anders dan weer in een Europees land of in de Verenigde Staten”, vindt hij. “Met mijn West-Vlaams wielerploegje heb ik al eens de Muur van Kigali opgefietst. Deze week ga ik elke dag kijken en zaterdag en zondag wil ik er zeker bij zijn. Om te winnen op het 260 km lange parcours, van heuvel tot heuvel, moet je in topconditie zijn. Als het zondag niet Poga?ar of Evenepoel wordt, zie ik ook de Spanjaard Isaac del Toro hoog eindigen. Een outsider, maar hij is in topconditie en heeft in de Ronde van Spanje bewezen dat hij het kan. Op een parcours als dit kan er veel gebeuren. Het wordt dus spannend.”
Lees ook: Michel blikt terug op fietstrip in Rwanda: “Ik heb me hier nooit op mijn ongemak gevoeld”
The post “Mee gelobbyd om wereldkampioenschap in Rwanda te krijgen”: Oostendse ereconsul Gunther Vanpraet supportert voor Remco en co in Kigali is provided by KW.be.
