Michel en Martine stoppen na 48 jaar als foorkramer. Op de kermis van Wevelgem vond je ze jaarlijks, elk met hun eigen kraam, en waren ze zowaar elkaars concurrenten.
Het visspel blijft enorm populair bij de allerkleinsten, eendjes vissen en als beloning mag je een cadeautje kiezen uit een glanzende prijzenkast. Dat is het terrein van Michel Six (71) en Martine Vandorpe (68), waar ze 28 jaar lang de kinderen met een stralende glimlach verwelkomden.
Michel is geboren en getogen in de Barakken, hij komt uit een foorkramers familie. Zijn grootouders trokken nog met paard en kar naar de kermis, met een kindermolen die ooit gemaakt geweest is in het VTI Sint-Lucas in Menen. Later kochten zijn ouders Noël Six en Mariette Vervacke een kindermolen die open en toe plooide.
Natuurlijk was Michel van de partij op de kermis, als jongeman werd hij verliefd op het meisje van het oliebollenkraam. “Martine is eigenlijk boekhouder van opleiding”, vertelt Michel. “Na haar studies werkte ze in een likeurenzaak, in de zomer ging ze helpen in een oliebollenkraam om wat bij te verdienen. Ik had meteen door dat het een ‘goedje’ was om op de kermis te staan. En ik had er meteen ook een gratis boekhouder bij (lacht)! We kozen er bewust voor om geen kinderen te hebben. Voor ons was de keuze: ofwel staan we met één kraam op de kermis, ofwel hebben we elk een kraam, maar dan is er geen plaats voor kinderen.”
Het koppel werkte 48 jaar als zelfstandig ‘forain’, als foorkramer. Aanvankelijk trokken ze van kermis naar kermis met de kindermolen die ze hadden overgenomen van Michels ouders, die waren toen overgeschakeld op een visspel.
“Dat is fysiek veel minder belastend dan een molen”, legt Michel uit. “Vader is gestopt toen hij 68 jaar was. ‘Zoontje lief’, vertelde hij me, ‘Ik stop ermee en voor jou zou het ook beter zijn als je de kindermolen aan de kant zet en verder doet met een visspel’. 28 jaar geleden zijn we dan begonnen met de eendjes.”
Jonge mama’s
Het foorkraam van Michel heet Snoopy. Duizenden kinderen keken al die jaren met grote ogen naar de blinkende prijzen die in het kraam liggen uitgestald. Ook tijdens ons gesprek verontschuldigt Michel zich voortdurend, want daar is alweer een klant die hij enthousiast begroet en vervolgens een handje toesteekt zodat de visser in spe op de rand van het kraam kan plaatsnemen. Want eendjes vissen, dat doe je zittend op de zachte rand. Je doet het met veel behendigheid en aan het eind krijg je een cadeau. De jongens kiezen het vaakst voor een geweer, de meisjes voor een beertje of knutselmateriaal.
Tijdens de septemberkermis van Wevelgem zijn ze elkaars concurrent. De meeste kermissen hebben maar plaats voor één kraam, maar door de grote drukte tijdens de braderie moesten de kinderen te lang wachten vooraleer ze mochten vissen. En dus vind je aan de andere kant van de kermis nog een eendjeskraam. Ook met de naam Snoopy. Het ziet er heel wat moderner uit dan het kraam van Michel, er staat dan ook wat meer volk. Of ze tellen wie het meest verkocht heeft? Martine zegt niets, maar haar lach is veelzeggend. Noch Martine, noch Michel stoppen graag. Ze zullen de kermis ook hard missen, geven ze toe. De jaren hebben op hen weinig vat, “misschien houdt de kermis ons wel jong, of anders zijn het de jonge mama’s wel die mij jong houden”, lacht Michel.
Geduld
Vorig weekend stonden Michel en Martine voor de laatste keer op de kermis in Wevelgem. Volgend weekend staat nog een Snoopy-kraam in Moorsele, dan Lauwe, Geluwe en eindigen doen ze in Menen. We willen toch nog graag weten welke kwaliteiten een foorkramer moet hebben. “Je mag klanten duvelen, maar je moet ervoor zorgen dat ze met een glimlach vertrekken”, weet Michel. “Dat is niet hetzelfde als bedriegen hé. We geven soms wat extra puntjes – wat maakt dat ze soms nog eens terugkeren. Hoe meer puntjes je hebt, hoe groter de prijs die je mag kiezen en geduld is absoluut nodig. Met kinderen moet je enorm veel geduld hebben. Als het hier tjokvol staat aan het kraam, en de kinderen staan vol ongeduld hun beurt af te wachten. Dan blijf je glimlachen, en krijgt het kind dat bezig is alle tijd om te vissen en zijn prijs te kiezen.”
De Snoopy eendjeskramen blijven bestaan, Michel en Martine zullen de nieuwe eigenaren nog een tijd bijstaan. De Snoopy-punten die klanten gespaard hebben, blijven geldig bij de nieuwe eigenaar.
The post Martine (68) en Michel (71) stoppen na 48 jaar op de kermis: “Altijd veel geduld gehad” is provided by KW.be.
