Een grijze wolkenmassa hangt boven Oostende. Het strand ligt er, na een maandenlange bezetting door zon- en zeeaanbidders, naakt en verlaten bij. Rustig langs de vloedlijn kuieren kan weer. Golven, schelpen en wieren vernevelen de vertrouwde zilte geur. De zee is weer zijn eigen zelve: de natuurlijke habitat voor meeuwen, wandelaars en vissers. Hier snuif ik de positieve effecten op van ons natuurlijk bolwerk en adem levenszuurstof, dankzij het fytoplankton en de algen die zich aan fotosynthese wagen.
Bossen, onze groene longen, leveren zuivere lucht en bomen brengen verkoeling tijdens warme zomers. Maar oceanen en zeeën scheppen een eigen kleurenpalet en een unieke geur die we niet kunnen missen. Ultramarijn en turkoois gekruid met de zilte geur van de branding zijn van kapitaal belang voor ons welzijn. Langs de vloedlijn kuieren, verdrijft stress en geeft ruimte om weg te dromen.
“Bij iedere golfslag prevelen zeewezens ongekende verhalen”
Bij iedere golfslag prevelen zeewezens ongekende verhalen over Doggerland die net als Testerep ten onder ging door de brute kracht van de zee. Wat rest zijn bedolven herinneringen, vluchtige kantwerkjes dobberend op het zeewater, maar gedoemd om te vervagen. Die schuimkunstwerkjes doen mij denken aan bloemenkransen voor de mannen die op zee gebleven zijn. Kransen die duizenden namen van verdronkenen fluisteren. Ik ben bang om het gefluister te ontstemmen, verhalen te onteren alsof ik, door mij in zee te wagen, grafschennis zou plegen. De onverbreekbare band tussen zee en mens is tijdloos maar waardevol.
The post Septemberbranding is provided by KW.be.
