Hij was Afghaan, maar ondertussen ook een trotse Belg. “Hij werkte hard voor zijn gezin”, zegt oudste zoon Benyamin. “De man die mijn papa neerstak was een kennis van vroeger, die eerder al doodsbedreigingen uitte naar ons gezin. Tot hij hier zondag plots voor de deur stond…” Hussain (45) overleefde de messteken niet, zijn gezin blijft getraumatiseerd achter. “Maar onze gedachten gaan ook uit naar de andere slachtoffers en hun families, want er zijn nog twee gezinnen getroffen.”
Nadat Mohammad K. (47) eerst zijn ex-partner had vermoord, trok hij enkele honderden meter verderop naar de Kleine Weg. Hij stak er kennis Hussain (45) neer, zondagavond zou hij ook nog een derde slachtoffer maken. “Mijn papa kende hem, maar de man begon op de duur doodsbedreigingen te uiten. Reden? Hij voelde zich niet gerespecteerd. Mijn papa heeft dan aangifte gedaan bij de politie en er is een contactverbod gekomen. Maar ik weet niet of dat nog gold. Behalve dat we hem nu en dan eens zagen, hij woonde niet ver van ons, was er ook geen contact meer,” vertelt zoon Benyamin, die zich kranig houdt. “Ik moet ook, ik ben nu de man van het gezin.”
Graag gezien door collega’s
Toen de dader zondagmiddag aanbelde ging Hussain de deur openen. Hij bleef vriendelijk, maar werd niettemin koelbloedig neergestoken. “Hij bloedde onder meer heftig aan zijn arm, maar hij zal elders ook wel messteken gehad hebben. Hij zeeg neer voor onze woning. Ik kon nog snel een video maken van de wagen waarin hij zich verplaatste.”
Alle medische hulp kwam te laat, Hussain stierf ter plaatse. Hij laat naast zijn echtgenote Raiza (38), ook zijn zonen Benyamin (17), Yusuf (13), Daniel (7) en Aiden (5) na. “We zijn eigenlijk van Afghanistan, maar de oudste twee zijn geboren in Iran. Net als mijn mama. Tien jaar geleden zijn mijn ouders naar België gevlucht, we woonden eerst in Oostende, nu al enkele jaren in Roeselare. We hebben ook allemaal de Belgische nationaliteit, we voelen ons ook echt Belg. En zeker al mijn papa. Hij was daar fier op. En hij was ook een harde werker. Hij deed de nacht bij Novaya, het vroegere Latexco in Tielt. Hij vervulde er verschillende functies en was ook graag gezien door zijn collega’s.”
“Hij stond altijd klaar om een ander te helpen”
Na het werken hield hij er van om te sporten. “Dan trok hij naar de gym of ging hij lopen. Je kon het ook zien dat hij een erg sportieve man was. Maar hij was ook iemand die altijd iemand anders wilde helpen.”
Ook het kap- en schoonheidssalon van zijn vrouw Raisa, waar vroeger slagerij Stijn en Femke gevestigd was langs de Kleine Weg, hielp hij mee inrichten. “En hij zorgde dat hij ook met alle vergunningen in orde was, daarvoor trok hij meerdere keren naar het stadhuis.”
“Ik wil mijn papa trots maken en piloot worden. Om dan in de lucht zo dicht mogelijk bij hem te zijn”
Ondertussen herinnert een stukje politielint nog aan de verschrikkelijke dag. “Wij kregen heel wat steun van familie en vrienden. Ook Slachtofferhulp biedt steun. Het gaat ondertussen al iets beter met mijn mama. Mijn jongste broers zagen het gebeuren vanuit het kapsalon, maar ze hebben niet echt door wat er nu effectief gebeurd is.”
Benyamin is deze week thuis van school. In de Broederschool volgt hij de richting wetenschappen-wiskunde, met acht uur wiskunde. “Ik wil mijn papa trots maken en piloot worden. Mijn dromen waren zijn dromen. Ik hoop straks in de lucht te vliegen en zo dicht mogelijk bij hem te zijn.”
The post “Mijn papa was fier Belg te zijn”: na eerdere doodsbedreigingen werd Hussain (45) koelbloedig vermoord aan eigen voordeur is provided by KW.be.
