Jakob Kiilerich heeft zich snel aangepast aan de Jupiler Pro League. De 25-jarige Deen maakte de overstap van het Zweedse Mjällby AIF en wordt al gezien als een vaste waarde centraal in de defensie. Oerdegelijk, zonder franjes en met de borst vooruit. “Ik heb al wat ervaring, want ik draai al even mee op het hoogste niveau.”
De sfeer is opperbest, neem ik aan in de kleedkamer. Jullie pakten zes op zes.
Jakob Kiilerich: “Ja, het was ook belangrijk om die eerste zege in eigen huis te boeken. Met daarbovenop een clean sheet (tegen OHL werd het 2-0, red.). Zo konden we aan alle fans laten zien dat we op dit niveau thuishoren.”
Ik heb de indruk dat je je goed aanpast, je bent hier sinds augustus?
“Klopt. Het leven is hier eigenlijk een beetje vergelijkbaar met Zweden. Het is en blijft een Europees land. De voertaal bij mijn vorige club was over het algemeen Engels en dat is hier niet anders.”
Leef je hier alleen?
“Ja. Ik ben dat al een tijdje gewoon hoor. Soms is het weleens lastig, want naast de trainingen hebben we veel vrije tijd. Soms voel je je alleen, maar ik heb gelukkig een PlayStation. Ik speel meestal Call of Duty met mijn vrienden die dan ook online zijn. De meesten voetballen in het buitenland, maar zo houden we contact.”
Waarom heb je voor Zulte Waregem gekozen?
“We hadden een goed gesprek met de clubleiding. Ze waren zeer geïnteresseerd in mij, in hoe ik ben als speler. Bovendien was dit een goede stap in mijn carrière. Ik zie veel potentieel in deze club.”
Had je vooraf al van Essevee gehoord?
“Ja. Mijn landgenoot Jeppe Erenbjerg speelt hier. We worden vertegenwoordigd door hetzelfde agentschap. Ook in Denemarken heb ik nog tegen Jeppe gevoetbald. Ik volgde hem dus een beetje.”
Dus je speelde tegen Erenbjerg toen hij nog in de derde Deense klasse aan de slag was?
“Jeppe was toen aan de slag bij Boldklubben AF 1893 en ik bij Kolding IF. Met onze vorige clubs zijn we dan allebei gepromoveerd naar het tweede niveau. Ik stond op de linkerkant in de defensie en Jeppe opereerde rechts op de flank. Dus we hebben wel wat duelletjes uitgevochten.” (lacht)
Het is een enorme toeval dat jullie nu ploegmaats zijn bij Zulte Waregem?
“Inderdaad, het blijft een kleine wereld. Ik kende Anosike Ementa ook. Ik volg het Deense voetbal, ik weet wie hij is. Dat hielp wel om te integreren.”
We gaan even terug naar het begin, je startte je carrière bij Horsens?
“Daar ben ik geboren en opgegroeid. Dat was een lokale club. Daarna trok ik naar Aarhus. Daar speelde ik tot de U19. Toen ik niet in het A-team geraakte, ben ik veranderd van club. Het ging richting Kolding IF. We werden kampioen in de tweede klasse. Ik ben er vier jaar gebleven.”
“Van daaruit trok ik naar het buitenland, naar Zweden. Dat was eerst op uitleenbasis en dan kochten ze me. Ik ben daar anderhalf jaar gebleven. In Zweden is het seizoen trouwens anders ingedeeld. Je speelt van winter tot winter. Ik kwam eigenlijk in het midden van het Zweedse seizoen richting Zulte Waregem, terwijl we hier nog maar in de beginfase zitten.”
Je kwam hier aan, maar je liep meteen een kleine blessure op training op?
“Tijdens de tweede training heb ik mijn enkel bezeerd. Dat was jammer en mijn start kon beter zijn. Maar ik heb het gevoel dat ik naar mijn beste vorm toegroei.”
Tegen Racing Genk kwam je aan de aftrap.
“Dat is een zeer goed team. Ik moest wel even zoeken naar mijn positie. Mijn prestatie was niet slecht, het was oké. Ik moet nog wat zoeken naar hoe mijn teammaats spelen. En ik schrok me bijvoorbeeld een hoedje toen Genk scoorde en er vuurwerk werd afgeschoten.” (lacht)
Tegen OHL stond je in een viermansdefensie, tegen Genk was het met vijf achterin. Heb je een voorkeur?
“Zo’n groot verschil is dat niet. Meestal speel ik op de linkerkant van het centrale duo of trio. Maar ik verkies toch wel het centrum, niet op de flank.”
Je zei dat je Ementa kende. Hoe is het om met zo’n grote aanvaller samen te spelen? Je hebt als het ware altijd een oplossing…
“Je hebt altijd a way out. Als ze man op man spelen achterin, zal er altijd ruimte zijn voor hem om iets te proberen. Je kan een lange bal op hem inspelen en hij is zo sterk om het leer te veroveren. Je weet dat hij de duels zal winnen en hij schuwt ze niet.”
Jij oogt ook zeer sterk en speelt sober.
“Ik hou ervan om te coachen, het team te helpen en mijn duels te winnen. Ik weet ook wel wanneer ik kan pressen. Ik heb ervaring opgebouwd, want ik speel al even op het hoogste niveau. Ik ben een slimme voetballer, ik ben niet de snelste, maar ik lees het spel goed.”
Wat moet je nog verbeteren? Je bent 25, er is nog wat ruimte…
“Ik kan nog effectiever worden in mijn duels. Offensief moet ik dreigender zijn op stilstaande fases. Mijn rechtervoet kan misschien wat beter, al is het ook wel een voordeel dat ik een centrale verdediger ben met een prima linkervoet.”
Wat is het doel dit seizoen?
“Met het team willen we de Relugation Play-offs vermijden. Voor mezelf wil ik zoveel mogelijk spelen en het team helpen.”
Droom je van een bepaalde competitie?
“Ik heb als doel voor ogen om ooit in een van de beste vijf competities te mogen aantreden. Duitsland zou me moeten liggen, de Championship ook. De Premier League ook (lacht), maar dat is wel een heel hoog niveau.”
Is er nog iets anders dat de fans moeten weten, als je geen voetbal speelt?
“Ik ben een simpele jongen, kalm. Ik hou ervan om actief te zijn met mijn vrienden, zo speel ik graag padel. Ik sta ook open voor een praatje met de fans, ze kunnen me altijd aanspreken. Maar als ik samen met Ementa rondloop, maakt dat misschien wat indruk op de fans.” (lacht)
The post “Ik ben niet de snelste, maar lees het spel goed”: Jakob Kiilerich (25) ontpopt zich in sneltempo tot vaste waarde in defensie is provided by KW.be.
