Op 12-jarige leeftijd onderging Adriaan Keyngnaert (33) uit Poperinge een niertransplantatie vanwege aangeboren nier- en blaasproblemen. Twintig jaar later is hij gezond, sportief en binnenkort vader. Hij vertegenwoordigde België op de World Transplant Games in Dresden, Duitsland en hij nam deel aan de Belgische kampioenschappen voor getransplanteerden in Gent. “Het is een manier om dankbaarheid te tonen en om orgaandonatie positief in de kijker te zetten.”
Door aangeboren nierafwijkingen moest Poperingenaar Adriaan Keyngnaert (33) op 12-jarige leeftijd een niertransplantatie ondergaan. “Toen ik twee jaar was, werd er eigenlijk al vastgesteld dat ik een niertransplantatie zou moeten ondergaan. Mijn nierwaarden bleven boven een bepaalde grens waardoor de transplantatie niet onmiddellijk nodig was en ook nierdialyse was niet nodig. Naast slechte nieren had ik ook een slechte blaas. Hoe dat kwam? Puur toeval eigenlijk”, legt Adriaan uit. “Gelukkig is het niet erfelijk. In november word ik voor het eerst vader, dus dat hebben we wel onderzocht.”
Afstoting
Adriaan werd op de wachtlijst gezet om een nieuwe nier te ontvangen. “Ik stond minder dan een jaar op de wachtlijst. We wisten dat het de enige oplossing zou zijn, maar je weet natuurlijk nooit hoe lang het ‘resultaat’ zal meegaan. Soms is er meteen afstoting, soms blijft een nier vijf of tien jaar goed werken en zijn er dan toch plotseling problemen. Bij mij is het nu al 21 jaar geleden en ik gebruik nog altijd dezelfde medicatie.”
“Ik probeer goed zorg te dragen voor mijn gezondheid en mijn nier”
Ondanks de uitdagingen op gezondheidsvlak heeft Adriaan een redelijk normale kindertijd gehad. “Van de transplantatie zelf herinner ik mij nog wel bepaalde dingen. Ik weet ook dat ik sterk op de cortisone reageerde. Mijn gezicht was enorm opgeblazen. Op school miste ik een volledig semester. De transplantatie was in oktober, en ik kon pas in januari weer naar school. In het nieuwe semester kon ik gelukkig gewoon weer aansluiten.”
Klaplong
Adriaans leven ziet er sinds de transplantatie wel wat anders uit. Hij moet dagelijks 12 pillen nemen en om de 8 à 12 weken moet hij op controle naar het ziekenhuis. De gezondheid van Adriaan is relatief stabiel. “Eigenlijk was ik na die transplantatie onmiddellijk op de goede weg en heb ik weinig problemen gehad. Een viertal jaar geleden had ik door slechte longblaasjes een klaplong, maar we weten niet of dit door mijn medicatie komt. Het kan ook gewoon toeval geweest zijn. Een spontane klaplong was het niet, het was een probleem dat langzaam was opgebouwd. Daardoor werkt een deel van mijn longen nu minder goed. Operatief werd ook een stukje van mijn long weggenomen.”
(lees verder onder de foto)
Ondanks zijn gezondheidsuitdagingen koos Adriaan voor een sportief leven. “Ik deed voor mijn transplantatie heel graag balsporten. Na mijn operatie mocht dat ook, al moest ik voorzichtig zijn met contactsporten. Mijn nier zit, sinds de transplantatie, aan de voorkant van mijn buik, dus is het noodzakelijk om voorzichtig te zijn. Sporten is wel heel belangrijk voor je revalidatie. In het ziekenhuis werd ik ook aangemoedigd om te bewegen. Toen ik weer kon volleyballen, voelde ik me opnieuw deel van de groep. Dat was een grote motivatie. Nu sport ik drie à vier keer per week.”
World Transplant Games
Dit jaar vertegenwoordigde Adriaan België op de World Transplant Games in Dresden, Duitsland en nam hij deel aan de Belgische kampioenschappen voor getransplanteerden in Gent. “Eerder toevallig ben ik bij die competities terecht gekomen. Ik ging kijken naar de Paralympics en vroeg me af of zoiets zou bestaan voor getransplanteerden. Ik deed wat opzoekingswerk en ontdekte de World Transplant Games Federation. In Dresden nam ik deel aan verschillende disciplines. In verspringen behaalde ik de vierde plaats, op de 200 meter zilver en bij triatlon ook. Triatlon doe je met drie personen en daar neem je elk een discipline voor je rekening. Het is fijn om het samen te doen en elkaar te ondersteunen”, zegt Adriaan.
“Voor mij is het belangrijkste dat ik laat zien wat er allemaal mogelijk is na een transplantatie. Het is een manier om dankbaarheid te tonen”
Europees -en wereldkampioen
“Voor we naar Dresden trokken met de Belgische sporters hadden we trainingen, dus ik kende al bepaalde sporters en dat was fijn. Tijdens de Belgische kampioenschappen deed ik ook mee aan verschillende disciplines – 5 km baanwielrennen, speerwerpen, verspringen, 400m, 100m en 4x100m – en werd ik overal winnaar, daar lag het niveau misschien een tikkeltje lager. Behalve op de 400m en 100m werd ik ook allround winnaar. Mijn ouders zijn naar Dresden afgezakt en hebben het gecombineerd met een bezoek aan het Zwarte Woud. Ik merkte wel dat ze trots op mij zijn. Ook voor hen was het bijzonder op andere getransplanteerden te zien.” In 2027 worden de World Transplant Games in Leuven georganiseerd. “Dan wil ik er zeker ook bij zijn. Ik droom van Europees -en wereldkampioen te worden in een discipline.”
(lees verder onder de foto)
Orgaandonatie
“Voor mij is sport niet alleen belangrijk om fit te blijven, maar ook om een positief beeld van transplantatie en orgaandonatie uit te dragen. Dankzij mijn transplantatie kan ik sporten, een fulltime job hebben en vader worden. Dat is allemaal mogelijk, omdat iemand ervoor koos om orgaandonor te zijn. Als kind stond ik daar niet zo bij stil, maar nu ik ouder ben, besef ik des te meer wat dat betekent. Eén donor kan meerdere levens redden”, zegt Adriaan.
“In België is orgaandonatie standaard, tenzij de familie bezwaar maakt. Dat systeem blijft soms verwarrend, want uiteindelijk beslist de familie. In landen zoals Duitsland is het nog strikter: daar moet je je expliciet registreren om donor te zijn. Voor mij is het belangrijkste dat ik laat zien wat er allemaal mogelijk is na een transplantatie. Het is een manier om dankbaarheid te tonen en om orgaandonatie positief in de kijker te zetten”, aldus Adriaan. “Ik probeer goed zorg te dragen voor mijn gezondheid en mijn nier. In België is orgaandonatie anoniem, maar destijds kon ik wel een brief schrijven naar de familie van de donor. Dat zou ik graag opnieuw doen, om te zeggen dat ik dankbaar ben en dat alles goed gaat. Ik wil graag uitzoeken of dat kan, of ik nu – twintig jaar later – nog een brief kan schrijven.”
The post Het inspirerende verhaal van Adriaan na zijn niertransplantatie (33): “Orgaandonatie redt levens” is provided by KW.be.
