“Ze zeiden altijd dat ik gek ben. Dat ben ik ook, maar op een goeie manier.” Het verhaal van Mousty, roepnaam van Moustapha Alkhatib (52), is er een van vele emoties. Zo triest zijn verleden hem maakt, zo gelukkig stemt hem het heden. En de toekomst? Dat is er een van dromen bereiken met… zijn haar. “Ik wil zeker tien keer in het Guinness Book staan met mijn stunts.”
Een verschijning is het zeker. Een geblokte man met baard. Ook wanneer hij in de brandweerkazerne Bramier in Lauwe arriveert. Hij drukt een stevige hand en begeleidt die met een glimlach. “I am Moustapha, but my friends call me Mousty”, klinkt het met een bulderstem.
De vleesgeworden hartelijkheid, toont alleen al zijn introductie, maar zijn verhaal is niet even joviaal als je op het eerste zicht zou denken Vooraleer hij begint te vertellen, monstert hij de oldtimerbrandweerwagen die hem voorgeschoteld wordt. Een Chevrolet uit de jaren stillekes. Mousty tuit te lippen en knikt. “Het zal wel gaan. Het is al gelukt met een vliegtuig, dus dit kan ik ook.”
Vijftien ton
Hij grijpt ostentatief naar zijn dotje. Mousty is namelijk een stuntman met zijn haar. “Tot vijftien ton kan ik voorttrekken”, zegt hij trots. “Maar dan moet alles meezitten. Niet teveel frictie, een goeie ondergrond, een mechanisme dat mee wil. Een hellingsgraad van één procent zorgt ervoor dat ik al drie keer zoveel kracht moet gebruiken.”
Van verlies naar ontdekking
Mousty doet het simpel lijken, op 27 september toont hij op de openpoortdag van de Lauwse brandweer of het effectief zo simpel is. Maar, in godsnaam, hoe kom je erop om dat te doen? Zijn glimlach vervaagt wat, zijn ogen worden waterig. Het idee kwam er in 2016, in een vluchtelingenkamp in Griekenland, waar hij vanuit Syrië terechtkwam. “Ik had alles wat ik nodig had om gelukkig te zijn. Een mooi gezin, werk, mooi huis, een auto”, zucht hij.
Tot in 2011 de burgeroorlog uitbrak. Zowat een jaar nadat de gewapende opstand begon, sloeg het noodlot toe. “In een fractie van een seconde was alles weg. Mijn drie dochters, mijn zoon, mijn vrouw, mijn vader. Allemaal gestorven na een bombardement. Nooit had ik gedacht dat ik mijn thuis ging moeten vluchten. Het was vermoorden of vermoord worden.”
Zijn vlucht bracht hem in Griekenland, waar hij in zijn tentje zijn eurekamoment beleeft. “Ik had lang haar, wat uitzonderlijk als moslim en daar werd ik dan ook op aangesproken”, klinkt het. “Op een avond keek ik op mijn gsm naar een docu op National Geographic over spinnen. Er werd verteld dat een touw van spinrag wel 7.000 kilogram kon optillen. Tiens, dacht ik, mijn haar is veel sterker dan dat.”
Een bus
Daags nadien wilde hij zijn gekke idee meteen in de praktijk brengen. “Ik liep naar een paar bevriende verplegers in het kamp en zei hen dat ik hun ambulance wilde voorttrekken met mijn haar. Je bent gek, kreeg ik te horen”, vertelt hij. Maar dat werkte enkel maar als brandstof. “Niet veel later liet ik mijn plan varen. Het moest een bus worden. Elke dag bleef ik het herhalen.”
Tot op een dag daar effectief een bus stond. Met 2.000 man rond, journalisten met televisiecamera’s incluis. “Ik was verbaasd en kreeg meteen stress. Ik had zoiets nog nooit gedaan, had zelfs niet getraind. Maar ik trok. Toen ik die bus zag bewegen, kreeg ik zoveel energie. Toen begon ik te dromen van meer.”
Naar Lauwe
Uiteindelijk brengt het lot hem in Brussel waar hij probeert het statuut van erkend vluchteling te krijgen. Niet dat hij bij de pakken blijft zitten. Op zoek naar werk, stoot hij op een vacature in Lauwe. Vrijwilliger bij bioboerderij Goed Ter Heule in Lauwe. “Initieel voor één maand, het zijn er intussen acht.”
Bij bezielers Wieland en Justine en hun kinderen leeft Mousty op. “Hun steun, hun liefde, het is het dichtst dat ik geweest ben bij het gevoel een familie te hebben sinds 2012”, zegt hij. “Ik begrijp niet wat de kinderen zeggen en zij begrijpen mij niet, maar dat is niet nodig om de liefde te voelen.”
Hij straalt als hij over zijn nieuwe stek vertelt, maar dat positivisme is vaak schijn. “Ik huil mezelf meer wel dan niet in slaap, maar dat mag ik niet tonen. Ik wil niemand zich slecht laten voelen. Ik wil een energie uitstralen, een positief aura, waarmee ik energie overbreng. Het is een masker, ik weet het, maar ik geloof ook in karma. Wie goed doet, krijgt goed terug. En wie weet, vind ik weer de liefde en kan ik weer de warmte van een eigen gezin voelen.”
Een selfie met de koning
Dat drijft hem. Dat en zijn dromen natuurlijk. “Ik wil zeker tien keer in het Guinness Book staan met mijn stunts. Mijn grootste droom? Vliegen, met mijn haar aan een helikopter vastgemaakt en dan zo de lucht ingaan. En dan een selfie met de koning van België. Want, door alle steun en liefde die ik hier voel, is België ook mijn land geworden. Het land waar ik me eindelijk weer wat gelukkig kan voelen.” (JDWL)
The post Mousty (52) verloor zijn hele familie in Syrië, nu wil hij zijn dromen hier waarmaken als… haarstuntman is provided by KW.be.
