In het gemeentehuis aan de Schelde werd afgelopen week een bijzonder groepje inwoners in de bloemetjes gezet: zij die dit jaar 80 worden. Geen groot feestgedruis, wel een warme samenkomst met veel herinneringen, lachende gezichten en een vleugje nostalgie.
Wie in 1945 geboren werd, groeide op in een wereld die net de Tweede Wereldoorlog achter zich liet. De oorlogsjaren herinneren ze zich niet, maar de armoede van de nasleep wel. “Boter en suiker waren luxe. We leerden tevreden zijn met weinig”, vertelt een aanwezige. Toch bracht het dorpsleven verbondenheid: fanfares, processies en de jaarlijkse kermis gaven kleur aan de jeugd. De Expo 58 staat velen nog helder voor de geest. En ook muziek bracht plezier: de grammofoonplaten deden hun intrede.
Vanaf hun veertiende of zestiende stonden velen al op de werkvloer, in de fabriek of op het land. Sommigen stapten jong in het huwelijksbootje, anderen studeerden verder. De koers was hét gespreksonderwerp. Als Merckx reed, zat iedereen rond de radio. Ook de technologie veranderde hun leven. Eerst zwart-wittelevisie, dan kleur, later de vrije radio’s, computers en gsm’s.
Na 2000 kwam de pensioentijd. Kleinkinderen groeiden op en bouwden hun eigen toekomst. Er kwam tijd vrij voor verenigingsleven, kaartnamiddagen en fietstochten langs de Schelde. De overstap van frank naar euro was een uitdaging, en de wereldproblemen bleven niet onbesproken. “Je vraagt je soms af of de mens wel iets geleerd heeft uit de oorlog waarin wij geboren zijn”, klinkt het ernstig.
Burgemeester Lut Deseyn (gvA+burgemeester Lut) verwelkomde de groep met warme woorden: “80 jaar is niet niks. Jullie hebben elk op jullie manier geschiedenis geschreven. Vandaag is een dag om terug te blikken, maar ook om vooruit te kijken en te genieten van wat nog komt. Ik wens jullie allemaal nog vele mooie jaren toe: in gezondheid en verbondenheid met elkaar.” (GV/gf)
The post 80-jarigen uit Avelgem heffen het glas en kijken vooruit is provided by KW.be.
