Naast de maskers waren ook skeletten en doodshoofden een geliefd motief in James Ensors oeuvre. Gefascineerd tekende, etste en schilderde hij ze. In het James Ensorhuis confronteert curator Xavier Tricot dit thema van de meester met overeenkomstige versies van andere kunstenaars in de expo: ‘Het skeletmotief van Ensor tot heden’.
Skeletten en doodshoofden vormen een geliefd thema binnen het gevarieerd oeuvre van James Ensor, maar de voorstelling van het menselijk geraamte is al van in de Romeinse tijd en later ook in de middeleeuwen een geliefd onderwerp in de beeldende kunst. Nergens anders komen onze stoffelijke resten meer tot leven dan in de kunst!
“Wat opvalt is dat ook in de laatste decennia het motief van het doodshoofd en het geraamte geliefde onderwerpen zijn in de hedendaagse kunst. Niet alleen vormt het skelet een grotesk of macaber motief, maar blijft het een symbool van memento mori. Sinds de late Middeleeuwen vormt het geraamte het onderwerp van dodendansen of danses macabres”, zegt Ensorexpert en huiscurator van Het James Ensorhuis Xavier Tricot.
Fascinatie
Ook al in de negentiende eeuw werd de symbolische en picturale kracht van het geraamte naar waarde geschat. In de symbolistische literatuur en schilderkunst werden dood en de erotiek gekoppeld aan Eros en Thanatos, liefdes- en doodsdrift. “James Ensor heeft het skeletmotief weergaloos en gevarieerd gehanteerd, al of niet in combinatie met het toneel- en carnavalsmasker”, gaat Tricot verder. “Na hem zijn het vooral Paul Delvaux en Emile Salkin die door het menselijk geraamte zijn gefascineerd. In de hedendaagse kunst worden het geraamte en de schedel meestal in een groteske of erotische context voorgesteld. Deze specifieke benadering krijgt in de persoon van Wim Delvoye één van zijn meest vindingrijke uitvoerders.”
Nog tot 11 januari 2026 in het James Ensorhuis Vlaanderenstraat 29 in Oostende. Van 10 tot 18 uur behalve op maandag.
The post Ensors skeletten gaan in confrontatie met werk van andere meesters in nieuwe expo is provided by KW.be.
