4 op 18. Dat is het tussentijdse rapport na zes speeldagen tijdens de interlandbreak voor Essevee. Zulte Waregem kon bij vlagen charmeren met combinatievoetbal en counters, maar toch is het vooral daar – in aanvallend opzicht – dat het schoentje knelt. Er moeten meer kansen bijeen gevoetbald worden. Qua organisatie staat het redelijk goed, getuige de knappe prestaties tegen Club Brugge en de winst op Anderlecht. Én een resultaat vasthouden, dat moet ook beter.
Speeldag 1: Zulte Waregem-KV Mechelen 1-1
We schreven het al in onze analyse na de openingsspeeldag: de inzet en vertoonde combinaties deden ons terugdenken aan het kampioenenjaar in 1B. Ook mentaal trok Essevee zijn streng. Na een dik kwartier spelen, stond Zulte Waregem op achterstand. Een domper doorheen de Elindus Arena. Maar de Boeren rechtten de rug en bleven terugvechten, al was dat zonder super grote kansen omdat de thuisploeg te weinig naar doel trapte. In de slotfase van de partij ontsnapte KV Mechelen aan een strafschop na vermeend handspel. Even later was het toch prijs: de ref wees naar de stip na een felle tackle op Erenbjerg.
Niemand minder dan goaltjesdief Jelle Vossen zette de penalty koeltjes om: 1-1. “Het zou heel zuur geweest zijn om te verliezen”, zei de Limburgse aanvoerder. “We hebben hier twee jaar op gewacht om terug te zijn op het hoogste niveau. Het zal een lange strijd worden. We moeten nog leren om leper en slimmer te worden. Daar moeten we dus nog stappen in zetten.”
Speeldag 2: Westerlo-Zulte Waregem 3-1
De tweede wedstrijd, daar kunnen we kort over zijn. Na amper elf minuten stonden de bezoekers al 2-0 in het krijt. Een misverstand bij het wegtrappen van de bal resulteerde in een cadeautje voor Yow, die hard kon uithalen. Alcócer deed dat kunstje kort daarna nog eens over. Zulte Waregem startte gewoon te slap en kon daar weinig tegenover zetten. Tot op het halfuur Erenbjerg kon uithalen. Zijn poging week af op het Westelse been van Haspolat en doelman Jungdal kon alleen maar toekijken.
Op slag van rust haalde Traoré nog eens uit, Essevee toonde dat het er nog wat van wou maken. Sakamoto lukte in de tweede helft de 3-1. “We zijn amper twee speeldagen ver, dus het is te vroeg om conclusies te trekken”, stelde Laurent Lemoine. Thomas Claes vatte het gebald samen. “We startten zeer zwak en moesten scherper aan de partij beginnen. Daarna konden we controleren, maar die openingsfase draaide ons de nek om.”
Speeldag 3: Anderlecht-Zulte Waregem 2-3
Zo, op speeldag drie kregen we al de eerste stunt van Essevee bij z’n terugkeer in de Jupiler Pro League. Op bezoek bij Anderlecht gingen de troepen van Sven Vandenbroeck aan de haal met de drie punten. Zulte Waregem toonde zich uiterst efficiënt. Hedl profiteerde van Saliba die tegen ref Put botste: 0-1. Grote kansen kon paars-wit daar niet tegenover zetten. Na de pauze kwam de recordkampioen opzetten via Angulo, Dolberg zette na een actie van de dribbelkont een penalty om. Ujka knikte dan een hoekschop staalhard binnen. Tanghe tekende voor een ongelukkig owngoal, maar op een counter in het absolute slot vond Traoré Erenbjerg. De Deen koos slim positie en bezorgde de eerste driepunter van het seizoen. “Hier moeten we trots op zijn”, stelde doelman Brent Gabriël. “Iedereen droomt ervan om op Anderlecht te komen winnen.”
Speeldag 4: Zulte Waregem-Club Brugge 0-1
Essevee begon met veel vertrouwen aan de wedstrijd tegen topploeg Club Brugge. Coach Nicky Hayen roteerde gezien de Europese opdrachten voor blauw-zwart. Club knutselde niet al te veel flitsende acties ineen. Het moet gezegd: de organisatie van Zulte Waregem mocht er wezen. De Boeren leken stand te gaan houden en er werd zelfs een bal van de lijn geveegd door de thuisploeg. Tot in minuut 92 een trap van de ingevallen Campbell afweek op een Waregems been: Gabriël was gezien, eindstand 0-1.
Dit was zo’n typische wedstrijd waarvan je achteraf denkt: dju, er zat meer in. De spelers hadden het over een match die eigenlijk maar vijf minuten te lang duurde om een resultaat neer te zetten. “Tegen Club Brugge reken je niet meteen op een stunt”, analyseerde een nuchtere hoofdtrainer Sven Vandenbroeck. “Maar we waren er dicht bij en het kwam op details aan.”
Speeldag 5: Zulte Waregem-STVV 0-2
Een thuiswedstrijd tegen Sint-Truiden zou altijd binnen de mogelijkheden moeten liggen voor Zulte Waregem. De Kanaries waren echter prima gestart met een tien op twaalf. Tactisch zat het opnieuw goed in elkaar bij Essevee, maar offensief tot kansen komen blijft een heikel punt voor dit team. Tot overmaat van ramp keek Tobias Hedl kort na de rust tegen een ongelukkige rode kaart aan.
Dan weet je dat het lastig zal worden. STVV verraste Gabriël met een lage schuiver: 0-1. Een vuist maken met een mannetje minder, lukte niet. Goto zette met de 0-2 de eindstand op het scorebord. “Van zodra we het spel moeten maken, dan wordt het lastig”, zei Vandenbroeck. “Sprankelend voetbal zullen we dit seizoen niet vaak zien. We moeten vooral pragmatisch blijven en punten pakken waar het kan.”
Speeldag 6: Racing Genk-Zulte Waregem 3-2
Op bezoek bij Racing Genk zei coach Vandenbroeck vooraf “dat alles meer dan nul punten bonus was”. Hij pakte uit met een vijfmansdefensie, met zowaar defensieve middenvelder Lofolomo in het hart van de verdediging. Na amper twee minuten kon Erenbjerg met een knappe uithaal dom balverlies afstraffen. Genk sloeg terug via doelpunten op hoekschop van Sadick en youngster Mirisola. Máár deze keer mocht Essevee het meer dan een helft met een mannetje meer doen en zette Tanghe een penalty om: 2-2.
Het tegendeel werd waarheid, El Ouahdi was een gesel en met een klasseflits besliste hij de partij 3-2, nul punten. “Voor rust creëerden we veel meer”, reageerde Tanghe. “Ik weet niet waaraan het ligt, misschien nemen we het iets te makkelijk op.” “Dit is echt wel balen”, stelde Vandenbroeck. “Je had hier minstens met een punt moeten vertrekken. Die rode kaart maakte het ons moeilijk, dat voordeel had eerder voor ons moeten zijn.”
The post Hoopgevend, maar puntenoogst is te mager: De eerste zes wedstrijden van terugkeer Essevee onder de loep is provided by KW.be.
