De Sint-Pietersschool in De Panne heeft met Jens Van Coillie (38) uit Zandvoorde bij Oostende zijn eigen witte raaf. Hij is namelijk de enige meester in het anders uitsluitend vrouwelijke gezelschap. “Als ze in de leraarskamer over handtassen beginnen, dan houd ik me erbuiten”, lacht hij. Jens heeft er geen problemen mee dat hij de enige man is, maar hij wil wel één misverstand de wereld uithelpen.
Hij valt op op de officiële foto van het leerkrachtenteam van de Sint-Pietersschool met vestigingen in De Panne en Adinkerke. Helemaal op de achterste rij staat Jens, trots te blinken tussen zijn 19 vrouwelijke collega’s.
“Ik ben deeltijds LO-leerkracht en deeltijds secretariaatsmedewerker op de lagere afdeling in Adinkerke. Intussen ben ik reeds een tiental jaar aan de slag, na een loopbaan in het secundair. Ik heb altijd veel vriendinnen gehad, dus werken op een plek met alleen maar vrouwen is geen groot probleem.”
Kort(er) door de bocht
Maar Jens merkt wel een aantal verschillen. “Ik denk dat ik vaak nuchterder reageer. Ik wind er minder doekjes rond. Ik maak me minder snel druk en kan goed relativeren. ‘’t komt wel goed’ is mijn motto. Ik denk dat ik ook iets korter door de bocht ga. Ik ben niet de man die de grote, diepgaande gesprekken zal voeren. Uiteraard luister ik wel goed, zeker naar de leerlingen die met iets zitten. Eigenlijk sta ik er niet bij stil hoor, dat ik hier de enige man ben. Ik heb het naar mijn zin, maar als ze over de laatste nieuwe mode of over handtassen beginnen, dan meng ik me niet in het gesprek.”
Maar waarom zijn er zo weinig mannen aan de slag in het basisonderwijs? “Ik moet bekennen dat ik zelf ook eerst wat schrik had. Voor ik hier begon te werken, was ik uitsluitend actief in het middelbaar. De vacature in de Sint-Pietersschool was te mooi om te laten liggen, maar zou ik dat wel aankunnen? Zou ik niet te veel moeten ‘pamperen’? Het antwoord is volmondig ‘neen’. Het is zeker een aanrader voor mannen.”
“Ik ben niet de man die de grote, diepgaande gesprekken zal voeren”
“Ik geef turnles en de leerlingen zijn echt gemotiveerd om te bewegen. Een extra voordeel is dat ik dezelfde meester ben van het eerste tot en met het zesde leerjaar. In die periode zie ik de kinderen evolueren. Ik hoop vooral dat ik hen het plezier van het bewegen kan bijbrengen. Het is een job waar ik veel voldoening uithaal”, stelt Jens.
In de voetsporen van vader
Dat Jens voor het onderwijs koos, was bijna een vanzelfsprekendheid. “Mijn papa Frank gaf jaren lichamelijke opvoeding in het Sint-Bernarduscollege in Nieuwpoort, daar was ook mijn mama Niek Steen actief als leerkracht Nederlands. Ze combineerde dat met een halftijdse loopbaan in het Immaculata-instituut in De Panne. En ook mijn zus Ilse heeft een job in het onderwijs. Daarnaast ben ik al mijn hele leven sportief. Mij hoor je dus niet klagen.”
(Gudrun Steen)
The post “Ik bekijk het doorgaans iets nuchterder”: Jens uit Oostende is de enige meester tussen 19 juffen in Sint-Pietersschool in De Panne is provided by KW.be.
