Exact een kwarteeuw geleden maakte Vlaanderen kennis met ‘Big Brother’. Het format zou de televisiewereld – en de samenleving – grondig door elkaar schudden en bombardeerde een dozijn doodgewone Vlamingen tot absolute vedetten. Met Steven Spillebeen en Jeroen Denaeghel, beter bekend als Spillie en Geronimo, als exponenten. Vijfentwintig jaar nadat ze door de deur stapten die alles anders maakte, blikken ze uitgebreid terug. “Het zotste? Dat de échte Bekende Vlamingen starstruck waren wanneer ze ons zagen.”
Een mooie zomermiddag eind augustus. Op het terras van Huyze Begga, een stemmige horecazaak in het Begijnhof in Kortrijk, begroeten Steven Spillebeen (50) en Jeroen Denaeghel (54) elkaar met een stevige knuffel en dito kus op de wang. De twee zijn 25 jaar na hun eerste ontmoeting nog steeds goeie copains, zoals Spillie hun band omschrijft, maar ze zien elkaar veel te weinig.
“’t Is toch godgeklaagd dat de gazette ons moet samenbrengen”, foetert Spillie gespeeld. “How vint, we moeten weer vaker afspreken.” Jeroen knikt. Hij is vandaag woordvoerder van het Agentschap Natuur en Bos en co-hoofdredacteur van het vogelmagazine Fwiet. “Klopt. Maar we zijn er wel voor elkaar, hé.”
“Vaneigens”, glimlacht Spillie. “Toen ik in 2017 mijn herseninfarct opliep, ben je me regelmatig komen bezoeken. In goeie en kwade dagen, zeggen ze dan.”
“Nu zijn we dit plein hier anoniem opgewandeld. Geen mens die opkeek. 25 jaar geleden zouden we omsíngeld geweest zijn” – Steven Spillebeen
De rust en stilte die in het Begijnhof hangt, staat in schril contrast met de haast collectieve hysterie die in het najaar van 2000 Vlaanderen inpalmde. Big Brother domineerde alles en iedereen. Elke stap die de dertien bewoners zetten, elke zin die ze uitspraken en elke frats of stunt die ze deden: het was voer voor talloze krantenartikels en discussies aan de cafétoog en in de woonkamer.
“We zijn dit plein anoniem opgewandeld”, zegt Spillie, die nu als content creator SpillieTheKid aan de slag is en onder andere voor bedrijven opdrachten uitwerkt. “Geen mens die opkeek. Vijfentwintig jaar geleden zouden we omsíngeld geweest zijn.”
Kan je het geloven dat we intussen effectief een kwarteeuw later zijn?
Jeroen: “Het is zot. Vijfentwintig jaar, in een vingerknip voorbij. Het voelt alsof het gisteren was dat ik het Big Brother-huis binnenstapte. Ik zie mezelf nog in die limousine zitten, wachten om eindelijk de deur te mogen openzwaaien. Ik weet nog welk liedje er door de luidsprekers galmde: Every Breath You Take van The Police. Je weet wel: I’ll be watching you… Big Brother, hé.”
Steven: “Ik denk dat we meer dan twee uur in die auto’s hebben gezeten. En die chauffeurs mochten niks zeggen. Geen woord. Om gek van te worden.”
Hoe zijn jullie eigenlijk in het Huis beland?
Steven: “Ik was toen een jonge marketeer en runde met Adonae Models & People Management mijn eigen bedrijf. In de krant zag ik een advertentie. Zo’n groot oog met eronder: Heb je honderd dagen voor ons, dan hebben wij 5 miljoen (frank, 125.000 euro, red.) voor jou. Uit nieuwsgierigheid belde ik naar het betaalnummer dat bij die annonce stond. Een robotstem vroeg me om enkele vragen te beantwoorden en mijn contactgegevens achter te laten. Achteraf zag ik dat het telefoontje me 40 frank (1 euro, red.) had gekost. Verdomme, Spillie, dacht ik bij mezelf. Waar heb je je nu weer aan laten vangen? Maar die 40 frank bleek levensbepalend te zijn.”
(lees verder onder de video)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op “Cookie-instellingen” te klikken.”
Jeroen: “Ik heb op diezelfde advertentie gereageerd. Ik dacht aanvankelijk dat het de bedoeling was om een eigen versie van Biosphere 2 te maken, een project in Arizona in de VS waarbij wetenschappers geïsoleerd worden om een gesloten ecologisch systeem na te bootsen dat misschien ooit tijdens Marsmissies van pas zou komen. Ik was toen een jonge bio-ingenieur en zag zo’n avontuur wel zitten. Ik had in het Huis zelfs mijn studiemateriaal bij, klaar om groentjes te kweken.”
“Ik dacht aanvankelijk dat ‘Big Brother’ een wetenschappelijke insteek had. Ik had als jonge bio-ingenieur zelfs mijn studiemateriaal bij, klaar om groentjes te kweken” – Jeroen Denaeghel
Steven: “Er waren 7.400 kandidaten voor Big Brother. Dat net wij gekozen werden, ik kan er soms nog niet bij.”
Wanneer kregen jullie het verlossende nieuws te horen?
Jeroen: “Een paar dagen voor we effectief naar binnen moesten. Met de expliciete melding dat we niemand iets mochten zeggen. VTM en Endemol (Nederlands productiebedrijf dat Big Brother heeft bedacht, red.) waren er als de dood voor dat er ook maar iets zou uitlekken, want Big Brother was een compleet nieuw format. Ze hadden ook schrik dat er foute kandidaten zouden deelnemen. Ik weet nog dat ik enkele dagen heb ondergedoken bij iemand van de productie omdat ik twee onbekende mannen aan mijn huis had opgemerkt. Ik dacht dat het journalisten waren, maar later vernam ik dat alle kandidaten tot op het bot gescreend werden. Er werden daar zelfs privédetectives voor ingeschakeld.”
Steven: “En die hebben hun werk goed gedaan. Zeven selecties met een vijfkoppige jury, een persoonlijkheidstest met 200 vragen, drie gesprekken met een psycholoog, vier medische checks… Niets werd aan het toeval overgelaten.”
Jullie gingen het ‘Big Brother’-huis als nobele onbekenden binnen, maar stapten weer naar buiten als de bekendste inwoners van Vlaanderen. Had je daar vooraf rekening mee gehouden?
Steven: “Nee, gij. Geen seconde. We wisten ook niet wat ons te wachten stond. Ik beschouwde Big Brother aanvankelijk als de perfecte manier om mijn bedrijf te promoten. Is dat even anders gelopen…”
Jeroen: “Gaandeweg hadden we wel iets door. Bij elke live-uitzending op zondagavond groeide de massa volk aan het Huis en die hoorden we tot binnen joelen en onze namen scanderen. Ergens halfweg zei Walter Grootaers, die de shows presenteerde, ons dat we deel uitmaakten van een enorme hype. Maar je kán je gewoon niet voorbereiden op zoiets. Meestal groeit bekendheid organisch. Pommelien Thijs en Remco Evenepoel deden niet vanaf dag één bij alle Vlamingen een belletje rinkelen, bij ons was dat wél het geval. Plots stond ik met mijn hoofd op een hamburgermenu van de Quick.”
“We gingen van ‘zero to hero’ aan komeetsnelheid. Het zotste was dat al die échte BV’s zelf ‘starstruck’ waren wanneer ze ons in levende lijve zagen” – Steven Spillebeen
Steven: “Van zero to hero aan komeetsnelheid. Het zotste was dat al die échte BV’s, de gevestigde waarden, zelf starstruck waren wanneer ze ons in levende lijve zagen. De omgekeerde wereld. Al kwam er ook wat kritiek. Veel mensen in de entertainmentsector hadden jarenlang keihard gewerkt om hun status te bereiken, wij hadden enkel 106 dagen in een afgesloten huis doorgebracht.”
Hoe was het om uit die bubbel te stappen?
Jeroen: “Ik verberg niet dat ik het daar aanvankelijk lastig mee had. Ik had wat last van het stockholmsyndroom. Big Brother was mijn thuis geworden, mijn comfortzone. Twee dagen voor het einde ben ik in de fameuze dagboekkamer zelfs gecrasht, ik wilde niet weg. Mocht ons verblijf twintig dagen langer geduurd hebben, dan had ik misschien gewonnen. Maar ik gunde Spillie zijn overwinning met heel mijn hart. Nog steeds trouwens.”
Steven: “Big Brother stopte ook niet na de finale. We werden zó geleefd. Een paar weken na het einde kreeg ik de vraag om een single op te nemen. Zingen? Ik? Ik weigerde wijselijk, maar even later stonden die platenbonzen daar opnieuw. Ik hoefde enkel een paar oneliners in te spreken en daar zouden ze stevig voor betalen. Maar ik heb het niet gedaan, ik wilde geen circusaap zijn.”
Jeroen: “We werden door VTM uitgeperst als een citroen. Zo moesten Spillie en ik op het ter ziele gegane JIMtv een drie uur durende liveshow presenteren: Studio Spillonimo. Een verlengstuk van de sketches die we in Big Brother voor de badkamerspiegel opnamen. We scoorden hoge kijkcijfers maar we gooiden onze eigen ruiten in door de sponsor te beledigen. We werden ook totaal niet begeleid, na onze exit. Dat zou vandaag volledig anders zijn.”
(lees verder onder de video)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op “Cookie-instellingen” te klikken.”
Tot vandaag worden jullie met ‘Big Brother’ geassocieerd. Jullie familienaam was zelfs een tijdlang ‘van Big Brother’.
Jeroen: “In het begin vind je dat leuk, maar gaandeweg kwam daar een negatieve bijklank bij. Omdat de seizoenen na ons van een steeds bedenkelijker niveau waren. Wij, de pioniers, vormden een erg heterogene groep die de samenleving in Vlaanderen vertegenwoordigde. We waren gewóne mensen. Later moesten de kandidaten vooral opvallen.”
Steven: “Ik moet wekelijks nog een stuk of vijf selfies uitdelen. Op Kamping Kitsch was het hek helemaal van de dam: zeker honderd man vroeg om een foto. Meestal erg vriendelijk, maar af en toe trokken ze gewoon aan me. Dan is de lol er snel af. En als je niet meteen je vrolijke zelve bent, krijg je te horen dat ze 25 jaar geleden voor je ge-sms’t hebben en die vijf miljoen mee hebben betaald. Mocht ik voor elke selfie één euro vragen, dan was ik nu smoorrijk.”
Jeroen: “Ik woon met mijn vrouw en drie kinderen al even in Wallonië, in Ellezelles. Daar kennen ze Big Brother en Geronimo natuurlijk niet. Mijn kinderen gaan naar een Franstalige school en voetballen bij RFC Ellezelles. Maar er moet maar één Vlaming je herkennen en het nieuws verspreidt zich als een lopend vuurtje. Dan zoeken ze online foto’s op en krijg ik te horen: c’est vous, le Flamand connu? Dat zegt veel over de impact die Big Brother heeft gehad.”
“Gert Verhulst heeft me ooit gezegd dat door ons de televisiewereld volledig is veranderd. Zonder ‘Big Brother’ geen ‘Temptation Island’ of ‘Blind Getrouwd’” – Jeroen Denaeghel
En een mijlpaal voor jullie.
Jeroen: “Big Brother heeft ons leven compleet veranderd. Zonder onze deelname hadden we nu misschien een volledig ander leven. In elk geval een veel anoniemer. Ik was toen als ingenieur actief in de afvalverwerking, maar kon dankzij Big Brother mijn professioneel leven een nieuwe wending geven. Zo ben ik de journalistiek ingegaan.”
Steven: “Het heeft veel deuren geopend, dat klopt. Ik zie Big Brother nog steeds als een grandioze springplank. Eentje waarvan ik geen seconde spijt heb dat ik ze genomen heb.”
Jeroen: “Daar sluit ik me volledig bij aan.”
Na ‘Big Brother’ was televisie maken in Vlaanderen nooit meer hetzelfde. Beseffen jullie welke rol jullie gespeeld hebben?
Jeroen: “Gert Verhulst heeft me ooit eens gezegd dat door ons alles in de televisiewereld is veranderd. Zonder Big Brother geen Temptation Island, Komen Eten of Blind Getrouwd. Eigenlijk waren wij de allereerste influencers avant la lettre. Zonder sociale media. Mochten Instagram en co toen bestaan hebben, dan hadden we honderdduizenden volgers. Dan hoefden we nu niet meer te werken.”
Steven: “Ik krijg soms de vraag of ik opnieuw zou deelnemen. Als dat met de tien meest creatieve mensen van deze planeet is: meteen. Om bij te leren.”
Jeroen: “106 dagen, daar pas ik voor. Maar twee dagen met de groep van weleer, zou ik wel zien zitten. Ik ben er zeker van dat zo’n reünie veel kijkers zou lokken. Misschien geen twee miljoen zoals 25 jaar geleden, maar het zou een hitje zijn.”
Hoe staan jullie vandaag in het leven?
Steven: “Als een contente mens. Mocht ik kunnen terugkeren, dan zou ik volledig dezelfde weg bewandelen. Al zou ik op bepaalde momenten misschien toch iets rustiger leven.” (lacht)
Jeroen: “Ik ben gelukkig. Een mooi gezin, een leuke job… Dat is toch de essentie? En dankzij Big Brother een onvergetelijke levenservaring in de rugzak. Dat neemt niemand me nog af.”
Steven: “Hjèl zjuste, Geronimo. Ik wil ook nog werk maken van huisje-tuintje-boompje-vrouw-kindje. Dat is mijn doel.”
Tot slot: omschrijf ‘Big Brother’ in één zin.
Jeroen: “Een waanzinnig leuk experiment dat helaas zijn houdbaarheidsdatum overschreden heeft.”
Steven: “Een psychologisch spel dat je met tien onbekenden op lange vakantie in afzondering stuurt en iets weg heeft van een legerdienst. Ik ben er als een ander mens buiten gestapt.”
The post “Big Brother heeft ons leven compleet veranderd”: Geronimo en Spillie werden 25 jaar geleden wereldberoemd in Vlaanderen is provided by KW.be.
