Vrijdagnamiddag vond in de aula van het crematorium De Blauwe Toren in Brugge in intieme kring de uitvaart plaats van Herwin Alleman (56), de Zeebrugse havenarbeider die op vrijdag 22 augustus op brutale wijze doodgeslagen werd door twee Russische vrachtwagenchauffeurs. Weduwe Sandra Badts bracht tijdens de plechtigheid een pakkende en emotionele tekst, waarin ze haar echtgenoot omschreef als ‘mijn ventje, mijn schatje, mijn alles’: “Waarom hebben ze je zo brutaal en onverwachts van mij weggenomen?”
Een dag na de stille mars in Zeebrugge, die een eerbetoon was aan het slachtoffer van zinloos geweld, vond de begrafenis van Herwin Alleman in besloten kring plaats.
Familieleden, vrienden, de leden van de Zeebrugse petanque-club en diverse werkmakers van het distributiebedrijf ECS in Zeebrugge daagden vrijdagnamiddag op aan de aula van De Blauwe Toren in Sint-Pieters.
Harde werker
Hun aanwezigheid bevestigde hetgeen Herwins schoonbroer Pascal Badts ons donderdagavond voor de stille mars verteld had over de immer hulpvaardige en sympathieke overledene: “Herwin was een harde werker. Een echte West-Vlaming De laatste tijd viel hij na een zware werkdag ‘s avonds vaak in slaap in de zetel.”
“Maar in de weekends stond hij alweer paraat, altijd bereid om te helpen. Bij elk buurfeest in Zeebrugge was hij erbij. Als horecazaken als The Old Steamer in Zeebrugge of The Poseidon in Blankenberge hem nodig hadden als flexie, daagde hij op met de glimlach.”
Onafscheidelijk
“Herwin was onafscheidelijk van zijn vrouw Sandra. Ze waren altijd samen op stap, geregeld trokken ze naar de Visserskaai in Oostende, om te wandelen op de zeedijk of iets te peuzelen. Niks culinair, scampi’s diabolique was zijn lievelingsgerecht. En tegen een goede steak zei hij geen neen.”
“‘t Was plezant om samen op het terras te zitten. Hij was een eenvoudig man, zonder kapsones. Hij speelde graag petanque, thuis was hij in de weer met zijn aquarium of met het bouwen van een rollercoaster in met lego-blokjes.”
Heuvelland
Herwin Alleman werd op 4 februari 1969 geboren in Ieper en groeide op in het Heuvelland. Hij was gehuwd met Sandra Badts en laat vier pluskinderen na: Kim, Milan, Jenny en Tiffany na.
Tijdens de uitvaart werd Herwins lievelingsmuziek gespeeld, liedjes die zijn leven en persoonlijkheid weerspiegelden: ‘Nights in white satin’ van The Moody Blues (het openingsnummer van Herwins huwelijk met Sandra Badts), ‘You’ll never walk alone’ in de versie van Lee Towers, ‘Knockin’ on heaven’s door’ van Guns N’ Roses, ‘Jouw naam in de sterren’ van Jan Smit en ‘De roos’ van Ann Christie (in de versie van Tessa Anseeuw).
“Elk nummer was een symbool van liefde, herinnering en verbondenheid. De aanwezigen herkenden Herwin in elk woord: een man die mensen verbond met zijn open hart en glimlach die velen raakte”, getuigde goede vriend Jeroen Naudts.
Weduwe Sandra Badts bracht tijdens de plechtigheid een pakkende en emotionele tekst, waarin ze haar echtgenoot omschreef als ‘mijn ventje, mijn schatje, mijn alles’. Ze sprak over de liefde en de vele plannen die ze nog wou maken met Herwin, die op gewelddadige wijze vorige week vrijdag uit haar leven gerukt werd.
Ze getuigde over de warmte en de steun die Herwin gaf aan iedereen rond hem, en over de vreugde die hij uitstraalde.
Waarom?
“Waarom hebben ze je zo brutaal en onverwachts van mij weggenomen?”, vroeg Sandra Badts zich vol verdriet af. “We hadden nog zoveel plannen, nog zoveel dromen die we samen wilden waarmaken. Zoveel avonturen die voor ons lagen te wachten.”
“Samen hebben we al zoveel stormen doorstaan, telkens weer kwamen we er sterker uit. Jij was mijn steun, mijn rots, mijn veilige haven. Je zorgde altijd voor ons: voor mij, voor mijn kinderen, voor mijn ouders. Altijd met die warme glimlach die iedereen raakte.”
Verbinding
“Door jou heb ik zoveel mooie mensen leren kennen: de vrienden van de petanque, je collega’s, en zoveel anderen die jij met je open hart en je goedheid hebt aangeraakt.”
“Jij verbond mensen, jij bracht vreugde, jij was het zonnetje in ons leven. Nu moet ik verder zonder jou, maar dat voelt onmogelijk. Ik zie je graag, mijn liefste… Ik kan het nog altijd niet begrijpen dat jij er niet meer bent. Nooit zal ik jou vergeten. Voor altijd draag ik jou in mijn hart. Voor altijd blijf jij mijn ventje, mijn schatje, mijn alles”, aldus de weduwe van Herwin Alleman.
Lees ook: Russische trucker bekent de moord.
The post Weduwe Sandra op ingetogen uitvaart voor vermoorde Herwin (56) : “Mijn schatje, waarom hebben ze je zo brutaal en onverwacht van mij weggenomen?” is provided by KW.be.
