Dat ons dialect zo’n beetje de voertaal is bij de Belgian Cats, is al langer geweten. Maar ook de Yellow Tigers, de nationale vrouwenvolleybalploeg, kleurt opvallend West-Vlaams. Liefst 5 van de 14 speelsters die de kwalificatie voor de 1/8ste finale afdwongen, komen uit onze provincie. Fien Callens, co-commentator bij Sporza, stelt ze graag aan u voor.
Het Thaise eiland Phuket heeft zijn reputatie als paradijs alle eer aangedaan. De Yellow Tigers boekten hier hun vlotte overwinningen tegen Cuba en Slowakije in de poulefase van het WK. Zo was de kwalificatie voor de volgende ronde al snel een feit. Enkel Italië – de absolute topfavoriet – bleek dinsdag te sterk.
Nu reist de selectie richting hoofdstad Bangkok voor de rest van het tornooi. Zaterdag vindt de 1/8ste finale plaats. Die spelen de Tigers tegen Duitsland of Polen, maar bij het ter perse gaan van deze krant was de tegenstander nog niet bekend. Wie het ook wordt: die 1/8ste finale hoeft geen eindpunt te zijn, meent Fien Callens. De West-Vlaamse was zelf topspeelster, coach in Liga A en leidde heel wat Yellow Tigers op in de Topsportschool in Vilvoorde. Tijdens het WK horen we Fien, die afkomstig is uit Dentergem, als co-commentator op Sporza. En vooral als believer van de Yellow Tigers.
Stunt is mogelijk
Ze gelooft dan ook dat de Tigers kunnen stunten, of het nu tegen Duitsland of Polen is. “Ja, het zou een stunt zijn. Maar schrik? Dat hoeft zeker niet”, klinkt het overtuigd. “Beide staan aanzienlijk hoger op de wereldranglijst, maar zijn niet per se even indrukwekkend als Italië. Bovendien moeten we vooral geloven in de eigen sterkte. Met de huidige vibe, de mentale weerbaarheid, de sterke bank… Ik kijk enorm uit naar zaterdag en geloof echt wel dat er iets mogelijk is. En zelf ben ik ook wel blij dat ik het kan meemaken als co-commentator. Ik ben erbij om volleybalspecifieke uitleg te geven of persoonlijke anekdotes te vertellen. Een evenwichtsoefening, want het mag ook niet té technisch worden. Sowieso hoop ik mijn steentje bij te dragen aan de positieve sfeer rond de ploeg. Ik krijg alvast heel wat leuke berichtjes of feedback, zelfs tijdens de wedstrijd. Fijn om te merken dat het iets in beweging zet!”
Wat extra straf is: de 14-koppige kern telt liefst 5 West-Vlaamse meisjes. Het is overigens geen schande dat u hen nog niet allemaal kent. Verschillende speelsters zijn nog erg jong en bestormen de top momenteel in sneltempo. Fien Callens stelt hen dan ook graag één voor één aan u voor.
Liese Verhelst: 17 jaar, Torhout
De jonge Liese Verhelst (op de foto met nr. 22) speelde nog geen minuut in Liga A, maar was toch beslissend in de openingspartij tegen Cuba. Een straffe stunt van de dochter van Wouter Verhelst, jarenlang kapitein bij Knack Roeselare. “Liese speelde haar volledige jeugd bij VKt Torhout, in haar thuisstad. We kennen haar wel al lang van de jeugdselecties, waarmee ze internationale tornooien speelde. Het gaat dus snel, maar ze komt ook niet helemaal uit het niets”, vertelt Fien.
“Liese is een heel slim meisje, dat straks rechten wil studeren. Net daarom aarzelde ze ook even om over te stappen naar de Topsportschool in Vilvoorde, waar we minder richtingen kunnen aanbieden. Gelukkig deed ze dat een jaar geleden wel. Nu kon ze 20 uren per week op volleybal focussen. We gingen actief aan de slag met haar werkpunten en de progressie is toch wel straf. Als opposite kan ze sterk uithalen, maar tegelijk wordt ze nog deels als receptie-hoekspeelster opgeleid. Volgend seizoen debuteert ze in Liga A bij Oudegem en dat zal ongetwijfeld vlot verlopen.”
Britt Fransen: 23 jaar, Kortrijk
Terwijl sommige speelsters al op 16-jarige leeftijd in Liga A aantreden, had Britt Fransen iets meer tijd nodig. De middenspeelster begon met volleyballen in thuisstad Kortrijk, om via Davo Wevelgem en Bidavo Bissegem uiteindelijk opgepikt te worden door topclub Gent. Daar was ze de voorbije twee seizoenen een sterkhouder, wat haar nu een transfer naar het grote Asterix Avo Beveren oplevert.
“Met onze jeugdselecties detecteren we veel talent, maar het is geen exacte wetenschap. Britt is het perfecte bewijs dat je ook iets later nog enorm veel progressie kan maken”, legt Fien uit. “Ze speelt momenteel nog niet zoveel bij de Yellow Tigers, maar toch is het erg zinvol om op dit niveau mee te trainen. Die ervaring neemt ze straks ook mee naar Asterix, waar ze stevige concurrentie krijgt van enkele Nederlandse speelsters. Ik zie haar in de toekomst wel een grotere rol spelen binnen de nationale ploeg.”
Lara Nagels: 28 jaar, Oostende
Toen Hermes Oostende nog aantrad in Liga A, debuteerde Lara Nagels er op 16-jarige leeftijd als spelverdeelster. Nadien volgden vier seizoenen bij VC Oudegem – met Fien Callens als coach – en een buitenlands avontuur. Eerst speelde Lara één seizoen in Griekenland, straks begint ze aan haar tweede jaar bij het Duitse Thüringen.
“Ik ken Lara heel goed en kan alleen maar lovende dingen zeggen. Ze is zo’n ontzettend harde werker en een echte teamspeler. Lara legde een atypisch traject af, zonder Topsportschool. Maar met haar mentaliteit is ze echt een voorbeeld”, weet Fien. “Toen ze als jonkie debuteerde, stond ik nog naast haar als speelster. Daarna had ik haar onder mijn hoede bij Oudegem. Daar vormde ze al een tandem met Elise Van Sas, ook nu de andere spelverdeelster bij de Yellow Tigers. Die twee zijn enorm complementair. Ik hoop dan ook dat ze het nog vele jaren kunnen opbrengen om zich te engageren voor de nationale ploeg. Onderschat namelijk niet hoe ingrijpend zo’n campagne is. Je bent vaak en lang weg van huis, niet evident om dat jaren aan een stuk te doen. Frauke Dirickx, onze beste spelverdeelster ooit, was echter op haar top na haar 30ste. Hopelijk spiegelen ze zich aan dat mooie voorbeeld.”
Noor Debouck: 20 jaar, Langemark-Poelkapelle
Op het veld zagen we haar nog niet héél veel, op de sociale media van de Yellow Tigers steelt Noor Debouck wel de show. Met haar 1m65 is ze zowat 20 centimeter kleiner dan de meeste teamgenoten, maar met haar enthousiasme produceert ze wellicht meer decibels. Als libero van Asterix Avo Beveren schopte ze het afgelopen seizoen tot de tweede plaats in het referendum ‘Speelster van het Jaar’. Niet evident als libero.
“Noor is echt een heel leuk meisje. Samen met haar goede vriendin Anna Koulberg zorgt ze voor veel sfeer. Ze stralen echt een positieve mindset uit, zelfs wanneer ze niet zelf op het terrein staan”, aldus Fien. “Ook sportief staat haar een mooie toekomst te wachten. Nadat ze begon met volleyballen bij Vlamvo Vlamertinge, heeft ze in de Topsportschool het volledige traject afgelegd. Zo heb ik haar van dichtbij progressie zien maken. Hoewel er nog jonge talentvolle libero’s zijn, lijkt het mij wel de bedoeling dat Noor op termijn de fakkel overneemt bij de Yellow Tigers. En ik twijfel er ook niet aan dat ze er helemaal klaar voor zal zijn.”
Tea Radovic: 18 jaar, Roeselare
Ook bij Tea Radovic viel de appel niet ver van de boom. Haar vader Dragan speelde bij topclubs in Slovenië, Spanje, Frankrijk en… België. Zo was hij zowel bij Menen, Maaseik als Roeselare aan de slag. Tea groeide door tot de A-ploeg van Bevo Roeselare en werd zelfs ‘Rookie van het Jaar’ in Liga A. “Al sinds het vierde middelbaar speelt Tea op het hoogste niveau en dat zie je echt wel. Ze doet het fantastisch als basisspeelster op dit WK. Toch wel straf dat ze die positie kan innemen, naast onze sterspeelster Britt Herbots”, is Fien lovend over de receptie-hoekspeelster.
“Het oogt niet altijd even spectaculair, maar ze is op die jonge leeftijd al zo stabiel. En daarnaast is ze ook enorm ambitieus. Zo ruilt ze haar jeugdclub Roeselare nu voor het Waalse Tchalou. Daar kan ze namelijk in de voor- en namiddag trainen. Ze doet het wellicht ook om wat uit haar comfortzone getrokken te worden. Een anderstalig team, niet meer thuis wonen, zelf je inkopen doen… Het zou me niet verbazen dat dit een tussenstap is om nadien richting buitenland te trekken.”
The post “Het zou een stunt zijn, maar kwartfinale kan zeker”: Yellow Yigers halen tweede ronde WK volleybal met vijf West-Vlaamse speelsters is provided by KW.be.
