Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Mathias Sercu. De acteur, regisseur en scenarist (van onder meer Chantal) mag altijd antwoorden: [email protected].
Beste Mathias,
Twijfel overvalt me een beetje. Hebben wij elkaar in het echt al eens ontmoet? Misschien heel vluchtig op de ene of de andere uitreiking. Ik kan het me niet precies herinneren. Het zal met de leeftijd te maken hebben. Hier en daar een gaatje in het geheugen. Je bent vier weken ouder dan ik ben. Jij kwam op de wereld aan het staartje van 1970, ik in het begin van 1971. Jij van Ardooie, ik van Ieper. Ardooie is voor mij Marc Degryse. Voor eeuwig en altijd. Maar nu ook een beetje Mathias Sercu.
We kennen elkaar dus niet echt en toch heb ik een ander gevoel, Mathias. Het heeft zonder twijfel te maken met de warmte die je uitstraalt. Ik hoorde het collega’s al vaker zeggen: ‘Mathias Sercu is een schone mens’. Het gevoel je te kennen, komt uiteraard ook voort uit de openheid waarmee je al een paar jaar de ongeneeslijke kanker die woedt in het lichaam van je zoon een plek probeert te geven. En de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik sinds juni wel vaker aan jullie denk. En ‘jullie’ staat dan voor het gezin Sercu. De driedelige docureeks ‘Leven in Verlengingen’ liet ons binnen in jullie leven en nu heb ik het gevoel daar deel van uit te maken.
Toen je in juni met het nieuws kwam dat Tore opnieuw was hervallen, kwam het ook hier binnen. Het werd stil in de auto. Op Instagram liet je weten de opnames van een film te hebben afgezegd ‘om thuis te kunnen zijn. Standby en mijmerend over het leven. Beetje schrijven ook, de wereld draait immers door nietwaar.’ (sic) Ik bewonder de manier waarop jullie het doen. Met veel waardigheid en positivisme. Liefde in de puurste vorm.
Afscheid nemen met een stappenplan, het lijkt surrealistisch, maar dat is waar jullie mee bezig zijn
Het kan niet anders dan dat de houding van Tore in dit hele verhaal je vrouw Ilse, je dochter Jade en jezelf inspireert. Hoe hou je je anders recht als vader, als man, als scenarioschrijver en acteur? Jij die moet lachen voor de camera terwijl er binnenin een vulkaan angstmagma aanmaakt. Ik vermoed dat er geen kant-en-klaar antwoord is. Dat het van dag tot dag gaat. ‘Naast verdriet is er ook veel schoonheid’, zeg je. Die schuilt ongetwijfeld in de kleine dingen. Een straaltje zon op een grijze dag, galgenhumor van Tore of een simpele blik van diezelfde zoon die zegt: ‘Kijk eens, papa, ik ben er nog altijd’.
Afscheid nemen met een stappenplan, het lijkt surrealistisch, maar dat is waar jullie mee bezig zijn. Op een enig mooie manier. Chapeau. ‘Ik ben aan het sterven en dat blijft’, zei Tore in de docureeks. Ik probeer als buitenstaander, of noem het gerust supporter, dit soort uitspraken een plaats te geven. En dat is vrijwel onmogelijk. Als ik zie dat het minder gaat met een van mijn kinderen, dat ze het spoor even bijster zijn, breekt mijn hart al. Laat staan dat een van die kinderen de diagnose ‘eindig’ zou meekrijgen. Het perspectief afgevlakt tot het vooruitzicht van een eindstation. Hoe harteloos kan het leven zijn. Ik weet niet hoe ik ermee zou omgaan.
En ondertussen gaat het leven verder. ‘De wereld draait door’, jouw woorden. Over een paar dagen gaat Chantal 3 van start. Zondagavond. Het moment dat voor veel Vlamingen een vast ritueel is geworden. De zetel, de televisie, een glas om het weekend door te spoelen en het vertrouwde logo van VRT 1. Chantal als veel meer dan behangpapier. Als de silicone waarmee generaties worden gelijmd. Iedereen gaat mee in de soms absurde scenario’s die een mix van emoties oproepen. Ik zou liegen als ik zeg dat ik uitkijk naar komende zondag, want hier thuis hebben wij het geduld niet kunnen opbrengen. Streamz trok Tine en mij al door de volledige reeks. Het is niet aan ons om met spoilers af te komen. Wie kijkt, zal niet ontgoocheld achterblijven.
Als scenarist ben jij een van de motoren achter het succes van Chantal, Mathias. Als acteur een van de vertrouwde gezichten. Johnny D’Haese clasht weer met Chantal. Haat-liefde. Botsende ego’s die niet zonder elkaar kunnen. Het leven, quoi. Chantal is fictie die troost brengt, maar de realiteit nooit kan overstijgen. Dat weet je hele gezin ondertussen maar al te goed. Mensen als jullie verdienen veel extra tijd. Als iemand het fluitje van de scheidsrechter kan afpakken, moet hij of zij het zeker niet laten.
Warme groeten voor Tore, Ilse, Jade, de liefjes en jezelf,
The post Karl Vannieuwkerke schrijft een brief naar Mathias Sercu: “Mensen als jullie verdienen veel extra tijd” is provided by KW.be.
