Tijdens een recente gemeenteraad pleitte gemeenteraadslid Danny Bossuyt (Team Burgemeester) over de aanvaarding van de schenking van de kapel Onze-Lieve-Vrouw Troost in Nood, die in een haakse bocht van de Paanderstraat ter hoogte van het nummer 137 staat. In de volksmond is ze bekend als Beels Kapelleke.
“Deze kapel kent een bijzondere familie historiek en is op het vlak van volksdevotie een waar speerpunt op De Paanders en de wijde regio”, zegt Danny Bossuyt. “Fietsknooppunten, tal van zoektochtopdrachten, de Preiroute, het Paanderveld, … allemaal doen ze dit religieus gebouwtje aan. De kapel werd heel recent nog door de familie Beel volledig opgeknapt en landschappelijk ingekleed. De familie Beel wil nu dat de kapel de tand des tijds overleeft en schenkt ze in prima staat aan het stadsbestuur.”
“In 2024, voor de fusie met Tielt, ontving de gemeente Meulebeke van de familie Beel al de vraag om tot de aanvaarding van hun landelijke, unieke kapel over te gaan. We hebben het dossier onderzocht en overgemaakt aan de bevoegde diensten. Gezien dit stukje bouwkundig erfgoed mee bepalend is voor de identiteit van De Paanders en de ruime regio, vragen we dat het college werk maakt om deze kapel op te nemen in het pakket cultureel patrimonium.”
Napoleonistische tijd
De geschiedenis van Beels kapel dompelt ons onder in de Napoleonistische tijd. We schrijven begin van de 19de eeuw. Om het aantal soldaten in het leger van Bonaparte op peil te houden werden heel wat jongelingen opgeroepen voor de krijgsdienst. Alle jongens van 18 jaar en ouder werden opgeroepen om ‘het lot’ te trekken. Trok men het fatale lot, dan werd men noodgedwongen soldaat in het leger van de keizer. Op de Paanders woonde toen het gezin Franciscus Beel, landbouwer. Hij had twee zonen Joseph en Petrus die thuis meehielpen. Beide zonen werden in 1807 opgeroepen om het lot te trekken. Joseph had geluk en lootte zich vrij maar Petrus verging het erger. Hij werd naar Parijs gestuurd waar hij als lijfwacht van de keizer diende bij de Grenadiers. Vader Franciscus beloofde een kapel te bouwen indien zijn zoon gezond en wel terug naar huis zou komen.”
“Door een ongeval verbrandde Petrus zijn kuitbeen en zijn voet en hij belandde in het hospitaal. Meerdere chirurgen probeerden de wonden te helen maar tevergeefs. Petrus werd niet enkel vrijgesteld van dienst maar werd als kreupele naar huis gestuurd. Twee jaren verstreken tot Petrus, die diepgelovig was, te voet van Parijs naar huis trok. Onderweg bad hij tot Onze-Lieve-Vrouw en zijn voet genas volledig. Groot was de vreugde bij zijn thuiskomst in de Paanderstraat en vader Franciscus hield woord en begon in 1810 aan de bouw van de kapel. Beels kapel kende een tweede bijna identieke geschiedenis toe Remi Beel op 18-jarige leeftijd opgeroepen werd om te gaan strijden aan het IJzerfront.
Behouden thuiskomst
In Beels kapel op de Ketelberg werd er opnieuw gebeden voor een behouden thuiskomst van een zoon-soldaat. Op een herfstavond 1918 kwam Rei terug thuis. Tijdens WO II werd Remi Beel, ondertussen directeur aan het O-L-V van Bijstandinstituut in Kortrijk, opgepakt voor opruiende taal tegen de bezetter en veroordeeld tot 14 maanden concentratiekamp in Duitsland. Door toedoen van de familie werd de straf herleid tot 9 maanden gevangenisstraf in de gevangenis van Sint-Gillis. De familie beloofde bij zijn vrijlating de kapel volledig te herbouwen, wat dan ook gebeurde. In de mei 1949 werd de kapel officieel opgedragen aan O-L-Vrouw Troost in Nood. Diaken Davy Verkest: “De kapelvloer werd volledig opnieuw betegeld. Nu rest enkel nog een anti-vochtingreep ingreep boven de deur. De vzw van O.L.V. Troost in Nood overhandigde ons ook een som van 10.000 euro voor mogelijke herstellingswerken in de toekomst.”
Beels kapel is dagelijks van 9 tot 18 uur toegankelijk.
The post “Stukje bouwkundig erfgoed”: Beels kapel straks opgenomen in het Tielts cultureel patrimonium? is provided by KW.be.
