Tot én met zondag 24 augustus kan je nog komen genieten van ‘Alegría – In A New Light’ in Knokke-Heist. Tot op heden kwamen er al méér dan 75.000 bezoekers langs. Van 11 september tot en met 2 november zijn ze dan present in Brussel.
We spraken met contortionist Oyun-Erdene Senge. Geniet van onze babbel.
Kan je uitleggen hoe je bij Cirque du Soleil bent geraakt?
“Ik ben afkomstig van Mongolië. Contortiniosten zijn een deel van onze cultuur en mijn moeder zei dat ze het leuk zou vinden als ik dat wou proberen. Ik ging dus dat studeren toen ik zes jaar oud was. Ik deed mee aan een auditie en zonder te weten wat het inhield, kreeg ik de kans. Toen ik daarmee begon, vond ik het echt leuk. Toen ik tien jaar was, kreeg ik nog een kans voor een auditie bij ‘Cirque du Soleil’. Iedereen was enthousiast omdat het een groot bekend circus was. Zelf was ik nog zo jong, ik kende het nog niet. Mijn leraar keek méér naar de ouderen leerlingen, maar alles ging heel snel en voor ik het wist was ik aan het trainen voor ‘Alegría’. Vanaf mijn elf jaar maakte ik dus al deel uit van ‘Cirque du Soleil’. Ik ging mee op reis met de show. Sommige mensen trainen hun hele leven om auditie te doen, voor mij ging alles heel snel toen ik heel jong was. Mijn school was gecombineerd: ’s morgens kreeg ik les en in de namiddag werkte ik mee aan de shows. Het werd echt mijn leven en mijn werk.”
Wist je hoe groot het project was toen je zo jong ermee startte?
“Ja, toch wel, want mijn familie zei het tegen mij, en toen ik naar Montréal moest, zag ik ook wel hoe groot de gebouwen waren. Er waren daar veel mensen die ik hard zag werken. Toen ik optrad voor 2.000 mensen had ik ook wel door dat dit groots was. Het duurde wel enkele jaren voor ik echt de volledige organisatie leerde kennen en zelfs nu nog leer ik nog altijd bij hoe het bedrijf in z’n werk gaat én welke andere projecten ze doen. Ik ben gewoon blij dat ik mijn kunst kan inbrengen en zoveel mensen kan bereiken over de hele wereld. Ik deed dan ook alle shows mee. Met ouder worden ben je wel meer bewust van de oefeningen die je doet, en ook de impact ervan op het publiek. Voor mij was contortionist zijn heel natuurlijk, maar je leert jezelf wel een hoger niveau aan. Het moeilijkste was voor mij gewoon mijn familie missen, maar de organisatie zorgde er wel voor dat ik geregeld mijn familie zag. Je bent wel verplicht om een voogd mee te hebben op reis, en aangezien mijn familie het te druk had met hun eigen werk, ging mijn leraar mee.”
Veranderde jouw act doorheen de 10 jaren dat je meedraaide in de originele ‘Alegría’?
“Het blijft wel dezelfde act, maar je verandert altijd wel iets om het beter te doen, anders te doen. Je lichaam verandert ook snel, dus je past je daar ook aan. We werken altijd om de act te perfectioneren, om het ook interessant te houden. Hoe ouder je wordt, hoe meer ervaren je wordt, en hoe zelfzekerder je wordt. Ik was wel triestig toen de show werd stopgezet, want het was toen best wel al een groot deel van mijn leven geworden. We waren samen aan het huilen en het was hard om afscheid te nemen. Ik ben toen terug naar de universiteit gegaan om mijn studies te beginnen. Dat was toen toch ook een leuke periode en voor mij een aangename rustperiode, omdat ik het toch al 10 jaar deed. Ik had plots wel meer tijd, en ik probeerde ook nieuwe dingen. Het was een welgekomen pauze, ook voor mijn lichaam. Het was aangenaam om eens één jaar die druk niet te hebben, dat moet ik wel eerlijk zeggen, maar na een jaar begon ik het toch wel weer te missen.”
Hoe was het om te horen dat er dan toch een nieuwe show ging komen?
“Toen we het hoorden, waren we natuurlijk heel enthousiast en ik wou natuurlijk wel terug deel uitmaken van de cast. In die tijd was ik wel met andere dingen bezig, maar toch stuurde ik mijn kandidatuur in om terug mee te mogen doen. Toen ik de kans kreeg, stuurde ik mijn video op, omdat ik niet wist of deze positie in de show openstond, want het is echt wel enkel voor 1 persoon. Ze konden ook iemand anders kiezen, maar het duurde niet lang voor ik nieuws kreeg dat ze ingingen op mijn voorstel en mij terug in de show wilden. Toen was er natuurlijk de pandemie en alles viel weer stil. Na corona moesten we allemaal terug van nul beginnen. Het is fantastisch om dan de muziek terug te horen. Ik ben echt superblij om terug mee te doen. De muziek is echt heel mooi in ‘Alegría. We zijn allemaal blij het deuntje ook terug te horen (lacht).”
Is jouw act anders dan dat je gewend was?
“Hiervoor deed ik duo-contortionist, dus met een ander meisje. Je doet dus handstand op een menselijk lichaam, en nu ben ik terug solo en doe ik het op een houten stok, dat is wel anders natuurlijk. Een lichaam beweegt altijd, dus je moet heel erg nauw in verbinding staan met elkaar, en mekaar heel goed kennen. Op een stok is het wel stabiel, maar de act is wel hoger. Het voelt wel nieuw, maar aan de andere kant toch wel iets dat mijn lichaam gewend is. Het was uitdagend om sterker te zijn in mijn schouder om het evenwicht te houden. Ik was wel iets meer nerveus omdat het anders is, maar dat was gewoon een uitdaging voor mij en ik doe het daarom ook nog altijd heel graag. We doen dit allemaal al sinds we kind zijn, dus ons lichaam is het echt wel gewoon. Hoe ouder we worden, hoe meer we moeten kunnen loslaten want we denken en vertrouwen op ons lichaam. We doen natuurlijk wel veel oefeningen en trainingen, onder toezicht, maar zelf voel je ook wel wat je lichaam nodig hebt. Het is ook belangrijk om emotioneel stabiel te zijn, en focus kunnen houden voor de show begint. We hebben veel hulp tijdens de voorbereidingen en we hebben elkaar als steun als er eens een mindere dag is. Dat is ook echt wel belangrijk hoor. Iedereen steunt iedereen en dat helpt enorm.”
Heb je een ritueel voor je op het podium gaat?
“Voor mij persoonlijk is het zoals een knop omdraaien als ik mij opwarm voor de show, dan ga ik echt in focus op mijn lichaam. Je voelt je emotie, je voelt je ademhaling, je tot rust worden. Mentaal ben ik echt bezig met mezelf voor te bereiden. Nadat je van podium komt, moet je dan weer omgaan met de emoties, omdat je echt verbinding maakt met het publiek, dat doet wel iets met je. Dan moet je dat ook rustig loslaten om je lichaam tot rust te brengen. Tijdens de show moet ik mij echt focussen op de act, want als ik aan iets anders denk, dan verlies ik mijn balans.”
Hoe zie je jezelf nog evolueren?
“Op dit moment geniet ik echt van het optreden en ik luister heel aandachtig naar mijn lichaam, elke dag. Ik weet natuurlijk dat de jaren dat ik dit kan doen niet tijdloos zijn, en ik weet dat ik dit niet eeuwig kan doen. Nu voelt het absoluut prima aan, en ik probeer te genieten van elke seconde dat ik op het podium ben. Aan mijn collega’s zie ik dat ze stoppen rond de 30. Ik ben er nu bijna 32 en mijn lichaam voelt uitstekend aan, wat ik zelf niet gedacht had eigenlijk. Ik ben wel al bezig met lesgeven, misschien gaat het later wel in die richting uit, en misschien zal ik verder evolueren in het circus in coaching. Ik denk dat ik nog veel kan bijdragen met mijn ervaring. Misschien kies ik wel voor helemaal iets anders, om mezelf te blijven uitdagen. We zien wel hoe het verder gaat met mijn tweede carrière, dat weet ik nu echt nog niet. We hebben zo hard gewerkt om op dit niveau te komen, dus ik ga het niet zomaar opgeven en ik hou er zoveel van.” (PADI & Sandro)
Meer info en tickets via cirquedusoleil.com/alegria
The post Ook contortionist Oyun-Erdene Senge is erbij tijdens ‘Alegría – In A New Light’ van Cirque du Soleil in Knokke-Heist: “Het voelt wel nieuw, maar mijn lichaam is het nog gewoon” is provided by KW.be.
