Voor deze set van een uur klaarde ze de klus in haar eentje, enkel gesteund door een dj en op een fors paar stiletto’s.
Bowi liep brandwonden op haar rug op door kapotte kachel, maar omarmt nu haar ‘spookje’: “Ergens ben ik een gelukzak”
Vijf was ze toen het gebeurde, maar ze weet er nog alles van. Omdat je die pijn nooit vergeet. Bowi Verspaandonck toont haar litteken, haar spookje, zoals ze het zelf noemt. “Ik ben er trots op. Het toont wat ik heb doorstaan.”