Oostendenaar Zoran Aleksic trekt aan de alarmbel omdat zijn gezin op straat dreigt te komen. Hij moet zijn woning verlaten tegen 20 augustus. Er is bezorgdheid voor de kinderen. “Ik heb nochtans gezocht, maar niemand wil verhuren aan een gezin van zes”, zegt Zoran. Hij is ten einde raad. Veel alternatieven via officiële weg zijn er niet.
Zoran Aleksic (44), Belg en arbeider, heeft een zoon Lorenzo (19) uit een eerdere relatie als hij in Bosnië trouwt met Aida, die ook een dochtertje heeft. “Omdat onze vorige huurwoning verkocht werd, waren we dringend op zoek. In december 2023 kwamen we terecht in de woning in de Stationsstraat 95. De huurprijs bedroeg 1.000 euro per maand, met een korting voor de eerste zes maanden.” In december 2024 wordt het nieuw samengestelde gezin uitgebreid met baby Dani. In het gezin is er ook nog een pleegkind (18 jaar). De zes mensen huizen krap als in het voorjaar 2024 discussies ontstaan met de eigenaar over de kwaliteit van de woning, veiligheid, het gebruik en de huurprijs. “Om al die verschillende redenen heb ik in bepaalde periodes 450 euro minder betaald”, zegt Zoran. De huisbaas laat hem in september 2024 schriftelijk weten dat hij het huis moet verlaten tegen eind 2024. Dat gebeurt niet en het komt tot een rechtszaak. De vrederechter velt in juni 2025 het vonnis dat de huur eindigde in december, dat Zoran de woning wel degelijk moet verlaten en dat er een bezettingsvergoeding moet betaald worden. Een deurwaarder zal op 20 augustus het vonnis uitvoeren.
Onbewoonbaar
Een van de discussiepunten is de kwaliteit van de woning. “Ik maakte mijn beklag over de staat van het huis, onveilige stopcontacten, schimmel in de badkamer en andere gebreken. Dat kwam ter ore van de wijkagent en de dienst die ons pleegkind begeleidt. Zij signaleerden dit en daardoor gebeurde er een inspectie”, zegt Zoran. De bevindingen resulteren in een onbewoonbaarverklaring in juni. Begin juli krijgt Zoran een brief die hem mogelijkheden aanreikt, zoals een huursubsidie bij een verhuizing en de mogelijkheid voor de toewijzing van een sociale huurwoning.
“Ik heb de Belgische nationaliteit. De voorbije periode ben ik heus wel op zoek gegaan naar een woning. Ik klopte aan bij het OCMW en de burgemeester om mijn situatie uit te leggen. Ik nam ook contact met Woonsprong en probeerde via de private huurmarkt een woning te vinden. Niemand wil verhuren aan mij omdat we met zes zijn. Nochtans kunnen vier vorige eigenaars getuigen dat ik correct huur betaal.” Zoran speelt open kaart over de mogelijkheden: “Er is een beschikbaar gezinsbudget van 3.700 euro. En toch vind ik niets.”
Zoon
De mama van Lorenzo en ex van Zoran, die de zaak signaleerde aan De Zeewacht, is erg aangedaan door de situatie: “Ik ben erg bekommerd om mijn zoon.” Lorenzo zelf laat het op zich afkomen: “Ik heb mijn middelbare studies voltooid en vertrek binnenkort op vakantie. Nadien ga ik verder studeren, een opleiding volgen in het leger of werken. Ik blijf bij mijn papa. Ook als we straks dakloos op straat staan.”
Een voormalige buurman van Zoran: “Het zijn goede mensen. Het kan toch niet dat zij straks op straat staan.” Zoran is ten einde raad: “Misschien zijn er mensen die ons willen helpen en willen verhuren. Ik hoop dat er een oplossing komt.”
Woonsprong
De bewering dat wie uit een onbewoonbaar pand weg moet, dan ook automatisch een sociale huurwoning krijgt, klopt niet. “Bij de vroegere wetgeving gaf de onbewoonbaarverklaring van een pand aan mensen het recht op een versnelde toewijzing. Ze kwamen bovenaan de wachtlijst”, zegt directeur Sara Casteur van de woonmaatschappij Woonsprong. Na de (Vlaamse) hervorming van enkele jaren geleden, waarbij sociale verhuurkantoren en sociale woonmaatschappijen onder één beheer kwamen (en waaruit onder meer Woonsprong ontstond), werden ook de toewijzingsregels veranderd. “Een eerste criterium is de toewijzing op basis van de wachtlijst en chronologie. Een tweede pijler is de versnelde toewijzing omwille van sociale aard, zoals bijvoorbeeld onbewoonbaarheid. Er is echter voorzien dat wij maximum 20 procent van alle toewijzingen per jaar via deze tweede pijler mogen doen. Het is de commissie ‘versnelde toewijzing’ die beslist, met daarin onder meer het OCMW, het CAW en andere begeleidingsorganisaties. Zij brengen de mensen aan.”
En er is nogal wat vraag naar zo’n versnelde toewijzing van huurders uit een onbewoonbaar pand, daklozen, personen uit een instelling, mensen met een psychische kwetsbaarheid… Casteur: “De vraag van mensen in een precaire situatie is veel groter dan wat wij kunnen aanbieden. Per jaar kunnen we zo slechts een 20 à 30 woningen toewijzen. Daarenboven moeten we ook een woning vinden die tegemoet komt aan de rationele bezetting van het gezin. Er is geen groot aanbod aan woningen voor grote gezinnen.” Het kabinet van de burgemeester laat weten: “We kunnen enkel bevestigen dat er een onbewoonbaarverklaring is.”
The post Zoran Aleksic en Aida worden op 20 augustus uit huis gezet: “Wie heeft een woning voor een gezin met zes mensen?” is provided by KW.be.
