Gilbert ‘Beritos’ Vangampelaere is een bekend gezicht in Dentergem. Is hij niet bezig met het schrijven van een nieuw boek of het maken van een kunstwerk, dan zie je hem ongetwijfeld in het straatbeeld, al pratend met een dorpsgenoot.
“Dentergem voelt voor mij als thuiskomen: een plek waar iedereen elkaar kent en waar ik me geborgen voel. Vroeger maakte ik regelmatig reportages over zowat elke vereniging in Groot-Dentergem. Ik nam foto’s en schreef verslagen die ik publiceerde op Dentergemonline, een website die intussen niet meer actief is. Omdat er zoveel verenigingen en evenementen zijn in onze gemeente, was ik bijna dagelijks onderweg. Zo kent iedereen mij, maar ik ken hen daarom niet allemaal persoonlijk. Met de vele kunstenaars die Dentergem rijk is, heb ik wel een goede band.”
Gilbert Vangampelaere is op artistiek vlak beter bekend als kunstenaar Beritos. Zonder formele opleiding ontplooide hij zich als schrijver en schilder. Zijn debuutboek De Jagers verscheen toen hij veertig was, gevolgd door diverse romans. Later ontdekte hij de schilderkunst als uitlaatklep voor zijn emoties. Zijn werk, met levendige en abstracte vormen, weerspiegelt innerlijke gevoelens en alledaagse ervaringen. Zijn unieke, soms uitdagende stijl brengt een wereld tot leven waarin realiteit en fantasie samenvloeien. De voorbije jaren schonk hij al verschillende werken aan zorginstellingen. Daarnaast plaatste Gilbert al meer dan vijf boekenruilkastjes verspreid in heel Dentergem.
Wat is je mooiste jeugdherinnering aan de gemeente?
“Hoewel ik ben opgegroeid in Waregem, wonen we inmiddels al 43 jaar in Dentergem. Toen we hier kwamen wonen, richtte ik een minivoetbalclub op: De Likkebaardboys. Daar heb ik warme herinneringen aan. Vooral de wedstrijden tegen het Markegemse team De Veerdegems waren pittig, maar achteraf dronken we samen een paar pintjes in de sporthal.”
Wat is je favoriete plek?
“Dat klinkt misschien wat saai, maar ik ben het liefst gewoon thuis. We wonen in een doodlopende straat met slechts twee huizen, heerlijk rustig. We hebben ook een grote tuin waar je in alle stilte kunt genieten van het vogelconcert. Daarnaast wandel ik graag in de Baliekouter of het Meikensbos, en pik ik af en toe een tentoonstelling mee in de Sint-Annakapel.”
Welke lokale horecazaak raad je aan, en wat eet je daar?
“Ik ben fan van De Baliekouter en La Perla. In De Baliekouter bestel ik graag hun vispannetje: ruim voldoende en lekker. Sigis, de uitbaatster, runt deze plek uitstekend en kan met iedereen goed overweg. Daar vlakbij staat trouwens een gedicht van mij op een nutskast. Bij La Perla ga ik meestal voor de gamba’s.”
En om te shoppen?
“Shoppen is misschien een groot woord voor Dentergem. We kopen hier wel lokaal in, maar voor een echte shopsessie trekken we eerder naar Waregem of Tielt.”
Wat is er volgens jou het meest veranderd in Dentergem?
“Mijn jeugd speelde zich niet hier af, maar in de 43 jaar dat ik hier woon, heb ik de gemeente sterk zien evolueren. Het 35-jarige burgemeesterschap van Koenraad Degroote bracht veel verbeteringen met zich mee. Het aantal inwoners is gegroeid en de verenigingen worden beter ondersteund. Sommigen beweren het tegendeel, maar Dentergem is natuurlijk geen Antwerpen. Alles begint bij een gezond en haalbaar budget.”
Wat zou je graag anders zien?
“Zoals in veel gemeenten zouden de fietspaden wel een grondige opknapbeurt kunnen gebruiken. Het lijkt een hardnekkig probleem dat moeilijk opgelost raakt. Misschien zouden de verantwoordelijken zelf elke dag met de fiets moeten pendelen.”
Als je één ding mocht realiseren voor Dentergem, wat zou dat zijn?
“Een echte tentoonstellingsruimte waar Dentergemse kunstenaars kunnen exposeren. Zo’n plek missen we: een groot gebouw met witte muren, goede ophangsystemen en degelijke verlichting. Een cultureel trefpunt waar kunst alle kansen krijgt.”
Welke persoon of vereniging verdient volgens jou meer erkenning?
“De Mooimakers verdienen absoluut meer waardering. Ik was er zelf eentje, tot rugproblemen me dwongen te stoppen. Wat zij wekelijks ophalen aan sluikstort, is werkelijk hallucinant. Soms hoor je mensen spottend zeggen: Vuil van een ander oprapen? Daar moet je gek voor zijn. Maar gelukkig zijn er nog Mooimakers in onze gemeente.”
Zou je hier willen oud worden?
“Zonder twijfel. Ik blijf hier zolang mogelijk wonen. Moet ik ooit naar een rusthuis, dan zal het snel bergaf gaan. Ik hou van de vrijheid die ik hier heb, het landschap en de natuur. Hier wil ik mijn laatste adem uitblazen. Ik wil trouw blijven aan mijn levensmotto: Ni dieu ni maître.”
The post “De Mooimakers verdienen absoluut meer waardering”: Het Dentergem door de ogen van kunstenaar Gilbert Vangampelaere (68) is provided by KW.be.
