Ben ik competitief? Ik heb het mijn man gevraagd, want ik ben geneigd om te zeggen dat ik het niet ben. Mijn man keek me uitdrukkingsloos aan, knikte ernstig en traag ‘ja’.
Laat ik mijn zoon winnen wanneer we een spelletje spelen? Nee, niet altijd. Is dat dan competitief zijn? Misschien? Ik wil hem vooral tonen dat hij niet altijd kan winnen én dat deelnemen ook leuk is. Terwijl mijn man hem laat winnen ‘om het gezellig te houden’, maar daar doet mama niet (altijd) aan mee. Oké, ik ben misschien dan toch wat competitief.
Maar dus deelnemen is ook leuk en daarom gingen we ook op Painting Hunt. We wilden een schilderij winnen of toch een kans maken om een schilderij te winnen. We trokken op avontuur met chatbot Jens, losten puzzels op, ontdekten interessante wist-je-datjes… Maar denk nu niet dat het doodeenvoudig was. De laatste puzzel was bijna de spreekwoordelijke druppel die mijn competitieve emmer deed overlopen.
We wandelden uiteindelijk dapper terug en bij thuiskomst zei ik tegen mijn man: “Je weet toch dat ik nu de auto neem en terugkeer om die koker te vinden…?” Mijn man jaagde de kinderen door de wasstraat en ik jaagde verder op kunst terwijl we elkaar belden.
“Ik heb het”, fluisterde ik geschrokken, alsof de concurrentie over mijn schouder stond mee te kijken. Heb ik het kunstwerk gewonnen? Dat weet ik niet, maar de koker hebben we. Deelnemen is ook leuk…
The post “Samen eens jagen op een kunstwerk is een avontuur” is provided by KW.be.