Sieber Marly (43) werkte jarenlang achter de schermen, maar zien we de laatste jaren steeds vaker opduiken in allerlei gastrollen op televisie. Tegenwoordig werkt hij ook aan een cabaretcarrière. Zo wil hij volgend jaar in première gaan met ‘Mag ik je papa zijn?’, een voorstelling waar zijn eigen onvruchtbaarheid centraal staat. “Mensen klappen dicht als het daarover gaat.”
Hij is misschien wel de meest bekende onbekende West-Vlaming, het type waarbij je denkt: vanwaar ken ik hem weer? Dat kan van reclamespotjes voor Belbeef of Royco, maar vooral van gastrollen in tal van televisieseries als Connie & Clyde, Studio Tarara, Déjà Vu, Billie vs Benjamin, Onder Vuur en Diede Skate, alsook van films als Rookie, Zillion en Waarom Wettelen?. Al is zijn bekendste bijrol tot nu toe een jurylid in de bekroonde reeks De Twaalf. Hij speelt vaak een uitvergrote versie van zichzelf, eerder bedeesd en sociaal onbeholpen. Al is hij in het dagelijkse leven een bijzonder sympathiek en grappig persoon.
(Lees verder onder de video)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op “Cookie-instellingen” te klikken.”
“Acteren zat eigenlijk al lang in mijn hoofd”, weet de uitgeweken Zuienkerkenaar, die opgroeide in een kruidenierswinkel onder de kerktoren. “Maar ik had er het zelfvertrouwen niet voor. Via Brugge ben ik in Brussel in het RITCS beland, waar ik podiumtechnieken studeerde en later film, omdat video steeds belangrijker leek te worden in theater.”
Laatbloeier
Sieber werkte jarenlang achter de schermen als producer in zowel theater als film. Zo was hij een onmiskenbaar gezicht bij Theater Aan Zee en was hij productieleider bij films als D’Ardennen. “Op een gegeven moment was ik het beu om de baas te zijn. Ik wilde iemand van het team zijn.” Sieber maakte een radicale beslissing en besloot in te zetten op het acteren. “Gaandeweg heb ik het podium ontdekt, en ik vond dat zo’n fijne plek. Of dat niet contradictorisch klinkt voor iemand met niet bepaald veel zelfvertrouwen? Het klinkt raar, maar op een podium voel ik me echt thuis. Het voelt aan als een veilige plek. Binnen een grote groep spreken, voelt ongemakkelijk, voor een grote groep als vanzelfsprekend.”
“Als mensen het woord ‘onvruchtbaar’ horen, klappen ze dicht”
Momenteel werkt Sieber hard aan een eigen cabaretvoorstelling. “Geen comedyshow, want ik wil een verhaal vertellen. Met humor, ja. Maar ik wil niet vanuit de mop vertrekken.” Voor een verhaal moest hij niet ver zoeken. Op zijn 18de werd immers het Syndroom van Klinefelter vastgesteld, ook bekend als het XXY-syndroom. Onbekend bij het grote publiek, maar toch treft het 1 à 2 personen op de 1.000. Concreet heeft Sieber een vrouwelijk chromosoom te veel, waardoor hij technisch genderfluïde is, al identificeert hij zich als man. De symptomen verschillen van persoon tot persoon, maar de meest voorkomende zijn onvruchtbaarheid, kleinere teelballen en borstvorming. “Het verklaarde veel zaken, zoals lange armen en benen, en het gevoel van graag alleen te zijn, wat vaak voorkomt bij mensen bij wie het vastgesteld is”, aldus Sieber.
Van die onvruchtbaarheid maakte hij geen punt. “Op mijn 18de was ik totaal niet bezig met kinderen krijgen, maar opeens was dat gevoel er wel een aantal jaar geleden. Ik was op dat vlak een laatbloeier. Bij de gynaecoloog zag ik overigens op het formulier van de nipt-test dat er een vakje stond voor het Syndroom van Klinefelter. Tot dan had ik het eigenlijk nooit echt aandacht gegeven.”
Zelfspot
In zijn voorstelling Mag ik je papa zijn? vertelt hij eerlijk hoe hij de held wil zijn van een kind dat hij niet kan krijgen, en de weg naar het vaderschap. “Mijn vriendin en ik stonden voor de keuze van een pleegkind, adoptie of een donorkindje. We zijn voor dat laatste gegaan, en hoewel dat een proces is, ben ik er ok mee. Ik merk dat het vooral voor anderen eerder ongemakkelijk is. Dan proberen ze toch nog fysieke gelijkenissen te zoeken in mijn zoontje van 2,5 jaar, wat vreemd is. En als ze het woord ‘onvruchtbaar’ horen, klappen ze al helemaal dicht. ‘Je moet daar over zwijgen. Je zou beter je haag snoeien!’ Bovendien is het in de maatschappij vaak gelinkt aan mannelijkheid, maar wie heeft dat ooit zo bepaald? In mijn voorstelling wil ik niet met de vinger wijzen, maar vooral mijn verhaal vertellen met de nodige tragiek en zelfspot.”
Eind januari gaat Sieber in première in Gent. “Ik zoek ondertussen nog plaatsen, van huiskamers tot zaaltjes, waar ik dit najaar kan try-outen. Ik ben ook nog op zoek naar een uitgever om mijn verhaal in een boek te gieten.”
Meer info vind je op www.siebermarly.be.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op “Cookie-instellingen” te klikken.”
The post “Mag ik je papa zijn?”: Sieber Marley verdwijnt even van het scherm en werkt aan eigen zaalshow over onvruchtbaarheid is provided by KW.be.
