Ruim zes maanden geleden legde Louis Vanderbeken (29) de eed af als burgemeester van Deerlijk. Hij nam het roer over op een scharniermoment: het begin van een nieuwe legislatuur, met de opmaak van de meerjarenplanning in volle voorbereiding. Intussen leerde hij de vele gezichten van het burgemeesterschap kennen. “Ik weet van alles iets en van niets alles”, vat hij zijn nieuwe rol samen.
De overgang van schepen naar burgemeester ging gepaard met een nieuwe dynamiek. Waar hij als schepen diep in zijn eigen bevoegdheden zat, moet hij als burgemeester een bredere blik hanteren. “Het vraagt een andere manier van werken. Als burgemeester ben je de schakel tussen alle diensten, het college, de administratie en de inwoners. Dat overkoepelend denken, die ‘helikopterview’, was even wennen. Je bent meer generalist. Je moet loslaten en vertrouwen geven aan anderen, ook al wil je soms zelf in alles duiken.”
Werkdruk
De werkdruk is hoog, maar Vanderbeken klinkt allerminst vermoeid. “Mijn dagen beginnen op het gemeentehuis, met dossiers, overleg of het voorbereiden van vergaderingen. In de namiddag bezoek ik inwoners en bedrijven of ga ik op terreinbezoek. En ’s avonds volgen vaak gemeenteraden, politieraden of infoavonden. Hoeveel uren ik klop, hou ik niet bij. Vrije tijd is schaars, maar op vrijdagavond of zondagnamiddag probeer ik tijd vrij te maken voor vrienden en familie.”
Luisteren
“Het verrast mij hoe vaak mensen mij aanspreken over grote en kleine dingen. Over takken die over de haag hangen, vuile straten of soms zelfs persoonlijke zorgen. Je moet goed kunnen luisteren. Soms verwachten mensen geen oplossing, maar gewoon iemand die luistert. Ik probeer dat te bieden, met oprechte aandacht. Ik heb tijd genomen om me in te werken en te leren hoe de administratie en het schepencollege draaien. Ik ben niet van de Trumpstijl: aan de macht komen en meteen alles omgooien”, zegt hij.
“Soms verwachten mensen geen oplossing, maar gewoon iemand die luistert”
“Een van mijn eerste beslissingen was wel om vaste één-op-één-overleggen in te voeren met de algemeen directeur en elke schepen. Zo kan ik gericht opvolgen, bijsturen waar nodig, en tegelijk het vertrouwen behouden dat zij hun dossiers kennen. We hebben ook al beslist dat er geen sociale woningen zullen opgetrokken worden op de oude site van het gemeentelijk depot. De eerste maanden waren erg positief. Er is een goeie sfeer in het schepencollege. Iedereen werkt voor zijn bevoegdheden, met betrokkenheid en toewijding.”
Centrumpark
“Natuurlijk loopt niet alles meteen perfect, maar echt grote problemen waren er nog niet. Er zijn niettemin enkele grote uitdagingen: het centrumpark, het buurthuis Sint-Lodewijk, de kerkomtrek in het centrum en in Sint-Lodewijk, en aandacht voor voet- en fietspaden. De leegstaande brandweerkazerne in het centrum is me echt een doorn in het oog. Het centrumpark moet daar komen, maar de PFAS-vervuiling heeft het dossier vertraagd. Ik wil absoluut dat dit project in beweging komt. Mijn grote hoop is dat we in 2026 echt van start kunnen gaan met de werken.”
Naast het werk zijn er ook memorabele momenten geweest. “Mijn eedaflegging was bijzonder. Mijn familie was erbij en dat hebben we achteraf gevierd. Zo’n moment vergeet je niet snel. Ook de driedaagse met het verbroederingscomité naar Neunkirchen, de Duitse zusterstad, heeft een heel positieve indruk nagelaten. Ik wilde die band versterken. We zijn er warm onthaald en ik heb er fijne mensen leren kennen. Ik kreeg helaas ook te maken met verlies. Mijn grootnonkel Marc is overleden. We woonden vlak bij elkaar, ik zag hem bijna dagelijks. Dat was moeilijk.”
Steunpilaar
“Wat ik het moeilijkste vind aan mijn nieuwe functie? Omgaan met mensen die onrealistische verwachtingen hebben of weinig respectvol zijn”, zegt de burgemeester. “Je kan niet iedereen geven wat hij wil. Je mag kritisch zijn, maar blijf beleefd. Gelukkig zijn de meeste mensen begripvol en constructief. Mijn vriendin Jana Vandekerkhove is mijn steunpilaar in drukke tijden. Ze is heel begripvol en gaat in het weekend graag mee naar activiteiten. Dat helpt om elkaar toch wat vaker te zien. Als ze liever thuisbleef, zou dat een pak moeilijker zijn.”
In mei hebben ze samen rust gevonden tijdens een wandelvakantie in de Dordogne. “Dat deed deugd. Even het hoofd leegmaken. Deze zomer blijf ik vooral in Deerlijk: barbecuetje hier, terrasje daar, de plaatselijke horeca steunen… Straks vertrekken we nog een weekje naar Gran Canaria. Je hoort mij geenszins klagen. Deze eerste maanden waren intensief, leerrijk en verrijkend. Ik ben blij dat ik deze kans krijg. En ik geloof echt: het beste moet nog komen. Er ligt nog veel moois in het verschiet voor Deerlijk.”
The post “Het beste moet nog komen”: Louis Vanderbeken is ruim een half jaar burgemeester van Deerlijk is provided by KW.be.
