Zaterdag 2 augustus 2025 was de dag waarop Will Tura 85 werd én ook de dag waarop David Vandyck in première ging met zijn theatertoer ‘De Tura Collectie’ in het Casino van Blankenberge onder toeziend oog van héél wat fans maar ook van bekende collega’s, zoals Marva, Jimmy Frey, Liliane St. Pierre, Helmut Lotti, Margriet Hermans, Dirk Van Vooren, Manu Jakobs… Dit optreden was een organisatie van Concertevents.
David Vandyck is de allereerste artiest die met medewerking van Will Tura een full-album opnam met eigentijdse bewerkingen van de hits van Will Tura. En alsof dat nog niet genoeg was, volgde hij het succes op met een bijhorende tournee, die minstens even veel harten wist te raken. Niet alleen wilde David Will eren aan de hand van zijn muziek, maar wilde hij ook vieren dat het al tien jaar geleden is dat zijn album ‘David Vandyck Zingt Will Tura’ het licht zag. De zaal zat tot de nok gevuld. Links en rechts hoorde je mensen fluisteren: “We zijn al jaren dé grootste Will Tura-fans… benieuwd wat die David Vandyck er mee doet.” De verwachtingen waren hooggespannen. Stipt om 20:30 dimt het licht. De muzikanten zetten de eerste noten in. De gordijnen schuiven open en onthullen een prachtig decor. Een showtrap badend in licht, dampende rook en meeslepende lichteffecten. Uit die nevel stapt David op, als een ware meester van de avond. Wie dacht een klassiek eerbetoon met enkel de bekendste nummers te krijgen, kwam bedrogen uit of beter: aangenaam verrast. David begon niet met een grote hit, maar met een eigenzinnige keuze: ‘Omdat Ik Van Je Hou’ en ‘Laat ze gaan’.
Tijdens het concert was er niet alleen ruimte voor muziek, maar ook voor verhalen. Waar veel artiesten kiezen voor uitgeschreven bindteksten om hun show structuur te geven, pakte David Vandyck het helemaal anders aan. Hij gaf toe dat hij niets had voorbereid. Geen script, geen ingestudeerde zinnen, alleen zijn gevoel en de richting die het publiek hem zou wijzen. Dat werkte wonderwel. Wat volgde was een oprecht en soms ontwapend gesprek tussen artiest en publiek. David sprak zoals hij zingt: recht uit het hart. Hij deelde persoonlijke anekdotes, vertelde over hoe bepaalde liedjes hem geraakt hadden en gaf ons een inkijk in zijn eigen emoties. Het was ook verrassend leerrijk. Door het loslaten van het vooropgestelde, ontstond er iets echts, iets wat je niet kunt repeteren. Een ongelofelijke fijne dynamiek tussen publiek en artiest.
Met een indrukwekkende oeuvre van maar liefst 850 nummers liet Will Tura een muzikale erfenis achter waar je alleen maar van kan duizelen. David Vandyck gaf eerlijk toe dat het een hele klus was om daaruit een selectie te maken. Want hoewel Tura talloze hits en singles uitbracht zijn het – volgens David – vaak net de mindere bekende albumtracks die het diepst raken. Zijn missie? Een show brengen waarin iedereen zich kon herkennen, van de doorgewinterde fan tot de nieuwsgierige nieuwkomer. Daarom bouwde hij zijn concert op rond een reeks medleys, zorgvuldig samengesteld om zoveel mogelijk parels aan bod te laten komen. Neem nu de 60’s medley, waarin nummers als ‘Je Bent Nu 17 Geworden’, ‘Je Liegt’ en ‘Draai Dan 797204’ elkaar in sneltreinvaart opvolgden. Elk fragment riep een andere herinnering op, een ander gevoel. Net voor de pauze trakteerde David het publiek dan weer op een swingende 50’s medley, een nostalgische knipoog naar de roots van Tura’s carrière en een feest van herkenning voor velen in de zaal.
Op een bepaald moment, ergens tussen twee nummers in, weerklonk plots een warme stem uit de zaal: “Bravo, David!” David hoorde het niet meteen – zijn in-ears zaten nog in. Hij fronste even, keek op en vroeg met een glimlach: “Wat zei je daar? Wil je dat nog eens herhalen?” Toen de vrouw het opnieuw riep, viel David even stil. Hij werd geraakt. Daar stond hij dan, even terug helemaal mens. Hij bekende dat het een bijzonder intense dag was geweest: ’s middags speelde hij nog een voorstelling ‘Zen Aan Zee’ in Het Witte Paard en diezelfde avond alweer het podium op in het Casino van Blankenberge. “Will Tura-fans zijn héél kritische fans, ik sta hier bij elke song opnieuw te sterven.” Die opmerking bracht ongeloof in de zaal. Aangezien David een steengoede zanger is en toch al wat jaren op de artiestenteller heeft staan, zou men denken dat het een piece of cake zou moeten zijn. Zoveel was duidelijk, het was geen routineklus.
Naar aanleiding van de 85ste verjaardag van Will Tura krijgt de zanger momenteel veel aandacht in de media. Heel wat artiesten willen op hun manier hulde brengen aan deze levende legende. Toch worden die eerbetonen niet altijd positief onthaald. Op sociale media reageren veel fans kritisch op posts van artiesten die Tura in de kijker zetten. Reacties als “Er is maar één Will Tura” of “Teer niet op andermans succes” duiken regelmatig op. Ook componist Steve Willaert liet zich kritisch uit over de vele tributes: “Als uitvoerend artiest is het ongetwijfeld een slimme carrièrezet om in het spoor van een iconisch figuur als Will Tura te stappen en wat van zijn ‘stardust’ mee te pikken. Toch kan het op de lange termijn interessanter en bevredigender zijn om je eigen muzikale pad te volgen, in plaats van je wagon te koppelen aan een trein die sowieso al succes garandeert.” David had duidelijk weet van de commotie en reageerde daar spontaan op tijdens zijn optreden, zonder zich te verdedigen of uit te leggen waarom hij Tura’s muziek bracht: “Er zijn mensen die voor zijn en mensen die tegen zijn, en dat begrijp ik, want er is maar één Will Tura. Maar aangezien Will gestopt is met zingen en andere artiesten zijn muziek brengen, blijft die muziek ook verder leven, ook tijdens zo’n concert. Dat vind ik al een sterk argument. Als jullie straks naar huis gaan en je hebt een nummer gehoord dat je nog niet kende, en je zoekt het nadien op, dan is mijn missie geslaagd.”
Die avond stond hij niet alleen op het podium. Hij nodigde twee bevriende artiesten uit, die telkens één liedje zongen van Will Tura. Yannick Bovy zong ‘Toen Nat King Cole Van Liefde Zong’ en Lissa Lewis ‘Boven De Wolken’. Voor de echte diehard-fans volgde het hoogtepunt pas even later, toen plots Blue Jerry het podium betrad — jarenlang de vaste gitarist van Will Tura en een icoon op zich. Voor het publiek was het een warm en nostalgisch weerzien, maar voor David betekende het duidelijk nog meer: een persoonlijke eer. Hij liet in het verleden al vaak blijken hoe groot zijn bewondering voor Will Tura is. Dat hij nu samen mocht spelen met diens vaste gitarist, was zonder twijfel één van de meest memorabele momenten van de avond. Samen speelden ze ‘In De Armen Van Een Ander’, ‘Aan Mijn Darling’ en ‘Nu Sta Ik Daar’. De backing vocals werden verzorgd door niemand minder dan de zangeressen die jarenlang Will Tura bijstonden, een symbolische en muzikale brug naar het originele geluid van de Vlaamse legende.
Met respect voor het verleden en een eigen muzikale invulling slaagde David erin om de ziel van Will Tura levend te houden, zonder zichzelf te verliezen. Het werd geen kopie, maar een mooi eerbetoon met vooral veel liefde voor de muziek van de ‘Keizer van het Vlaamse Lied’. (Mervyn)
Agenda: www.davidvandyck.be
The post David Vandyck houdt de muziek van keizer Will Tura in leven tijdens zijn première van de ‘Tura Collectie’: ‘Ik sta hier te sterven’ is provided by KW.be.
