Om rouw en verlies bespreekbaarder te maken, startte de stad Poperinge een participatief troosttraject. Oktober wordt de troostmaand in de Hoppestad waarbij verschillende troostacties worden georganiseerd door de stad, lokale vrijwilligers, verenigingen en organisaties. Mentale gezondheid hoort ook bij rouw en verlies. Ook daar zet de stad stappen om ondersteuning en begeleiding te bieden. “Het traject zelf is hopelijk het startpunt van een duurzaam troostbeleid” zegt welzijnsschepen Loes Vandromme.
“Rouw en verlies – in al hun vormen – zijn universele ervaringen en gevoelens. Toch ervaren veel mensen eenzaamheid, zijn er misvattingen over rouw en heerst er vaak nog taboe over het omgaan met rouw en verlies. Er is nood aan handvatten en ruimte voor rouwen, maar ook voor de omgeving en de gemeenschap als geheel. De stad organiseerde al enkele keren een Reveil Troostconcert op 1 november. Nu willen we nog een stapje verder gaan”, legt schepen van Welzijn Loes Vandromme (CD&V) het traject uit.
Troosttraject
“Samen met vzw Reveil organiseert de stad een participatief troosttraject dat eind dit jaar resulteert in het label Reveil Troostgemeente. Het doel is het creëren van een warmere gemeenschap waar rouw, verlies en troost bespreekbaar zijn en waar mensen elkaar vinden in moeilijke tijden. Het troosttraject duurt één jaar. Hierbij spelen inwoners, verenigingen, organisaties en handelaars een grote rol door lokale troostacties te organiseren in de maand oktober. Samen met hen stelt de stad een troostprogramma samen dat een hart onder de riem steekt van iedereen die iemand mist. Op het einde van het traject volgt een evaluatie en wordt bekeken hoe het project verankerd kan worden in een troostbeleid”, aldus de schepen.
“Het troosttraject brengt mensen samen vanuit verschillende achtergronden en ervaringen om het thema te bespreken. Het is onze doelstelling om ook de komende jaren verder in te zetten op dit thema. Oktober Troostmaand mag dan het eindpunt van het troosttraject zijn, maar het traject zelf is hopelijk het startpunt van een duurzaam troostbeleid.”
Binnenfretters
“Toen ik zelf nog in Gent studeerde, viel het mijn jaargenoten op dat we in Poperinge toch wel af en toe verhalen vertelden over verlies bij jonge mensen door ongevallen, ziekte of zelfdoding. En toen hadden we het over de ‘binnenfretters’ die we zijn in de Westhoek. “Ossan vorsdoen”. Dat is me altijd bijgebleven”, kadert schepen Vandromme. “Tijdens de twintig jaar in de politiek heb ik ondertussen geleerd dat bijvoorbeeld jubilarissen op hun feestdag altijd terugblikken naar die dag dat hun zoon of dochter, familielid of vriend er wel nog was. Iemand moeten missen dat blijft voor altijd. Maar rouwen is ook meer dan dat. Het is ook afscheid nemen van een job, van iets wat je niet meer kan, van zoveel zaken die pijn teweeg brengen. En elke mens heeft wel iets in zijn rugzakje zitten.”
Oktober Troostmaand
In Poperinge werden twee brainstormmomenten, met inwoners om het troosttraject vorm te geven, gehouden. “We konden hierbij rekenen op een diverse groep van geïnteresseerden: inwoners, onderwijsinstellingen, socioculturele verenigingen, voorlezers, muzikanten, zorgmedewerkers… Op elke brainstorm waren er een 35-tal aanwezigen wat verrassend veel is, maar aantoont dat er toch veel mensen bezig zijn met dit thema.” Tijdens een laatste samenkomst werd het programma van Oktober Troostmaand gefinaliseerd. “Het programma is nu zo goed als rond. Stad Poperinge start nu met het maken van een brochure en binnenkort met de communicatie richting Oktober Troostmaand. Op het einde van het jaar nodigen we de geïnteresseerden opnieuw uit om te evalueren en na te denken over de toekomst van het troostbeleid.
Er was ook een sessie met de jeugdraad die ook specifieke zaken hebben voorgesteld. “De troostwandeling die onlangs doorging was een initiatief van de jeugddienst. De vraag is om dat te herhalen. We zijn daartoe bereid, zeker als de vraag vanuit de burgers zelf komt.” Tijdens de troostmaand worden verschillende troostacties georganiseerd door de stad, lokale vrijwilligers, verenigingen en organisaties. “Vanuit de stad willen wij een rol spelen in het bekendmaken van bestaande en nieuwe initiatieven en mogelijkheden tot ondersteuning rond rouw en verlies”, legt Loes uit.
Psychologische ondersteuning
Mentale gezondheid hoort ook bij rouw en verlies. Ook daar zet de stad stappen om ondersteuning en begeleiding te bieden. “Er is in de eerste plaats de eerstelijnspsycholoog.” Het OverKophuis, Komstraat 14, opende in 2022. Drie jaar later staat de teller op bijna 8.000 bezoekjes van jongeren tussen 12 en 25 jaar. “We hadden heel hard gehoopt dat jongeren de weg naar het OverKophuis zouden vinden en we zijn zeer blij om te zien dat we geslaagd zijn in dit opzet. Het is ook wel zeer interessant om in Brussel te horen dat de werking in Poperinge als voorbeeld wordt genomen. We slagen erin om jongeren te bereiken door outreachend te werken, bijvoorbeeld op het skatepark”, legt Loes uit. “In Huize Proventier hebben we een psycholoog in dienst, net ook om in te zetten op die psychologische ondersteuning van inwoners, familie en personeel.”
Met het begin van de zomervakantie, lanceerde stad Poperinge een opvallende postkaartcampagne voor ouders van tieners. De kaart, met als boodschap dat “zorgen geen vakantie nemen”, biedt laagdrempelige info en een wegwijzer naar hulp en ondersteuning.
The post Poperinge werkt aan duurzaam troostbeleid samen met inwoners: “Elk mens draagt iets mee in zijn rugzak” is provided by KW.be.
