Al 70 zaterdagen om 14.30 uur komen in Oostende mensen bijeen om hun stem te laten horen tegen de acties van Israël in Gaza. Ze klagen de genocide aan. “98 procent van de passanten steunt ons. Dat merken we aan hun blik of knik”, zegt Eva Sadek. Zij is een van de initiatiefnemers en heeft het soms ook erg moeilijk.
Terwijl de laatste marktkramers wegrijden, ontvouwen Oostendenaars op het Wapenplein hun spandoeken voor een vrij Palestina en tegen de genocide. Bordjes tegen de bombardementen, vlaggen, een foto van een ‘wanted’ premier Netanyahu en posters tegen de Israëlische apartheid kleuren de manifestatie. Net als de kaart die de bezetting van Palestina tussen 1917 en vandaag illustreert. “De actie gaat uit van SOS Solidariteit Palestina Oostende”, zegt Eva Sadek. De in Oostende geboren Sadek heeft Palestijnse roots en is een van de voortrekkers van de stand-ins.
Steun van zangers
“Onze boodschap is dat de genocide nog steeds aan de gang is. Wij willen mensen sensibiliseren en ook mobiliseren. Na een eerste actie aan de bib kregen we vergunning om wekelijks op het Wapenplein 1 uur actie te voeren. Als er hier activiteiten zijn zoals de kermis, dan wijken we uit naar de Drie Gapers.” Ze was er op de eerste actie bij : “Dat was emotioneel want het was de eerste keer dat er in Oostende iets gebeurde voor Palestina. Er waren een kleine 100 mensen.” Ze analyseert : “ Op onze stand-in zijn er doorgaans een 30-tal mensen maar nu de honger ook een factor wordt, komen meer mensen. Vandaag en tijdens TAZ krijgen we steun van zangers van Oostendse koren.”
“Mensen knikken. Ze maken het vredesteken, kloppen op hun hart of scanderen ‘Free Palestine’. Aan de reacties merken we dat het steeds meer leeft. Mensen zijn minder bang om hun steun te tonen. Naarmate de genocide doorgaat, de oorlog langer duurt en de beelden erger worden, groeit ook de respons”, zegt de activiste. Er is een boodschap voor Oostendse politici : “Die kunnen meer doen door bijvoorbeeld op te dagen tijdens onze stand-in. Maar dat is, met uitzondering van de periode voor de gemeenteraadsverkiezingen, nog niet veel gebeurd.”
Ook Oostendenaar Tjhoi Ngsauw neemt al lang van het begin deel aan de wake : “Al vrij snel na de tegenaanval van Israël op Gaza besloten we met enkele Oostendenaars, mensen van Samen Divers, het Masereelfonds, Pax Christi, Broederlijk Delen en de vereniging Olijven en Dadels om onze stem te laten horen.”
Vriend verloren
Hij heeft zijn eigen motivatie : “Ik was 30 jaar journalist voor de VRT en maakte reportages in Gaza, op de Westbank, Jeruzalem en Libanon. Een goede vriend is vermoord in 2009 en sindsdien ben ik bezig met Palestina. Wat er nu gebeurt, maakt me steeds kwader. Het vernietigen van tonnen voedsel door Israël is niet meer te bevatten. Toch ben ik niet moedeloos want over de hele wereld worden de stemmen luider en er komen meer acties. Ik ben ook betrokken bij de juridische actie tegen onze regering wegens nalatigheid om de genocide te stoppen.” Hij wil doorgaan : “We hielden een betoging, samenkomst voor het Kursaal en ontmoetingsdagen met Oostendenaars en Palestijnse Oostendenaars. Met deze stand-in gaan we door.”
“We komen met enkele leden van het koor Ier en Gunter al enkele maanden vredesliedjes zingen op deze stille wake”, zegt dirigent Dirk Ooms. Hij nodigde nu ook de leden van het Oostendse stadskoor uit en een 20-tal kwam meezingen. “De groep zangers groeit. We zingen ook op site van het oud zwembad voor SOS Gaza. Verder plannen we op verschillende plaatsen tijdens Theater aan Zee flashmobs. En op de slotdag van TAZ op 9 augustus om 13.30 uur zullen we opnieuw zingen aan de Drie Gapers.” Dirk Ooms roept andere zangers op: “In september zingen we ook tijdens de vredesweek en op 21 september doen we ook mee met de internationale actie ‘Sing for unity’. Iedereen is altijd welkom om mee te zingen op het Wapenplein want het zijn geen moeilijke liederen.”
Eva bekent met trillende stem : “Op de stand-in hou ik me sterk. Thuis, als ik alleen ben, bij het zien van de beelden of het horen van de schreeuw van kinderen, word ik soms moedeloos. Dan is het moeilijk. (stilte). Gelukkig zijn er op zaterdag mensen die je eens een knuffel geven. Wij kunnen niet stoppen met de acties want in Gaza stopt het ook niet. Ik zou me nutteloos voelen als ik niets zou doen. Deze stand-in is het minste wat we kunnen doen.”
Steeds ergere beelden
Ze is somber over de toekomst : “We vragen al twee jaar dat het bloedvergieten in Gaza zou stoppen. Maar ik vrees er voor. Ik denk elke dag dat het niet zwaarder wordt dan dit maar ’s anderendaags word ik wakker met nog ergere beelden. (zucht) De Palestijnen in Gaza ademen niet. En om de keel van de Palestijnen in de rest van de wereld ligt een hand die steeds harder knijpt. We hopen dat het bloedvergieten gauw stopt zodat iedereen weer kan ademen.”
The post Wekelijkse actie voor Palestina in Oostende krijgt steun van zangers: “Het bloedvergieten moet meteen stoppen” is provided by KW.be.
