Dinsdag werd een project in het kader van Theater aan Zee stilgelegd. De eigenaar van een aantal strandcabines eist dat reeds aangebrachte versregels op cabines meteen verwijderd worden. Anders volgen er verdere stappen. Dichter Jan Ducheyne is radeloos: “Ik weet niet wat ik moet doen.” Het is pas de tweede keer in de geschiedenis van Theater aan Zee dat zich zo’n incident voordoet. TAZ zal echter niet tussenkomen in het dispuut.
Jan Ducheyne lichtte vooraf het project toe. “Dit is het elfde gedicht van de Partij voor de Poëzie. We zijn er in 2018 mee gestart om te reageren tegen de verruwing in de maatschappij. Verschillende dichters schreven elk 2 regels en het resultaat brengen we in mooie gouden letters aan op 14 cabines. Op 1 augustus houden we een stoet van het gedicht op de cabines tot aan het Leopoldpark.” Bij het aanbrengen van de letters op de laatste cabines was er een tussenkomst van de zaakvoerder van Strandverhuur Vandevelde die de werken stopte. Jan Ducheyne: “Ik had alle huurders van de cabines ingelicht en er was een akkoord met iemand van de firma Vandevelde.” Dat akkoord was kennelijk mondeling gegeven en er was onduidelijkheid over. De medewerkers die de letters aanbrachten, strandgasten en Jan Ducheyne waren onder de indruk.
Niet de eerste keer
Het doet sterk denken aan de ‘vleesrel’ in de zomer van 1997. Bij de eerste editie van Theater aan Zee was er een act in de winkelstraat waarbij een naakte acteur werd bekleed met vleeswaren en charcuterie. De politie kwam toen tussenbeide. Nadien werd de zaak uitgeklaard en bleek het te gaan om een misverstand. Toen ging het overigens om een productie die door het festival zelf was besteld en betaald.
Boze reacties
De reacties van een aantal strandgasten zijn scherp. “Het gedicht is een mooi initiatief. Ik heb helemaal geen begrip dat de uitbater het gedicht laat verwijderen. We hebben al 35 jaar een cabine en dit maakte ik nog nooit mee. De cabine is ons eigendom en wij laten de letters staan”, zegt Christelle Ryckewaert. Haar vriendin: “Ik vind het onbegrijpelijk.” Een andere cabine-huurder: “Het gedicht mag zeker blijven staan.” Een andere strandgast: “We komen 42 jaar naar het strand en het is flauw dat het gedicht nu moet verdwijnen.” Een beperkt aantal huurders is ook eigenaar van hun eigen cabine.
Vandevelde reageert
Veel van de strandhuisjes waarop teksten werden aangebracht zijn echter eigendom van Strandverhuur Vandevelde. Het bedrijf rond de familie is al decennia lang actief op het strand. Zaakvoerder Robin Lannoy kwam ter plaatse en liet het aanbrengen van de stickers stilleggen. Hij is formeel: “Wij wisten hier niet van en er is nooit toelating gegeven. Bovendien laten we geen stickers toe op onze strandcabines. Als men dit had aangevraagd dan hadden we dit zeker negatief geadviseerd.” Hij wijst op een reden: “We hebben dat in het verleden eens toegelaten en toen was er schade op de bestickerde stukken van de cabines. Enkele jaren geleden werden door het filmfestival wel borden aangebracht. We gaven toen wel toestemming, maar dat was met duidelijke afspraken rond de materialen en manier van aanbrengen.”
Er is een duidelijke vraag: “We willen dat de letters verwijderd worden. Dat geldt trouwens ook voor de letters op de cabines van mijn collega van De Zeehut. Ook hij wist van niets en wil dat de stickers verwijderd worden.” Er zit haast achter. “De stickers moeten onmiddellijk verwijderd worden want als de lijm droogt dan is er meer kans op schade. Als de stickers enkele dagen blijven dan zal er schade zijn.” Er is ook een flinke druk. “Als de stickers blijven hangen dan ondernemen we verdere stappen. Ik hoop dat dit niet gebeurt. Ik begrijp dat ze hun tijd en werk er in steken, maar dit is geen correcte manier van werken.”
TAZ : “Zeer jammer”
Theater aan Zee, dat Signaal Tijd opnam in het programmaschema, reageert kort. “Dit gaat niet om een project van TAZ, maar om iets van de Partij van de Poëzie. Zij hebben dit geregeld. We zijn het zeer genegen en ondersteunen het daarom promotioneel. Zoals we trouwens ook met andere activiteiten tijdens ons festival doen. We vinden het wel zeer jammer dat het project niet doorgaat. Het is nu aan Jan Ducheyne om te kijken wat mogelijk is. We zullen wel niet onderhandelen in deze zaak.”
Gedicht toch volledig
Inmiddels werd het gedicht volledig aangebracht op 14 cabines, evenals de titel. “We laten het staan tot vrijdag na de actie en optocht. We kunnen als Partij voor de Poëzie ons gedicht drukken op kaartjes of we kunnen de poëzie naar iedereen in de publieke ruimte brengen. Om dat kracht bij te zetten engageren we majorettes en een muziekband tijdens de stoet. Velen doen het uit goodwill. Het is dan jammer dat een bedrijf dat best veel geld heeft, niet redelijk is. Ik snap hen wel dat ze geen schriftelijke toestemming gaven, maar er was volgens mij wel een mondeling akkoord. De hele zaak is erg jammer want daardoor verlies ik de moed.”
The post Project op Theater aan Zee stilgelegd door uitbater van strandcabines: “Ik weet niet hoe het verder moet” is provided by KW.be.
