Ooit werd er gevochten op leven en dood, vandaag is de strijd gelukkig een pak amicaler. Gewrongen tussen het beton, ligt in hartje Bredene in een oase van groen een minigolfterrein dat dit jaar 75 kaarsjes mag uitblazen. Uitbater Hans Versluys ruilde een aantal jaar geleden zijn job in de bouw hiervoor en heeft nog geen seconde spijt. Straks doet de volgende generatie zijn intrede.
Omgeven door beton – tussen de Koninklijke Baan en de Kapelstraat, pal tussen twee parkings – is het minigolfterrein een eiland van groen. Het prettig gestoorde opperhoofd is de breed glimlachende Hans Versluys, een man met het lijf van een zestiger, de wijsheid van een veertiger en het hart van een twintiger. Hij groeide op aan dit terrein en kent letterlijk elke centimeter.
Dit jaar is het 75 jaar geleden dat Brusselaar Paul Delien dit stuk grond nieuw leven wilde inblazen en ging aankloppen bij de toenmalige Domeinen, het huidige Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het stuk grond een mijnenveld. “Maar toen de Duitsers vertrokken, bliezen ze de boel op met heel wat schade in de buurt als gevolg. Steenpuin, kapotte dakpannen… Het werd hier uiteindelijk allemaal gedumpt.”
Delien sprak Pierre Versluys aan, een aannemer die vlakbij woonde, om de boel op te ruimen. In diezelfde periode schoten de familievriendelijke minigolfterreinen als paddenstoelen uit de grond aan onze kust. Op Pinksteren 1950 opende men de deuren. Roland, de oudste zoon van Pierre, kon er aan de slag als jobstudent. “Op een dag kwam hij thuis en had hij horen waaien dat de Brusselaar ervan af wilde. ‘Zou dat niets voor ons zijn?’, vroeg hij aan zijn ouders. Mijn grootouders hadden er wel oren naar. In 1952 namen ze het over. Mijn grootmoeder zat hier heel vaak, terwijl mijn opa in de bouw bleef werken. Maar ik ben vrij zeker dat zij de broek droeg thuis”, glimlacht Hans.
Langgerekte vakantiejob
In 1969 werd de Koninklijke Baan heraangelegd en werd er een stuk van het terrein afgesnoept, maar dat kregen ze in de breedte terug. Roland nam de zaak over in 1988 en moderniseerde alles. De baksteen in de maag bleef, ook voor Hans. De achterneef van de bekende bouwpromotor Bart Versluys ging voor een diploma sanitair, maar in het familiebedrijf deed hij toch vooral renovaties. Er was niet echt een plan om de minigolf over te nemen, al was het geen geheim dat zijn vader het heel graag in de familie wilde houden.
Hans – die in de zomer ’s morgens vroeg het terrein schoon veegde – leerde zijn toenmalige echtgenote kennen, die er als jobstudent aan de slag was, en samen namen ze het over in 2002. Hans bleef in de bouw werken, legde een terras aan en nam tijdskrediet op om bij te springen. Maar onder meer de echtscheiding zorgde er voor dat de combinatie niet meer haalbaar was en dat alles in een stroomversnelling kwam. In 2019 ging hij vol voor de minigolf. Nog geen jaar later lag de hele bouwsector stil door corona. “Het voelt vandaag nog altijd aan als een soort vakantiejob. Ik klop nu veel meer uren dan toen, maar het is ook minder intens. Ik denk eerlijk gezegd dat ik het fysiek ook niet meer zou aankunnen, werken in de bouw.”
Toch steekt Hans nog elke dag de handen stevig uit de mouwen. Zo heeft hij recent nog een baan heringericht. “Dat is het voordeel van handig te zijn. Het is ook vijf keer goedkoper dan als iemand het moet komen doen. Ik probeer elk jaar wel iets te vernieuwen, maar ook in te zetten op groen. Dit moet een soort tuin worden met een minigolfterrein in.” Vader Roland, intussen 89 jaar, komt elk seizoen wel eens kijken naar de nieuwigheden. Zelf had die ooit een biljartspel ingevoerd, de zogenaamde pit-pat. “Dat was een succes, maar toen dat minderde, installeerden we een bowling en later een kindergolf. Uiteindelijk heeft het plaats geruimd voor drie extra banen. In totaal hebben we nu 21 holes. More holes, more fun is dan ook onze slogan.” De pretoogjes worden die van een tiener.
Het merendeel van zijn klanten zijn Vlamingen. “Maar ook Duitsers vinden de weg naar hier. Zij appreciëren de moeite die ik hier in steek. En mijn minigolfduits. Viel spaß! Fünf euro. Danke!” (lacht)
Opvolging
Vanaf dit seizoen komt zijn zoon Keith ook meedraaien, al is die nog even op surfvakantie in Spanje. Zoon Brian runt intussen Bredens Fietscenter. Binnen twee jaar wil Hans de fakkel doorgeven aan Keith. “Het is niet te onderschatten. Er komt veel werk bij kijken, van administratie tot schilderwerken en onkruid verwijderen. Ons terras heb ik sinds een paar jaar weer afgebouwd om meer ruimte te geven aan de golfbanen en het groen. We waren lang het enige terras dat in de zon lang, en veel vrienden bleven dan ook plakken voor een teugsje. Alleen was ik ’s morgens niet zo fris dan”, grijnst Hans. “Sowieso doe ik alles zelf, maar ben ik blij als het zomer is en ik jobstudenten kan inschakelen. Tegen het einde van het seizoen ben ik dan ook redelijk kapot.”
Ten slotte polsen we nog eens naar de reden van het succes. “Er is een betere spreiding van de vakanties door de Nederlanders, Fransen en Duitsers waardoor het niet alleen druk is in de zomer. Mijn favoriet moment is de paasvakantie, als grootouders hier komen met hun kleinkinderen. Dit is een van de weinige – zoniet de enige – sport die ze samen kunnen beleven én waarbij zowel jong als oud kan winnen. Ik word altijd blij als ik dat zie. En mijn eigen grootmoeder? Die zou wel heel trots zijn, denk ik, als ze dit allemaal kon zien.”
Wist-je-dat?
• Aan het houten huisje installeerde Hans dit jaar een fotocollage met foto’s van vroeger. Op het einde van het seizoen plant hij een drink met alle voormalige jobstudenten.
• Er was ook een tijdje een minigolfclub actief op dit terrein. “Ik ben altijd nauw betrokken geweest bij de scouts en veel van die gasten kwamen hier spelen. Op een gegeven moment hebben ze een clubje opgericht, MGC Noordland. We speelden tornooitjes tegen onder meer Oostduinkerke en Eeklo, en organiseerden ook activiteiten. Sinds een paar jaar is dat wat verwaterd.”
• Hans ziet heel vaak vertrouwde gezichten uit binnen- en buitenland, die elk jaar afzakken naar Bredene. Regelmatig komt ook een groep gedreven spelers die al hun statistieken netjes bijhouden.
• In principe zijn alle hindernissen haalbaar, zodat het ook wat vooruitgaat en er niet te veel vertraging ontstaat.
“De moeilijkste? De 16. Die is vrij steil, en als je één keer mist, begin je te sukkelen.”
• Zo goed als alle decoratie heeft Hans zelf gemaakt.
“Vaak in beton, want polyester ziet geweldig af als dat een tik krijgt.”
In het kort
Minigolf Bredene in de Kapelstraat 10 in Bredene is open tijdens de krokus- en paasvakantie. Ook in april, mei en juni zijn er vaste openingsdagen. Van 1 juni tot en met 31 augustus kan je er elke dag terecht van 10.30 tot 20 uur. Ook in september en oktober is het terrein geopend, tot en met de herfstvakantie. Volwassenen betalen 5,5 euro, kinderen kleiner dan 1,40 meter 4,5 euro. Er is ook een tienbeurtenkaart.
Info: www.minigolf-bredene.be
The post In Bredene golfen ze al 75 jaar op een oud mijnenveld: familie Versluys runt minigolf al drie generaties lang is provided by KW.be.
