In de tuin van de parkbegraafplaats in de Hansbekestraat in Wervik vond de uitvaart van Xena Knockaert (16) plaats. Het meisje uit de Onafhankelijkheidsstraat op de wijk Het Park overleed in het AZ Delta Rumbeke aan de gevolgen van een longembolie. Mogelijk is er een oorzakelijk verband met een ongeval op haar step. De bestuurder van de auto pleegde vluchtmisdrijf…
Op zondag 25 mei werd ze aangereden. Haar knie was op drie plaatsen gebroken. Xena nam bloedverdunners om zo te voorkomen dat ze bloedklonters zou krijgen door lang stil te zitten. Nadat ze mocht stoppen met haar medicatie liep het mis. Ze voelde zich thuis misselijk, viel bewusteloos en haar hart was gestopt met kloppen. Moeder Peggy startte de reanimatie.
Ongeloof
“Hier staan we dan, gekluisterd aan de grond”, klonk het in het begin. “Zo jong. Nog zoveel te verwachten, nog zoveel om naar uit te kijken. We blijven achter met de vraag: ‘waarom moest dit gebeuren?’. Dit afscheid doet heel veel pijn.”
Een paar honderd mensen woonden in open lucht de door uitvaartzorg Serenity verzorgde plechtigheid bij. Waaronder veel leerlingen en leerkrachten van de school Futura in de Hellestraat in Wervik, maar ook vrienden en vriendinnen. Op een groot scherm waren heel veel foto’s te zien. Er weerklonk muziek die Xena graag hoorde en in het begin ook een nummer gekozen door haar schoolvriendinnen.
Er werd een tekst voorgelezen van haar school waar ze zo graag was. Ze studeerde in de richting Maatschappij en Welzijn. “Het is met een diep verdriet in ons hart dat we vandaag afscheid nemen van Xena”, klinkt het. “Een jonge, sterke meid die veel te vroeg van ons is heengegaan. Woorden schieten tekort om het immense gemis te beschrijven dat ze achterlaat, maar in onze herinneringen zal ze voor altijd voortleven. Haar veerkracht, vriendschap en trouw blijven ons bij.”
Rots in de branding
“Xena was een rots in de branding voor velen. Op school was ze altijd de eerste die haar hand uitstak naar leerlingen die het moeilijk hadden. Ze luisterde en probeerde te helpen waar ze kon. Haar loyaliteit kende geen grenzen, vooral niet als het om haar vriendinnen ging. Ze was hun onvoorwaardelijke steun, altijd bereid om voor hen op te komen, door dik en dun. Je wist dat je op Xena kon rekenen, wat er ook gebeurde. Haar vriendschap was een geschenk voor sommige leerlingen op onze school. Het zorgde ervoor dat sommigen zich weer goed voelden.”
“Xena heeft een onuitwisbare indruk op ons achtergelaten en zal voor altijd een speciaal plekje in ons hart en onze school hebben”
“Wat Xena ook kenmerkte, was haar doorzettingsvermogen. Als ze iets in haar hoofd had, ging ze ervoor, met een vastberadenheid die inspirerend was. Ze gaf nooit op en liet zien dat met wilskracht veel mogelijk is. Xena was een stille meid, maar ontzettend dapper, moedig en ze bloeide steeds meer open. Xena kon zeer direct zijn, we zeiden toen vaak onder ons ‘‘t is op zijn Xena’s gezegd’. Hoewel we soms in discussie kwamen, wisten we wel telkens dat we met Xena altijd terug in gesprek zouden kunnen gaan. Xena vertrouwde niet snel mensen. Maar dat vertrouwen gaf ze ons wel, daar danken wij haar voor.”
“Xena heeft een onuitwisbare indruk op ons achtergelaten en zal voor altijd een speciaal plekje in ons hart en onze school hebben. Rust zacht, lieve Xena. Je zult voor altijd herinnerd worden.”
Opengebloeid
Persoonlijke getuigenissen van haar ouders, broers en zussen en vriendinnen waren er niet. Het bleef algemeen over het veel te kort leven van Xena. “Onze droom viel in scherven”, hoorden we. “Haar stoel, kamer, jas, schoenen, … blijven thuis over.”
“Afscheid nemen van een kind is onmenselijk. Xena was een steeds vrolijk en lachend kind. Je wou goed doen voor iedereen en helpen waar je kon. Iemand die nooit een vlieg kwaad zou doen. Stipt in alles. Je was zo opengebloeid nadat je zo hard werd gepest. Nu staan we hier, vol zorgen voor morgen. Met jouw energie en kracht willen we doorgaan. We blijven jou meedragen in onze herinneringen. Een jong mens zou niet mogen sterven. Xena, je leven was veel te kort maar betekenisvol.”
Het eindigde met dankwoorden voor iedereen die zich heeft ingezet voor Xena. Haar urne krijgt een plaats in haar vertrouwde thuis, omringd door de liefde van haar familie.
The post “Je leven was veel te kort, maar wel betekenisvol”: familie en vrienden nemen afscheid van Xena (16) in Wervik is provided by KW.be.
