Zondagnamiddag werd ik getrakteerd op de adembenemende dansvoorstelling ‘Sutra’. In die voorstelling laat choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui monniken van de Shaolintempel uit China dansen tussen, in, op en met kisten. Er is ook een klein jongetje te zien dat toch wel de show steelt.
Het was een van de eerste keren dat ik zo met het boeddhisme werd geconfronteerd. Ronduit indrukwekkend. Heel veel momenten in de voorstelling grepen mij heel erg aan en op een gegeven moment huilde ik tranen met tuiten. Niet uit meligheid. Het ging mij om de kracht, de energie, de poëzie van de bewegingen, pure bewondering en het ongeloof zoiets voor mijn eigen ogen te zien gebeuren. De impact die de bewegingen en de kreten van die mannen op me hadden, maakte precies iets in me wakker dat ik niet kende bij mezelf. Na de voorstelling heb ik ook zeker een 20-tal minuten vooral gezwegen. Wat voor mij toch best een lange tijd is in gezelschap.
“Na de voorstelling heb ik zeker 20 minuten gezwegen”
Toen mijn gezelschap en ik even later toch weer lachend en keuvelend op een terrasje zaten, zagen we het gezelschap van monniken over het pleintje lopen. In gewone kleren. Vanuit de verte gezien, leken ze op gewone toeristen. Ze wandelden gewoon en zonder tuimelingen. De kisten waren in de backstage blijven liggen of inmiddels opgeruimd. Het feit dat die Shaolinmonniken wellicht ook maar iets gingen eten samen, maakte de voorgaande magie niet ongedaan: wat ik in het Koninklijk Circus zag was bovenaards. (Tine Moniek)
Tine woont en werkt in Menen.
The post TINE ZIET: Sutra is provided by KW.be.
