Caroline Gennez, Vlaamse minister van Cultuur, besliste op 9 juli om drie nieuwe erfgoedelementen te plaatsen op de Inventaris Vlaanderen voor het Immaterieel Cultureel Erfgoed. Naast diamantbewerking, het leren en gebruiken van braille behoort nu ook de broodcultuur officieel tot het immaterieel erfgoed in Vlaanderen. Op initiatief van het Bakkerijmuseum Veurne kwam deze erkenning tot stand.
Wat maakt brood & broodcultuur zo waardevol? Dat was de centrale vraag gedurende het hele erkenningstraject, dat door het Veurnse Bakkerijmuseum in 2020 werd gestart. Samen met bakkers en de betrokken gemeenschappen werkte het museum aan het aanvraagdossier en het creëren van een breed draagvlak. Via infomomenten, interviews, enquêtes en bevragingen gaf het Bakkerijmuseum, samen met de werkgroep én de brede erfgoedgemeenschap, een definitie waarin iedereen zich kon vinden.
Centrale rol in het dagelijkse leven
Deze erkenning als immaterieel cultureel erfgoed onderstreept de diverse tradities, technieken en gebruiken die al generaties lang verbonden zijn met het bakken, delen en waarderen van brood in Vlaanderen. De broodcultuur omvat een diepgeworteld ambacht, een sociale traditie en een culinaire identiteit die leeft in bakkersateliers, gezinnen en gemeenschappen. Van zuurdesembrood, flatbreads tot pistolets, van kerstbroden tot klaaskoeken: brood speelt een centrale rol in het dagelijkse leven én in feestelijke rituelen.
Ambitie voor Belgisch niveau
De erkenning is een waardering voor zowel het ambacht van professionele bakkers als hobbybakkers, en voor iedereen die bijdraagt aan het doorgeven van deze levende traditie. Ook de culturele en sociale betekenis van brood binnen de samenleving wordt in de kijker gezet. Het erkennen van de broodcultuur biedt ook nieuwe kansen voor educatie, publiekswerking en duurzame ondersteuning van het ambacht. Zo kunnen toekomstige generaties blijven genieten van én bijdragen aan de rijke broodcultuur. Dit is dan wel een Vlaamse erkenning, maar broodcultuur is uiteraard een gedeeld Belgisch erfgoed. In heel het land bestaan gelijkaardige tradities, broden, technieken én waardering voor brood. Daarom is het de ambitie om de broodcultuur uiteindelijk ook op Belgisch niveau te laten erkennen. De eerste contacten met de andere gemeenschappen in België zijn inmiddels gelegd met het oog op een toekomstige gemeenschappelijke erkenning.
Symbool van verbondenheid en traditie
Veurnse schepen Fre Devos: “Het Bakkerijmuseum kneedde het deeg en nu proeft Vlaanderen mee van het resultaat. Maar het traject is nog niet uitgerezen: we mikken nu op een nationale erkenning.”
Kathou Wagemans (Instituut Brood & Gezondheid vzw):”Brood is niet alleen een onmisbaar onderdeel van ons dagelijks voedingspatroon, maar ook een symbool van verbondenheid en traditie. Het verenigt ons in rituelen en feestelijkheden, vormt een brug tussen generaties, en weerspiegelt de geborgenheid van een gemeenschap die samenkomt om te delen, vieren en herinneren.”
Tom Quintelier (Federatie Grote Bakkerijen België): “Brood is alomtegenwoordig in onze maatschappij. Niet alleen bij het ontbijt, in de brooddoos, het broodje onderweg, de zondagse koffiekoek…maar ook in onze taal. Als warme broodjes over de toonbank gaan, brood op de plank, zijn broodje is gebakken… Brood is bovendien gezond, voedzaam, betaalbaar en brengt mensen samen. Brood is een basisbehoefte. Onze broodcultuur is Immaterieel Cultureel Erfgoed” (MVQ)
The post Broodcultuur officieel erkend als immaterieel cultureel erfgoed is provided by KW.be.