Na bijna een decennium de ziel te zijn geweest van het iconische café Le Relais, moest uitbaatster Sylvie Jacobus (46) op 1 juni met pijn in het hart afscheid nemen van haar iconische bruine kroeg op Petit Paris. Na bijna een decennium zelfstandige en veertien jaar in totaal in het café, moest ze de deur achter zich dichttrekken. De eigenaars hebben beslist dat het gebouw, samen met de andere handelspanden in het kleine straatje, zou worden afgebroken. “Ik wist dat het ooit zou kunnen gebeuren, maar het kwam toch onverwacht. Ik had graag verdergedaan.”
Le Relais, gevestigd op de Nieuwpoortsesteenweg 1, op de de hoek van Petit Paris, was meer dan een drankgelegenheid. Het was een plek waar vaste klanten jarenlang hun barkruk bezet hielden, waar gokkasten rinkelden en waar het interieur – schaamteloos bruin – herinnerde aan een ander tijdperk. Het gebouw huisvestte al meer dan een eeuw een café, al is over de voorgeschiedenis weinig gekend. Wat wél vaststaat is dat Le Relais stand hield, waar andere zaken rond haar vielen. Tot nu. “We waren zeven op zeven open. We hadden ons publiek. Soms was het hard werken, maar ik deed het graag. Dit café was mijn leven”, zegt uitbaatster Sylvie.
Uitbaatster Sylvie groeide op tussen koffielepeltjes en toogpraat. Haar ouders hadden een tearoom in Middelkerke, haar mama baatte jarenlang café Vrolijk België uit in Mariakerke. Zelf werkte Sylvie in onder meer Pistache, De Vue Port en Poescafé, tot ze in Le Relais belandde. “Ik ben hier ooit begonnen als werknemer. En ik ben gebleven. Eerst 4,5 jaar in dienst, daarna heb ik de stap gezet om het café over te nemen.” Dat was in 2020. De overname was allesbehalve licht. Sylvie moest 315.000 euro bijeenkrijgen. “Ik heb lang getwijfeld, maar ik voelde: dit is mijn kans.”
Alles op alles
Sylvie dook er vol in. Met haar twee zonen, waarvan een als jobstudent in dienst was, en een team waarop ze kon rekenen, bouwde Sylvie verder aan de reputatie van Le Relais. “Ik wilde het wat opfrissen zonder de ziel te verliezen. Een nieuw terras, ander cliënteel, maar met respect voor de vaste klanten die hier al vijftig jaar over de vloer kwamen.”
Voor veel Oostendenaars was Le Relais meer dan een café. “Het was een soort zorgsysteem”, zegt Sylvie. “Als iemand een paar dagen niet opdook, belden we. Iedereen kende elkaar. We hadden klanten die al vijftig jaar kwamen. We vormden een gemeenschap.”
Twee jaar geleden werd Sylvie zwaar ziek. Longkanker. Een groot deel van haar long werd weggenomen. “Ik heb lang moeten revalideren. Ik kon nauwelijks nog stappen. Maar ik wilde het café openhouden. Mijn personeel heeft me erdoor geholpen. Dankzij hen is het blijven draaien. Daar ben ik zó dankbaar voor.”
Een onverwacht einde
In december 2023 had Sylvie haar lening volledig afbetaald. De toekomst leek plots een stuk lichter. “Ik dacht: nu kan ik eindelijk ademhalen. Ik had er vrede mee dat ik hard gewerkt had, want het was rond. Ik was klaar om er nog jaren tegenaan te gaan.”
Maar dan kwam het bericht dat het gebouw, samen met de andere panden in het straatje, zou worden afgebroken en plaats zal maken voor nieuwbouw. In eerste instantie dacht Sylvie dat ze nog even tijd zou krijgen, zoals enkele buren. Maar dat bleek niet mogelijk. “Op 1 juni moest ik de sleutels afgeven. Alles was in gang gezet. Ik had al personeel ontslagen, voorbereidingen getroffen. Verlenging zat er niet meer in.”
Twee dagen voor de sluiting organiseerde ze een uitverkoop. Glazen, foto’s, oude kaders – herinneringen aan een tijdperk gingen mee met klanten. “De toog is eruit gehaald. Alles is leeg nu. In oktober wordt het gebouw volledig afgebroken. Het doet pijn om het zo te zien.”
En nu?
Voor het eerst in haar volwassen leven is Sylvie deze zomer thuis. “Dat is vreemd. Ik ben altijd aan het werk geweest. Nu probeer ik wat rust te vinden. Mijn gezondheid is nog altijd broos, ik kan geen grote afstanden wandelen en ik moet zuinig zijn op mijn lichaam.”
Wat de toekomst brengt, weet Sylvie nog niet. “Misschien nog iets kleins, maar geen grote zaak meer. Geen tanks van 1.000 liter bier in de kelder. Geen zware fysieke last. Maar wie weet. De horeca blijft toch kriebelen.”
Ze kijkt met trots terug. “Ik heb hier alles gegeven. Mijn hart, mijn tijd, mijn gezondheid. Het was de moeite. En dat nemen ze me nooit meer af.” (ZB)
The post Sylvie (46) neemt afscheid van iconisch café Le Relais nu handelspand afgebroken wordt: “Het doet pijn om het zo te zien” is provided by KW.be.
